Falende recherche is niet geholpen met alleen extra geld

20 februari 2018Leestijd: 2 minuten
Foxhol, 14 januari 2017: Dennis Bruns (29) overlijdt aan de gevolgen van een ripdeal. Foto: HH

De crisis bij de recherche is nog veel groter dan al bekend is, blijkt uit een rapport van de Nederlandse Politiebond dat vandaag naar de Tweede Kamer gaat. Grote criminelen hebben vrij spel, drugsbendes worden ongemoeid gelaten. Naast extra geld is vooral verstandig ingrijpen vereist.

Ondanks alle beloftes dat de recherche beter zou functioneren als de Nationale Politie eenmaal op orde is, zijn de prestaties nog steeds ondermaats. De meeste dossiers blijven liggen. Slechts één op de negen criminele groepen wordt aangepakt. Daardoor kunnen jonge, veelal allochtone, criminelen uitgroeien tot drugsbaronnen. Conflicten vechten ze uit met buitensporig geweld, met alle risico’s van dien voor onschuldige omstanders.

Meer geld alleen is niet de oplossing. De politie krijgt 5 miljard euro per jaar en moet voor dat bedrag beter kunnen presteren. Eén van de weeffouten van de nieuwe Nationale Politie is de strikte scheiding tussen informatie en opsporing. Dat werkt bureaucratie in de hand en sturing op cijfers: hitting the target, missing the point.

Cover Elsevier Weekblad 03Wat zijn de verklaringen voor de explosieve toename van drugscriminaliteit?

Lees hier de volledige analyse van misdaadredacteur Gerlof Leistra >

Drugsbazen onbereikbaar in Dubai

De recherche gaat bij wijze van spreken met een trekschuit achter de misdadigers aan. Bendes zijn al lang van samenstelling veranderd als de politie de zaak rond heeft. De drugsbazen zitten onbereikbaar in onder meer Dubai.

Dat de recherche faalt, ligt niet aan de rechercheurs. Die zijn gedreven, maar zij komen om in het werk en krijgen steeds weer nieuwe zaken: van liquidaties en dreigende terreuraanslagen, tot internetmisdaad en de aanpak van criminele motorclubs. Interne corruptie zorgt voor onrust en wantrouwen, en er gaat veel tijd verloren aan administratie en vergaderen.

De Tweede Kamer moet de noodkreet van de Politiebond serieus nemen. Deze crisis in de opsporing vereist verstandig ingrijpen. Natuurlijk zou het mooi zijn als er geld komt voor tweeduizend extra rechercheurs, maar de politie moet ook slimmer en effectiever werken. Als de minister en/of de politietop naar aanleiding van dit rapport gratuite opmerkingen maken over ingezette verbeteringen, mist de recherche haar doel, en ondermijnt de narcostaat – ontstaan door het ontspoorde gedoogbeleid rond drugs – de samenleving alleen maar verder.