Defensie als hobbelpaard: schandelijk dat Nederland NAVO-norm niet haalt

Scheidend premier Mark Rutte (VVD) noemt het voor de Nederlandse geloofwaardigheid belangrijk dat de NAVO-norm van 2 procent wordt gehaald. ‘Daar zitten we boven,’ zegt hij monter.

Nou, heel eventjes dan. Uit allerlei cijfers blijkt dat het defensiebudget in 2015 daalde naar 1,1 procent van het nationaal inkomen (dat wat bedrijven en burgers samen in een jaar ver­dienen), waarna een langzame weg omhoog werd ingezet naar 1,4 procent. Vorig jaar schrok het kabinet wakker toen Rusland Oekraïne binnenviel en steeg het budget naar 2,04 procent. De komende jaren kan Defensie daarom op 5 miljard euro extra rekenen. Maar omdat de economie groeit tot boven de 1.000 miljard euro, daalt het percentage naar 1,8 procent, of zelfs nog lager.

Dit is geen cijferfetisjisme. Het gaat om een finan­cieel tekort op de defensiebegroting van honderden miljoenen per jaar, oplopend tot 1,3 miljard euro in 2027. Feitelijk gaat het om de vraag of Den Haag de Russische dreiging ernstig genoeg vindt voor een nieuw tankbataljon, extra F-35’s, het uitrusten van fregatten met kruisraketten of het behoud van een eigen onderhoudscapaciteit voor onderzeeboten.

Defensie kan beter de druk op achterblijvers verhogen

Zelfs in regeringskringen wordt de NAVO-norm gerelativeerd. Spanje en België zitten er ook onder, wordt dan gezegd. Inderdaad, maar als zelfs een rijk land als Nederland verzaakt, zullen steeds meer lidstaten zich in onverschilligheid dompelen. Omgekeerd kan Nederland de druk op de achterblijvers vergroten door zelf de 2-procentsnorm hoog te houden.