Extra miljarden tegen armoede begrijpelijk, maar onverstandig

Het kabinet trekt 2 miljard euro extra uit in de strijd tegen de oplopende armoede in Nederland. Dat valt te begrijpen, maar verstandig beleid is het niet, schrijft Jeroen van Wensen.

Armoede krijgt sinds een jaar extra aandacht van het Centraal Planbureau (CPB). De augustusraming opent het planbureau met het bericht dat 990.000 mensen leven in een huishouden waar het inkomen niet toereikend is om rond te kunnen komen. De magische grens van 1 miljoen armen, eerder doorbroken in onder meer 2021 en 2013, wordt net niet aangetikt.

Volgens Haagse bronnen komt het demissionaire kabinet op Prinsjesdag met een extra verhoging van de huurtoeslag en het kindgebonden budget, de aanvullende kinderbijslag voor de laagste en middeninkomens. Van de miljoen armen zijn er volgend jaar 200.000 minderjarig.

Met de maatregelen zou 2 miljard euro zijn gemoeid. De dekking voor de uitgaven komt grotendeels uit een hogere inkomstenbelasting voor de hogere inkomens. Die vallen volgend jaar eerder in het hoge belastingtarief van 49,5 procent.

Het valt te begrijpen dat het kabinet de armoede wil tegengaan. Alleen verergeren de maatregelen de problemen op de arbeidsmarkt en neemt de armoede op termijn juist erdoor toe.

Kabinet vergroot problemen

Armoede is een relatief begrip. Volgens het vaak gebruikte ‘niet-veel-maar-toereikend-criterium’ kan een huishouden dat leeft op de armoedegrens op vakantie, en kan het beschikken over een computer met internet en een Netflix-abonnement. Ook blijft er, nadat de vaste lasten en de boodschappen zijn betaald, geld over voor een avondje uit. Dit jaar bedraagt het minimaal benodigde netto-maandinkomen 1.533 euro voor een alleenstaande en 3.126 euro voor een echtpaar met drie kinderen. Dit betekent sappelen. En is het inkomen lager, dan is het kommer en kwel.