Waar het linkse Avondland begint, eindigt de vrijheid

03 juli 2017Leestijd: 4 minuten
In de linkse wereld treffen we nogal wat meisjes met ‘blozende wangen’ aan: zie de bijeenkomsten van GroenLinks - Foto: ANP

Links en rechts zijn noodzakelijke componenten van de moderne politiek. Maar de romantisering van links vindt geen aansluiting bij de werkelijkheid. Voorbij de heilige sprookjes begint de werkelijkheid van politiek en cultuur. Verwar dus een prikkelende opinie niet met sprookjes, schrijft Afshin Ellian.

Vanuit het oostelijk deel van het mediterrane gebied zien ze aan de andere kant de zonsondergang. En vanuit het westelijke deel zien ze vooral de zonsopkomst: Occident-Oriënt en Avondland-Morgenland. De antieke mensheid deelde de wereld graag op. Het maakte de wereld overzichtelijk en prikkelde de fantasie.

Inderdaad hielden de antieke volkeren van prikkelende opinies. Destijds deden ze hun best om prikkelende opinies voort te brengen die enigszins aansluiting hadden met de werkelijkheid. Dat was niet makkelijk. Het is nog steeds een moeilijke opdracht: het vinden van een overtuigende aansluiting met de werkelijkheid. Ook de Volkskrant houdt van prikkelende opinies. De Volkskrant publiceerde zondag online een prikkelende opinie van Sarah Sluimer.

Sluimer begint haar prikkelende opinie met een militante stelling: ‘Het Avondland: een schitterende naam voor het oude continent. Het wordt de laatste tijd steeds vaker gebruikt, voornamelijk door denkers aan de rechterzijde van ons politieke spectrum. Dat betekent natuurlijk niet dat het woord van hén is. Linkse vrouwen mogen ook best eens een woordje meepraten buiten het feminismediscours om. Dus daar ga ik.’ Hier worden mensen zenuwachtig van. Het rechtse Avondland is niet goed en het linkse Avondland is perfect!

‘Het Avondland van de rechtsmens is aangeharkt’

Sluimer weet waarom het rechtse Avondland niet deugt: ‘Het Avondland van de rechtsmens is aangeharkt, schoon, vol vrouwen met blozende wangen, makkelijke grappen en figuratieve, nette kunst. Oftewel: de Efteling. Een plek die draait op achterhaalde esthetiek, burgerfatsoen, brave avonturen, jolig racisme en Keltische romantiek. Een plek waar het saai is en veilig op een verkeerde manier. Een plek waar ik niet dood gevonden wil worden.’

Hoe moeten we deze diepzinnige zinnen begrijpen? Vaak wordt rechts de anarchistische en narcistische omgang met het klimaat verweten. De rechtse wereld is juist dus niet een aangeharkte, schone, nette Umwelt. Rechts wordt ervan beschuldigd niet duurzaam te zijn: rechts bestaat uit de uitbuiters van de wereld en de natuur.

Het is juist de linkse mens, de ideaal-typische linkse mens, die naar klimaatbeheersing, orde en zorg voor gras en beestjes streeft. In de linkse wereld treffen we nogal wat meisjes met ‘blozende wangen’ aan: zie de bijeenkomsten van GroenLinks!

De opinie verwart het linkse en rechtse wereldbeeld

De prikkelende opinie verwart het linkse wereldbeeld met het rechtse wereldbeeld waarin de ‘wanorde en disbalans’ (de vrijheid) de boventoon voeren. En Geert Wilders? Economisch gezien is hij volgens de twintigste-eeuwse handboeken een linkse politicus.

O ja, de Efteling! Ook dit is niets anders dan de sprookjesachtige manier waarop volgens postmodern-links de publieke ruimte moet worden ingericht: een minaretje hier, een agent met hoofddoek daar, en hier weer een agent met een tulband, et cetera.

Sluimer heeft het wellicht over de KUNST, en dat is de postmoderne kunst. In gebouwen van grote bedrijven zien we vaak de KUNST. Het was de ‘rechtse’ minister van Financiën Gerrit Zalm die in 1997 82 miljoen gulden uitgaf voor de aankoop van Victory Boogie Woogie van Piet Mondriaan. En het was de linkse minister van Onderwijs Jet Bussemaker die samen met Frankrijk twee schilderijen van Rembrandt (‘achterhaalde esthetiek’) voor in totaal 160 miljoen euro van de familie De Rothschild kocht.

Rechts geld voor abstracte linkse sprookjes

Terug naar Boogie Woogie, de laatste rechtse kunstaankoop van de twintigste eeuw. Boogie Woogie is wellicht een passende metafoor voor de verhouding tussen links en rechts: rechts verdient het geld, en geeft het daarna uit aan de abstracte sprookjes van links. Zie ook de linkse windmolens: pas nu gaat mogelijk een windmolenpark zonder subsidie draaien.

Meer opinie, elke dag in je inbox? Meld je aan voor onze nieuwsbrief >>

De grens tussen het Avondland en Morgenland was ook een fiscale grens. Zonder belastingen bestonden en bestaan de staten niet. Voor sprookjes over de harmonie tussen zijn en behoren moet je echt bij links zijn. De grootste politieke Efteling aller tijden is het 21ste-eeuwse utopische denken dat door en door links is.

Links en rechts zijn noodzakelijke componenten van de moderne politiek. Maar de romantisering van links vindt geen aansluiting bij de werkelijkheid. Voorbij de heilige sprookjes begint de werkelijkheid van politiek en cultuur. Verwar dus een prikkelende opinie niet met sprookjes.

Waar het linkse Avondland begint, daar eindigt de vrijheid. Het linkse Avondland is de ordenende en opvoedende dwang van Boogie Woogie, de postmoderne dictator van de zinloosheid.