Als het gaat om beleggen in aandelen, denken sommige beleggers dat geconcentreerd beleggen in een paar posities de beste manier is om je portefeuille te doen groeien. Een beperkt aantal beleggingen aanhouden kan flink renderen, maar het kan ook zeer risicovol blijken.
Andere beleggers zijn juist beducht voor overmatige concentratie en vermijden die dan ook, bijvoorbeeld aan de hand van een regel zoals die om niet meer dan vijf procent van de portefeuille in eenzelfde onderneming te beleggen. Hoewel wij geen voorstander zijn van beleggen aan de hand van willekeurige en statische vuistregeltjes, kan het voor veel beleggers toch goed zijn om de grondbeginselen van diversificatie te hanteren. Laten we deze twee manieren van beleggen eens nader bekijken.
Hoe word ik miljardair?
Sommige mensen zijn uitblinkers. Ze willen schatrijk worden, en dan kan het helpen als je beleggingen geconcentreerd zijn. Een van de klassieke methoden van de superrijken is om hun eigen zaak te beginnen en er eigenaar van te blijven. Deze mensen zijn doorgaans helemaal niet zo gediversifieerd als de gemiddelde belegger – in ieder geval niet in de beginstadia van hun vermogensopbouw. Voorbeelden zijn Mark Zuckerberg (Facebook), Jeff Bezos (Amazon), Carlos Slim (TelMex) en Amancio Ortega (Zara) – het vermogen van deze mensen kwam voor het overgrote deel uit de ondernemingen die ze hadden opgericht.
Nog een interessant voorbeeld is Charlie Munger, die geen bedrijf heeft opgericht, maar ultrarijk werd door iemand bij te staan die een bedrijf hielp opbouwen: Warren Buffett. Mensen als Munger worden rijk door mee te liften met oprichters. Ook bij deze manier van rijk worden komt nogal wat concentratie kijken. Dat geldt ook voor andere hooggeplaatste directeuren en hun naaste vertrouwenspersonen.
In het algemeen halen zelfs minder hooggeplaatste directeuren hun rijkdom grotendeels uit beleggingen in de onderneming waarvoor ze werken. Maar ook daaraan zijn risico’s verbonden. Voor het hele plaatje moeten we verder kijken dan het succesverhaal. Hoeveel duizenden of miljoenen mensen steken niet al hun tijd, moeite en geld in één onderneming of belegging die tot mislukken gedoemd is? Dat is moeilijk te zeggen. Als we de miljardairs navolgen en denken dat we hoogstwaarschijnlijk hetzelfde zullen bereiken als zij, maken we een redeneerfout, survivorship bias genaamd.
Veel van deze mensen, of ze nu rijk worden of niet, zijn zich waarschijnlijk bewust van de risico’s. Zelfs de meest succesvolle onder hen hebben zware tegenslagen moeten incasseren.
Een andere manier van rijk worden
Gelukkig is er voor de mensen die zich niet comfortabel voelen bij dergelijke risico’s, een andere weg. Die is gewoner en misschien traditioneler. Deze weg bestaat uit een goedbetaalde baan, zuinig leven, naarstig sparen en goed beleggen. Het leidt niet altijd rechtstreeks naar rijkdom en er komt natuurlijk nog steeds risico bij kijken. Sommigen die voor deze weg kiezen, beleggen aanvankelijk niet verstandig en moeten dat later goedmaken door langer te werken en op meer manieren in hun uitgaven te snoeien. Anderen gaan wel verstandig te werk, maar zien de waarde van hun beleggingen een tijdlang dalen doordat beleggingen met een hoger rendement meestal ook onderhevig zijn aan meer volatiliteit op korte termijn.
Mensen die op deze manier rijk willen worden, moeten op een tegenovergestelde manier omgaan met diversificatie dan de superrijken doen. Omarm die spreiding juist! Zorg ervoor dat u niet te veel in één enkel aandeel of marksegment belegt.
Het lijkt vanzelfsprekend, maar toch wordt dit gemakkelijk over het hoofd gezien. Vooral omdat dergelijke vermogensopbouwers soms werkzaam zijn bij ondernemingen die in aandelenoptieregelingen voorzien. Als u uw vermogen niet in de gaten houdt, kunt u hierdoor een concentratierisico gaan lopen. De eerder genoemde vijfprocentregel geldt ook voor aandelen van uw werkgever. Misschien zelfs nog meer, want in uw onderneming beleggen betekent dat uw salaris en uw portefeuille blootstaan aan hetzelfde bankroetrisico – concentratierisico van een ander type, maar niettemin een concentratierisico. U mag nog zo vertrouwen op uw capaciteiten of de degelijkheid van uw bedrijf, het zou niet de eerste keer zijn dat een gezond lijkende onderneming aan onvoorziene factoren ten onder gaat, of dat er ontslagen vallen op een moment dat de onderneming in waarde daalt.
De gulden regel van vijf procent
Een beleggingsaxioma waarmee u misschien al vertrouwd bent, luidt: “beleg in wat je kent”. Hoewel dat voor uw werkgever wellicht klopt– misschien werkt u hier al decennia lang – toch kunt u niet alles over weten over deze onderneming als u niet tot de hoogste echelons behoort. En zelfs dan is vaak moeilijk te zeggen wanneer er iets op het punt staat om mis te lopen. En zelfs als u echt iets bijzonders over uw bedrijf zou weten, zou dat wellicht “voorkennis” zijn, en effectenhandel met voorkennis is onwettig.
Veel beleggers zullen zich de Amerikaanse onderneming Enron herinneren, die over de kop ging toen er tijdens de aandelen-bearmarkt van na de eeuwwisseling een omvangrijke fraude aan het licht kwam. Veel werknemers van Enron die niets met de financiële fraude te maken hadden, verloren hun baan en zagen hun vermogen in rook opgaan omdat het in Enron-aandelen was belegd. Degenen bij wie hun Enron-belegging minder dan vijf procent uitmaakte van hun portefeuille werden waarschijnlijk niet zo hard getroffen.
Zelfs bedrijven die niet bankroet gaan, kunnen langdurig in moeilijkheden verkeren. Elke geconcentreerde blootstelling aan één enkele onderneming vermindert uw diversificatie en verhoogt uw risico. Niets kan u volledig beschermen tegen buitengewone voorvallen waardoor een onderneming failliet kan gaan. Voor uw bescherming moet u zelf zorgen door de juiste spreidingstactiek in te zetten.
Dus als u wilt toetreden tot de kring van de superrijken, overweeg dan een eigen bedrijf, of zoek een ondernemer in wie u gelooft en word zijn rechterhand. Maar als aan die manier van rijkdom vergaren te grote risico’s verbonden zijn, kunt u er ook komen door te sparen, te spreiden en altijd de voordelen van de vijfprocentregel voor ogen te houden.
Fisher Investments Nederland is het Nederlandse bijkantoor van Fisher Investments Europe Limited. Fisher Investments Nederland is ingeschreven bij de Nederlandse Kamer van Koophandel onder nummer 57731446. Als Nederlands bijkantoor van Fisher Investments Europe Limited staat Fisher Investments Nederland onder toezicht van de Britse toezichthouder FCA en, op basis van kennisgeving, van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Fisher Investments Europe Limited is geautoriseerd en gereguleerd door de Britse toezichthouder Financial Conduct Authority (FCA-nummer 191609). Het is geregistreerd in Engeland (ondernemingsnummer 3850593). Fisher Investments Europe Limited heeft als maatschappelijke zetel: 2nd Floor, 6-10 Whitfield Street, London, W1T 2RE, Verenigd Koninkrijk.
Fisher Investments Europe Limited besteedt het portefeuillebeheer uit aan zijn moedermaatschappij, Fisher Asset Management, LLC, dat opereert onder de naam Fisher Investments, gevestigd is in de VS en onder toezicht van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission staat. Beleggen op de beurs brengt het risico van verlies met zich mee en er is geen garantie dat het belegde kapitaal geheel of gedeeltelijk terugbetaald zal worden. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie of betrouwbare indicatie van toekomstig rendement. De waarde en opbrengst van de beleggingen volgen de schommelingen van de wereldwijde aandelenmarkten en van de internationale wisselkoersen.
