Europa zit in het kinderloze tijdperk

Als onze nakomelingen terugkijken op onze tijden, zal het hen ongetwijfeld opvallen dat veel leidende politici geen kinderen hebben. Kende Nederland ooit jaren die later als eerste en tweede stadhouderloos tijdperk zijn gemunt, volgende generaties zullen het tweede decennium van de 21ste eeuw zomaar eens kunnen gaan aanduiden als het kinderloze tijdperk.

Premier Mark Rutte (VVD) heeft geen kinderen, de Duitse Bondskanselier Angela Merkel (CDU) ook niet. Net zomin als de Britse premier Theresa May (Conservatief), de Luxemburgse premier Xavier Bettel (Liberaal), president Emmanuel Macron (En Marche) van Frankrijk, de Oostenrijkse bondskanselier Sebastian Kurz (OVP), de Ierse premier Leo Varadkar (Fine Gael) en de Luxemburgse voorzitter Jean-Claude Juncker (CSU) van de Europese Commissie.

Meer dan de helft van de EU-inwoners heeft zo regeringsleiders die hun toekomst bepalen zonder zelf een aandeel te hebben in de toekomst op langere termijn. De lijst is nog langer. Ook allerlei toppers onder wie Manfred Weber (CSU) uit Duitsland die de machtigste partij (EVP) in het Europees Parlement voorzit en zijn landgenoot Martin Selmayr (CD&V), als secretaris-generaal van de Europese Commissie de hoogste EU-ambtenaar, doen het zonder nageslacht. Jaroslaw Kaczinsky, de feitelijke politieke baas van Polen, is kinderloos.

Kinderloze leiders passen bij de tijd: Europeanen krijgen weinig kinderen

Deze leiders en prominenten passen wat betreft de afwezigheid van gezinsvorming bij hun tijd. Europeanen krijgen weinig kinderen en voor kiezers blijkt de kinderloosheid van politici allerminst een bezwaar om op hen te stemmen.

Sterker nog, het zou zelf een troef kunnen zijn. Kinderlozen kunnen zich volop richten op de politiek en worden minder gehinderd door huiselijke beslommeringen. Het lijkt er zelf op dat kinderen hebben een handicap is om door te stoten tot de politieke top. Waar vroegere generaties toppolitici, nagenoeg alleen mannen, het normaal vonden dat hun vrouwen het huishouden draaiend hielden zodat zo zich volledig op hun werk konden richten, is dat langzamerhand veranderd.