Lege voetbalstadions hebben de geur van een sterfhuis, de Tour zonder publiek is absurdistisch theater, schrijft Hugo Camps. Volwassen mannen op de fiets met een helm en drinkbus. Veredelde kompels.
Maar als het landschap zich ontvouwt in de Alpen of de Pyreneeën ontstaat het epos van mens en elementen. Wielrenners worden de nieuwe zeevaarders. Dapper en kwetsbaar, op de golfen van asfalt.
Hugo Campsschrijft wekelijks een sportcolumn voor Elsevier Weekblad. Camps (Molenstede, 1943) schrijft sinds 1986 voor Elsevier Weekblad en maakte in die hoedanigheid vele markante interviews met topsporters. Tot eind september had hij bovendien een wekelijkse sportcolumn in NRC Handelsblad.
Voor het eerst sinds Peter Post doet een Nederlandse wielerformatie een gooi naar de eindzege in de Tour. Jumbo-Visma controleert in navolging van Chris Froome de koers. De ploeg heeft gezag en ontzag. In de openingsetappe bij slecht weer en een miserabel wegdek, spekglad en brakend van asfalterosie, legde Tony Martin de koers stil, voor de veiligheid. Talloze valpartijen waren aan het initiatief voorafgegaan. Aan het einde van de rit keken de renners terug op hun schaafwonden en een kerkhof van rubber en verwrongen kaders. Grote namen als Philippe Gilbert en John Degenkolb werden afgevoerd.
Voorzichtige opstand van ploegmanagers en kopmannen
Het thema veiligheid laat het peloton niet meer los. De organisatoren van de Tour en de UCI bagatelliseerden de angst van renners en ploegdokters. Het heeft geleid tot vonken van een voorzichtige opstand van ploegmanagers en kopmannen. Er is eindelijk een embryo van solidariteit neergedaald in het peloton. De renners laten zich geen varkenstrog meer voor de wielen schuiven.
Het is indrukwekkend hoe de gele brigade van Jumbo-Visma met zes renners achter elkaar de wedstrijden controleert. Het machtsvertoon dateert uit de tijd van Chris Froome en Sky. De architecten van de dominantie zijn Tom Dumoulin en Wout Van Aert. Jongens zonder pretentie en machtshonger.
Dwight Lodeweges: ongevoelig voor status
De interlands van Oranje worden geregisseerd door Dwight Lodeweges uit Voorthuizen. Hij is bekend als de assistent die tijdens de wedstrijd verfrommelde briefjes liet aanreiken aan Ronald Koeman. De anekdote werd wereldnieuws. Na het vertrek van Koeman is Lodeweges interim-bondscoach. Ambitie om alleenheerser over Oranje te worden, heeft hij niet. Dwight is ongevoelig voor status en de randzaken van topvoetbal gaan aan hem voorbij. Hij is wel een wereldburger die in Canada en de Verenigde Staten heeft gevoetbald en trainer was in de Japanse J-League en in Abu Dhabi.
Lees ook van Hugo Camps: Koeman naar Barca, kan hij sloopwerk van club in crisis nog aan?
Als interim-bondscoach werkt hij in de geest van Ronald Koeman, met dezelfde nuchterheid. Samen hebben ze deze Oranjegeneratie geslepen tot succesvoetballers. Toch is de KNVB op zoek naar een nieuwe bondscoach die beter in de bobocultuur past en zich in de grand cafés van Ibiza kan vertonen. De naam van Louis van Gaal circuleert.
Wat zou er eigenlijk mis zijn met de promotie van Dwight Lodeweges tot volwaardig bondscoach? Hij heeft een vertrouwensband met de spelers en kent alle knepen van het trainersvak. Dat hij liever in een kloffie dan in een maatpak van Oger loopt, kan geen bezwaar zijn. Meerdere internationals zijn ook opgegroeid met varkens achter het huis.
Topsport is ongezond voor atleet en toeschouwer
Daley Blind is niet geselecteerd voor de Nations League interlands tegen Polen en Italië. De verdediger zakte onlangs tijdens een wedstrijd opnieuw in elkaar. Zijn inwendige defibrillator moest de hartfunctie overnemen. Blind neemt even rust en ondergaat bijkomende onderzoeken. De verdediger van Ajax en Manchester United zakte in elkaar onder de ogen van vader Danny die op de tribune zat. Je durft er niet aan denken wat er dan door die man heen gaat.
Topsport is ongezond voor atleet en toeschouwer, maar niemand durft het hardop te zeggen. Want topsport is het grand design van ons aller levens. Max Verstappen is co-ouder van 250.000 oranje verdwaasden.