Tegen welke misstanden denken de brutale, soms antisemitische moslimactivisten in het verweer te moeten komen? Keurige, vredelievende moslims zijn de dupe wanneer zulk tuig wordt opgevoerd als rolmodel voor moslims.
Jihad en woede horen niet altijd bij elkaar. De eerste stap naar jihad is niet woede, maar een innerlijke overtuiging.
De ware jihadist is in balans met zichzelf en met de wereld. Het gaat immers om innerlijke overtuiging die dankzij het absolute geloof in Allah de ziel laat varen in harmonie en rust.
Maar let op: ik heb het hier over ware jihadisten en niet over avonturiers.
In de gewapende strijd ontstaat de woede, als gevolg van verlies: broeders gaan dood tijdens strijd. De beelden daarvan maken jihadisten die niet aan de gewapende strijd deelnemen woedend.
Afschuw
De Volkskrant publiceerde een artikel naar aanleiding van een pro-Palestina-bijeenkomst in Amsterdam-Oost. Er waren drie chronisch woedende moslims aanwezig: Abulkasim Al-Jaberi, Appa (Rachid el Ghazoui), en Dyab Abou Jahjah.
Al-Jabari is bekend vanwege zijn scheldpartij richting de Koning en zijn afschuw van Israël en Zwarte Piet. Abou Jahjah is oprichter van de Arabisch-Europese Liga (AEL), die niet meer bestaat.
Abou Jahjah komt uit Zuid-Libanon, is liefhebber van Hezbollah en een gezworen vijand van Israël. Appa is een rapper die Israël haat en Hamas bemint. Ook hij is een grofgebekt figuur.
Geen tirannie
De Volkskrant werpt de vraag op of deze mannen met hun activisme een alternatief voor de jihad zouden kunnen vormen. Er werden ook deskundigen opgevoerd, die op een bepaalde manier de gedachte steunen dat het moslimactivisme een vervanging voor jihad kan zijn.
De vraag is dan wat het onderwerp van actie moet zijn. In Nederland heerst geen tirannie. Moslims zijn in Nederland vrijer dan in hun land van herkomst: er is hier godsdienstvrijheid, vrijheid van meningsuiting, et cetera.
Positieve discriminatie
Ook worden de moslims door de Nederlandse overheid niet systematisch gediscrimineerd – dat is immers verboden. Er is in bepaalde mate nog steeds sprake van positieve discriminatie. Ook het onderwijssysteem is volledig toegankelijk voor alle moslims, zonder enige discriminatoire belemmering.
Er zijn ook problemen. De werkloosheid onder de moslimimmigranten is hoog. En er is discriminatie op de arbeidsmarkt. Een ander probleem is dat een deel van de moslims, vooral van Marokkaanse afkomst, oververtegenwoordigd is in de criminaliteitscijfers.
Fictieve vijand
Ik blijf zitten met de vraag waarvoor de jonge de moslims actie moeten voeren om hun leven te verbeteren. Het antwoord van de door de Volkskrant opgevoerde figuren zou luiden: Israël, Israël, Zwarte Piet, nog een keer Israël, en Geert Wilders!
Maar onze moslimjongeren hebben niets te maken met het Israëlisch-Palestijnse conflict. Israël is een fictieve vijand, zoals de Palestijnen een fictieve vriend zijn.
Goed vertegenwoordigd
Nederlandse moslims zijn goed vertegenwoordigd in de politiek. We hebben al twee staatssecretarissen van islamitische afkomst gehad, terwijl we slechts eenmaal, in 2002, een Surinaamse staatssecretaris hadden. Voor een halve dag. De burgemeester van Rotterdam is een moslim, die overigens perfect functioneert in de stad van Pim Fortuyn.
In de Tweede Kamer lopen nogal wat moslims rond. Hetzelfde geldt voor de lokale politiek: in de lokale afdelingen van PvdA, VVD, GroenLinks, SP en D66 zijn veel moslims actief.
Contrapunt
De participatie van moslims in de politiek is verbijsterend hoog. Er zijn al drie islamitische partijen in Nederland: in Den Haag en in Rotterdam, plus de partij van twee afvallige PvdA-Kamerleden van Turkse afkomst.
Politiek actievoeren wordt dus moeilijk voor moslims, ze zijn namelijk onderdeel van de heersende politieke orde. Daarom moeten de activisten als contrapunt een fictieve vijand aanwijzen, namelijk Israël.
Discriminatie op de arbeidsmarkt kan niet zomaar met acties worden bestreden. De markt is geen overheid. Hierover moeten niet alleen moslims, maar ook alle andere immigranten goed nadenken: wat zijn de ware oorzaken van discriminatie en hoe kunnen die worden verholpen?
Beeldvorming
De figuren die de Volkskrant opvoert, zijn precies de personen waarvan de hardwerkende studenten van islamitische afkomst last hebben. Daardoor ontstaat een eenzijdige beeldvorming van immigranten.
De keurige islamitische studenten die hard aan hun toekomst werken, worden juist door anderen ten onrechte geassocieerd met grofgebekte, onfatsoenlijke, niet zelden antisemitische types die als moslimactivisten in de media worden opgevoerd.
Aanstellerij
Recent vertelde een Afghaanse ondernemer mij dat ook zijn kinderen kunnen worden geassocieerd met haatdragende gekke baardmannen in de media.
Onze deskundigen werken met termen die ze kennelijk niet begrijpen. Activisme zonder reëel onderwerp, is immers geen activisme. In het beste geval is het niets meer dan aanstellerij.
De vernietiging van ‘de zionistische entiteit’ is geen oplossing voor de werkloosheid in Nederland. Evenmin verhelpt het de criminaliteit onder sommige groepen immigranten.
Virus
De jihad is een islamitisch virus waartegen een moslim slechts middels rede kan worden gevaccineerd. Door tuig op te voeren als rolmodellen voor moslims, worden hardwerkende vredelievende moslims beschadigd.
Het waren de deskundigen die het gevaar van Syriëgangers niet inzagen, en nu schrijven diezelfde deskundigen een nieuw recept voor: activisme ter vernietiging van een fictieve vijand en een fictief probleem.