Een overheid die zijn leger verstopt, is die zwaardmacht niet waard

10 oktober 2014Leestijd: 2 minuten

Twee ‘aanslagen’ op Nederlandse aspirant-militairen waren aanleiding voor het ministerie van Defensie om militairen te verbieden in uniform over straat te gaan. Dat is capituleren voor de angst. Overheid, toon die karabijnen!

Stel dat een auto in, zeg, Frankrijk moedwillig inrijdt op een groep militairen. Wat zijn de consequenties? Grote kans dat de Franse soldaten naar hun karabijnen grijpen en – minimaal – de banden van de auto lek schieten om de inzittenden staande te houden. Ook is denkbaar dat ze minder scherp mikken.

Met een grijns

Hoe gaat dat in Nederland? Een auto met twee inzittenden, beiden met een ‘Arabisch uiterlijk’, rijdt in Overijssel in op een groep aspirant-militairen in uniform die onder leiding van een officier langs de weg lopen.

De aspirant-soldaten duiken net op tijd weg in de berm. De officier doet een vergeefse poging om de auto te stoppen, maar de bestuurder rijdt met een grijns op zijn gezicht weg.

Beschermd

Dit – en een ander incident waarbij een militair in opleiding op een station door een vermoedelijk Arabische man werd bedreigd – was eind september blijkens een interne mailwisseling waarvan een screenshot is uitgelekt, aanleiding voor het ministerie van Defensie om militairen te verbieden in uniform over straat te gaan of met het openbaar vervoer te reizen.

Dat is geen verstandige beslissing geweest. Bange burgers willen veilig over straat kunnen gaan. Maar hoe kunnen zij zich nog beschermd weten als soldaten al niet meer geüniformeerd over straat mogen? Het is capituleren voor de angst.

Toon dat uniform

Het tegenovergestelde had moeten worden besloten. Militairen – en politieagenten – zouden juist zoveel mogelijk in uniform over straat moeten gaan, groepsgewijs, waarbij altijd minimaal één duidelijk bewapende agent of militair aanwezig is.

Elk incident wordt beantwoord met het tonen van de geweerloop en een arrestatie, en indien noodzakelijk gerichte schoten. Dat zal ze leren.

Kwetsbare plekken

Verder zouden politie en leger zichtbaar kwetsbare plekken in onze samenleving kunnen controleren. Grote stations, drukke musea, voetbalstadions. Zet een paar bewapende militairen voor de ingang van de Tweede Kamer, die ook met scherp mogen schieten, en de Koerden zullen het niet meer in hun hoofd halen om daar binnen te dringen.

Een overheid die in eigen land niet durft te laten zien dat zij het geweldsmonopolie bezit, is die zwaardmacht niet waard.