Hek is van de dam: Hof in Straatsburg bepaalt dat lekker weer mensenrecht is

De 72-jarige Annika Kling uit Zug is lid van de ‘KlimaSeniorinnen’. Deze actiegroep heeft een zaak aangespannen tegen de Zwitserse regering, omdat die niet genoeg doet in de strijd voor lekker weer.

Bij het mensenrechtenhof in Straatsburg kregen de Zwitserse klimaatoma’s gelijk en alom wordt dit een historische (lees: hysterische) uitspraak genoemd.

Oliedom

Ik las in Trouw dat mevrouw Kling zelf geen kinderen en kleinkinderen heeft. Technisch gesproken zou ze dus geen lid mogen zijn van de klimaatoma’s maar ze zegt te vechten voor de toekomst van haar nichtjes en neefjes.

Tussen twee haakjes: misschien is het dus niet zo verstandig om mensen boven de 67 het stemrecht te ontnemen, zoals ik onlangs een jongeman hoorde betogen. Zijn argument was dat oude mensen minder met de toekomst bezig zijn.

Het is oliedom, zoals jongeren wel vaker oliedomme argumenten te berde brengen.

Zodra je opa of oma bent, of zelfs zus van een opa of oma zoals mevrouw Kling, raak je extra betrokken bij de toekomst. Wie gooien er blikjes uit de auto, en chipszakjes op straat? Senioren?

Kostelijk naslagwerk

‘Seniorin’ Kling had een interessante observatie. ‘De appeloogst is al vier jaar niet meer normaal. Het is een klein voorbeeld misschien, maar mij zegt het dat het systeem van slag is.’

Voilà, domheid is niet het prerogatief van jongeren.

Op de oogsten van vroeger valt geen peil te trekken, zo weten economisch historici en blijkt ook uit het kostelijke naslagwerk van Jan Buisman over weer door de eeuwen heen.

We eisen een goede appeloogst

De rechtszaak getuigt van een verwrongen kijk op de relatie tussen mens en natuur. En nu heb ik het niet over de oma’s, maar over de rechters. Tienduizenden jaren wisten onze voorouders dat de mens klein is en de natuur groot – huiveringwekkend groot. En dan nu eisen dat we lekker weer krijgen en een mooie appel­oogst?

Hybris in het kwadraat.

Het geeft aan dat juristen weinig verstand hebben van hoe de natuur in elkaar zit. Het klimaatprobleem en de energietransitie vormen een technisch en natuurwetenschappelijk probleem. Daar zou de magistratuur met een zekere terughoudendheid in moeten treden.

Ineffectief beleid

Hoe zouden politici en regeringsleiders het in hemelsnaam voor elkaar moeten krijgen dat mevrouw Annika Kling uit Zug en haar neefjes en nichtjes in de komende decennia lekker weer en een gegarandeerde aanvoer van sappige en betaalbare appels hebben?

Dat ligt niet binnen het bereik van politici. Die voeren al sinds 1990 klimaatbeleid en zelden is overheidsbeleid zo ineffectief geweest: de halve planeet staat vol met windmolens, zonnecellen en oplaadpalen en het haalt weinig uit. De afhankelijkheid van fossiele brandstoffen daalt nauwelijks en de concentratie van CO2 stijgt in een rechte lijn door.

Het is onbegrijpelijk dat rechters de kul van de klimaatoma’s accepteren. Zo beweren de dames dat opwarming slecht voor hun gezondheid zou zijn. Pardon? Tal van pensionado’s brengen de winter in mediterrane dreven door omdat ze aan hun broze botten voelen dat warmte beter is dan kou. Tijdens vorst overlijden veel meer mensen dan tijdens een hittegolf.