Corona: koopjestijd én crisis voor private equity

26 maart 2020Leestijd: 3 minuten
Dalende beurskoerzen in Amsterdam. Foto: ANP

De coronacrisis maakt bedrijven minder waard. Voor investeerders met geld op de plank een unieke kans om toe te slaan na jaren van stijgende prijzen, schrijft Marijn Jongsma. Wie voor de uitverkoop zijn kruit verschoot, heeft juist een probleem.

Private equity is de gangbare term voor beleggen buiten de beurs om. Met geleend geld plus de inleg van grote beleggers als pensioenfondsen kopen deze investeerders (soms beursgenoteerde) bedrijven op, om ze na opsplitsing, reorganisatie of samenvoeging met andere bedrijven met winst door te verkopen of (weer) naar de beurs te brengen.

Marijn Jongsma (1969) is economisch redacteur bij Elsevier Weekblad. Hij blogt wekelijks op donderdag over financieel- en macro-economische onderwerpen.

Uit een recent onderzoek van adviesbureau Bain blijkt dat een meerderheid van de private-equitybedrijven er de afgelopen jaren niet in is geslaagd om de aangekochte bedrijven beter te laten draaien. Er werd simpelweg winst gemaakt doordat de volgende koper er meer voor over had. Door overnames grotendeels met geleend geld te financieren, ontstaat ook nog eens een hefboomeffect: een grote winst door een relatief beperkte eigen inleg.

Malaise op de aandelenmarkt is voelbaar voor private-equitybedrijven

Aan dat spelletje is voorlopig een einde gekomen. De waarde van bedrijven in handen van private equity wordt deels bepaald door te kijken naar de beurswaarde van vergelijkbare genoteerde bedrijven, en die is door de coronacrisis behoorlijk gedaald. De malaise op de aandelenmarkten sijpelt dus onverbiddelijk door naar niet-genoteerde bedrijven.

Private-equitybedrijven die duur hebben ingekocht, moeten hun financiers uitleggen dat geduld een schone zaak is. De beloofde dubbelcijferige jaarrendementen gaan er niet komen. Er kunnen zelfs serieuze problemen ontstaan in de zwaarst geraakte sectoren, zoals de horeca en detailhandel.

Met veel private-equitydeals wordt scherp aan de wind gezeild. De kasstroom is hard nodig om de rente op de hoge schulden (die staan op de balans van het overgenomen bedrijf) te kunnen betalen – een rente die ook nog eens oploopt als in het huidige economische klimaat herfinanciering nodig is. Winsten zijn grotendeels uitgekeerd aan de nieuwe eigenaren. De ruimte voor tegenvallers is dus beperkt. Private-equitydeals zijn gebaseerd op een mooiweerscenario, en niet op een crisis als die we nu meemaken.

Lees het coververhaal over EW’s top 500 bedrijven: Private equity stevig verankerd in de polder

Aantrekkelijk geprijsde bedrijven liggen voor het oprapen

Is het dan allemaal kommer en kwel? Bepaald niet. Er ligt in de private-equitymarkt een enorme stapel geld op de plank die nog kan worden ingezet. De schattingen van deze ‘dry powder’ verschillen nogal, van 2.500 miljard dollar tot ruwweg de helft – maar veel geld is het sowieso. En terwijl tot voor kort aantrekkelijk geprijsde bedrijven nauwelijks te vinden waren, liggen ze nu voor het oprapen.

Toch staan er deals op de tocht, zegt private-equitymanager Colin Adams van M-III Partners op de website Mergers & Acquisitions. Niet doordat de kopers hun financiering niet rond krijgen, maar doordat er zich nu zoveel kansen voordoen dat ze lopende projecten opnieuw onder de loep nemen. Een rendement van 15 procent per jaar is volgens Adams niet zo aantrekkelijk meer, gezien de 25 procent die ‘in de nabije toekomst’ mogelijk is door tegen een lagere prijs in te stappen.

Bankreus waarschuwt voor ‘private-equityhaaien’ en activisten

Grootspraak? De Amerikaanse website Vox wist beslag te leggen op een interne e-mail van bankreus Goldman Sachs, waarin grote zakelijke klanten worden gewaarschuwd voor ‘private-equityhaaien’ en activistische aandeelhouders. De laatste nemen geen bedrijven over, maar nemen een klein belang waarmee ze verandering proberen af te dwingen. Net als hedgefonds TCI in 2007 aandrong op een overname of splitsing van ABN AMRO.

Een hoge aandelenkoers geldt als de beste bescherming tegen ‘vijandige’ overnames, ofwel overnames tegen de wil van het zittende bestuur. Een hoge prijs schrikt af. Maar die natuurlijke bescherming valt voor veel bedrijven weg door de coronacrisis, aldus Goldman Sachs. De zakenbankiers waarschuwen uit welbegrepen eigenbelang: ze adviseren de bedrijfsbesturen graag hoe ze zich kunnen beschermen tegen koopjesjagers. Never waste a good crisis.