Bewijs tegen MH-17-verdachten is nogal indirect

Tegen de vier verdachten in het MH-17 proces is levenslang geëist. Volgens het oorlogsrecht maken zij een kans vrijuit te gaan, maar dat is hier niet van toepassing. Dus zitten de geluidsfragmenten van hun telefoongesprekken als vingerafdrukken op het moordwapen, schrijft Eric Vrijsen.

In het MH-17 proces eiste het Openbaar Ministerie woensdag 22 december levenslang tegen de vier verdachten, onder wie drie Russen en een Oekraïener. Het staat  volgens Justitie vast dat de vier mannen betrokken waren bij het neerschieten van de Maleisische Boeing 777 en de dood van 298 inzittenden, onder wie 196 Nederlanders.

Uit telefoontaps en getuigenverklaringen blijkt dat de Russen Igor Girkin (minister van Defensie van de rebellenrepubliek Oost-Oekraïne); Oleg Poelatov (afdelingshoofd inlichtingendienst); Sergei Doebinski (hoofd inlichtingendienst) en de Oekraïener Leonid Chartsjenko (bataljonscommandanten) de massamoord mogelijk maakten.

Bewijsvoering is circumstantial

Zij zorgden ervoor dat op 16 juli 2014 een Russische lanceerinstallatie naar Oost-Oekraïne werd gereden. Een dag later werd daarmee vanaf een akker bij het plaatsje Snizjne een Buk-raket afgevuurd in de richting van de MH-17. Toen de vier mannen in de gaten kregen dat de raket een burgerdoel had geraakt, deden ze hun best dat te verbloemen door de Bukinstallatie stiekem naar Rusland te laten verdwijnen.