Hugo Camps ziet Oranje strompelen, Rafael Nadal geschiedenis schrijven en Mathieu van der Poel en Wout van Aert oorlog voeren op de fiets. Zijn balans van het sportweekeinde.
De motor van Oranje draait niet. Het middenveld is een schimmenrijk waar de eerste de beste Mexicaan of Bosniër overheen walst. De flanken falen in de bevoorrading van de spits en de defensie is los zand. Na de verliespartij tegen Mexico (0-1) en het bloedeloze gelijkspel tegen Bosnië-Herzegovina is het vertrouwen zoek. De midweekse interland tegen Italië wordt met sidderen en beven afgewacht.
Hugo Campsschrijft wekelijks een sportcolumn voor Elsevier Weekblad. Camps (Molenstede, 1943) schrijft sinds 1986 voor Elsevier Weekblad en maakte in die hoedanigheid vele markante interviews met topsporters.
Sinds het vertrek van Ronald Koeman naar Barcelona is de magie weg uit het Nederlands elftal. Er wordt strompelend voetbal gespeeld en elke versnelling is getelefoneerd. Er zit geen tempo in het elftal en het balverlies is legio. Oranje beschouwt de Nations League als Erzats. Althans, zo speelt het.
Frank de Boer legt zijn eieren liever in het mandje van Ajax
Ligt de malaise aan coach Frank de Boer? In elk geval verbaasde hij door de niet-opstelling van Steven Berghuis, de beste speler bij Feyenoord. Er zijn tijden geweest dat spelers van Feyenoord alleen in extreme nood geduld werden bij Oranje. PSV’ers waren niet veel beter af. De Boer legt zijn eieren liever in het mandje van Ajax. Oud zeer.
Lees verder onder de video
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Nu is de bondscoach nooit een lachebekje geweest, maar bij het Nederlands elftal komt alle leven uit een citroen. Hij is een corrigerende trainer die zeldzame vlagen van enthousiasme speelt. Als ik hem langs de lijn zie staan, heb ik altijd de neiging tot een retorische vraag: waarom zo ongelukkig, Frank? Waarom toch? Je bent terug thuis, vriend, in het land van water, van Grootebroek. Hier word je niet achter je rug belaagd.
KNVB en coronacrisis: te amateuristisch in het lobbywerk
Er wordt geklaagd over de voetbalbond KNVB die geen stoottroepen in het veld heeft tegen de coronacrisis. Clubs houden hun hart vast in het vooruitzicht van strengere maatregelen, misschien wel een lockdown. De KNVB is te amateuristisch in het lobbywerk. Die stuurt zijn zonen niet uit naar praatprogramma’s op televisie waar vertegenwoordigers van de evenementensector hun speeltje dag en nacht verdedigen.
Emile Kossen interviewde vorig jaar Frank de Boer in de Verenigde Staten: ‘Strategisch denken is niet mijn sterkste kant’ 
De KNVB volgt de debatten als een pasja. Urgentie lijkt overbodig. Bobo Eric Gudde van het betaald voetbal vindt de opening niet in het bestuursapparaat. Verder dan geneuzel bij het VWS-ministerie komt hij niet. Hij is te bescheiden om zich in een opbod te storten met theaters en evenementen. In een rapport staat nochtans dat tien clubs uit de eredivisie halverwege de competitie op zwart zaad zullen zitten.
Het probleem is dat de KNVB nooit zijn prerogatieven heeft moeten bevechten. De bond werd beschouwd als een van de kerken van de samenleving. Het gezelschap is lui geworden in de bewaking van zijn erfgoed.
Tennis: Rafael Nadal is de totale mens van Louis van Gaal
Op het gravel van Roland Garros is geschiedenis geschreven. De Spaanse tenniskampioen Rafael Nadal verpletterde de nummer 1 van de wereld Novak Djokovic in de finale (6-0, 6-2, 7-5). Titel nummer dertien in Parijs, grand slam nummer twintig. Nooit zal iemand nog dit record breken, en dat in ongunstige omstandigheden: herfstig weer, trage banen, nieuwe ballen. Zijn voorbereiding was doorkruist door twee maanden corona. In Spanje wil het virus van geen wijken weten.
Met zijn zege in Parijs evenaart Nadal het record aan grand slams van Roger Federer. Er zijn weinig topsporters die zo standvastig zijn in het succes als Rafael Nadal. Weinig topsporters ook die zo fanatiek aan hun wedstrijden beginnen. Nadal is een zenuwpees met zijn rituele gebaartjes aan oor en poten. Maar hij serveert kanonskogels en is nog zo snel als een bliksemschicht. Rafael Nadal is de totale mens van Louis van Gaal. Zijn vechtlust benadert die van een krijger, maar vergis u niet: hij tovert ook fluwelen dropshots uit zijn hand. Een groot kampioen.
Wielrennen: de dreigende oorlog tussen twee klasbakken
In de Lage Landen dreigt oorlog. Na Gent-Wevelgem beklaagde Wout van Aert van Jumbo-Visma zich over het laffe rijden van Mathieu van der Poel (Alpecin-Fenix). Mathieu had het gat dichtgereden in de Vlaamse Ardennen toen Van Aert voorop was met een vluchtersgroep. Waarop Van Aert jeremieerde dat Van der Poel rijdt om hem te doen verliezen en niet om zelf te winnen.
Meer van Hugo Camps over wielrennen: Eén man kan de Tour weer winnen. Ook zonder armada van knechten
Een karaktermoord. Mathieu is zowat de meest offensieve renner van het peloton. Van Aert heeft hem in het veldrijden niet één keer kunnen kloppen. De twee begenadigde renners zouden beter een hapje gaan eten in plaats van elkaar door de gehaktmolen te draaien. Er is geen behoefte aan een nieuwe België-Holland.
Wielrennen is daarvoor veel te internationaal geworden.
Volgende week, zondag 18 oktober, is de Ronde van Vlaanderen. Een klassieker die op het lijf van Van der Poel is geschreven, maar die Van Aert ook wil winnen. De Ronde staat in Vlaanderen voor eeuwige roem. Ik hoop dat de twee klasbakken niet met drinkbussen naar elkaar gaan gooien.