Chinese bedrijven worden door hun eigen overheid steeds meer aangemoedigd om ook in het buitenland te investeren. En dan gaat het al snel om enorme bedragen. Hoe kan Nederland profiteren?
De Chinese zakenman Ma Xingfa heeft vorige week een van de grootste agrarische bedrijven in Australië gekocht.
Het gaat om een boerderij van 705.700 hectare met 40.000 stuks vee op de grens van de Northern Territory en Queensland. Hij betaalt 47 miljoen Australische dollar (32 miljoen euro) voor het boerenbedrijf dat net iets groter is dan de provincie Gelderland.
Xingfa is een van China’s rijkste mannen en maakte zijn fortuin met een kogellagerfabriek. Hij was al in het bezit van drie andere Australische veebedrijven en het wijnhuis Ferngrove.
Australië is in rep en roer. Want Ma is niet de eerste Chinees die grote investeringen doet down under. De Hailang Group kocht dit jaar voor 40 miljoen Australische dollar aan boerenbedrijven in Queensland.
Yuang Xiang Assets kocht een kleiner bedrijf met een waarde van 11 miljoen Australische dollar. Chongqing Agriculture heeft aangekondigd dat het 100 miljoen Australische dollar klaar heeft liggen om dit jaar nog te investeren.
Handelsoverschot
Intussen staat in Australië het grootste boerenbedrijf ter wereld te koop. Voor 223 miljoen euro wordt u eigenaar van 185.000 koeien en zestien boerderijen. Met 10 miljoen hectare is het landgoed ongeveer drie keer zo groot als Nederland. Eén van de gegadigden is – inderdaad – een Chinees bedrijf.
Ik schreef het al eens eerder: het geld klotst in China tegen de plinten. Doordat de Volksrepubliek veel meer exporteert dan het importeert, houdt het geld over. Lage prijzen van olie en andere grondstoffen op de wereldmarkt werken in Chinees voordeel. Het handelsoverschot in het tweede kwartaal van 2015 bedroeg 850 miljard yuan (124 miljard euro).
Rendement
Tot voor kort was het moeilijk om dat geld buiten China te investeren. Maar de Chinese overheid ziet ook wel in dat investeringen buiten het eigen grondgebied soms beter renderen dan in het binnenland.
Er was veel geld voor nodig om China te moderniseren, maar je kunt niet onbeperkt wegen, spoor, pijpleidingen en vliegvelden blijven aanleggen zonder dat het rendement op die investeringen afneemt.
Chinese bedrijven, pensioenfondsen en verzekeraars worden tegenwoordig aangemoedigd om hun geld in het buitenland te beleggen. Vorig jaar hebben Chinese ondernemingen voor het eerst meer dan 100 miljard Amerikaanse dollar in het buitenland geïnvesteerd.
De directe buitenlandse investeringen van het Chinese bedrijfsleven bedroegen vorig jaar 102,9 miljard dollar. Dat is een stijging van 14,1 procent ten opzichte van 2013.
Netto-exporteur
De directe investeringen van buitenlandse bedrijven in de Chinese economie bedroegen 119,6 miljard dollar; een stijging van 1,7 procent. Tot de directe investeringen worden overnames van en participaties in bedrijven gerekend, evenals onroerend goed. Financiële producten worden er niet toe gerekend.
Met het huidige groeitempo wordt China komend jaar een netto-exporteur van kapitaal. Viceminister van Handel Zhong Shan noemde dat in januari ‘een historisch keerpunt’.
Waar Chinees geld voorheen voornamelijk naar de grondstofwinning vloeide, zien we de laatste tijd een groeiende belangstelling voor de landbouwsector. China staat daarin niet alleen, want investeerders over de hele wereld investeren momenteel fors in de voedselproductie.
Geen gekke gedachte als je bedenkt dat de behoefte aan voedsel wereldwijd flink groeit door de toegenomen welvaart in opkomende markten. En voor voedsel wordt steeds meer betaald, waar de prijzen voor ruwe grondstoffen onder druk staan.
Mega-overname
Ook in Europa zien we een groeiende instroom van Chinees kapitaal. Vorig jaar werd er 18 miljard dollar aan Chinees geld in de Europese Unie geïnvesteerd. Topsectoren zijn landbouw en voedsel, energie en vastgoed. En na het Verenigd Koninkrijk en Italië profiteerde Nederland daar het meest van.
Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Nederland vorig jaar zo goed scoorde wegens een mega-overname: die van het handelsbedrijf in voedsel Nidera. Van structurele Chinese investeringen in bijvoorbeeld Nederlands vastgoed is (nog) geen sprake.
Hier valt nog een wereld te winnen, want Nederland is op papier een zeer geschikt land om te investeren: internationaal georiënteerd, politiek stabiel en zeer welvarend. Het punt is natuurlijk dat de meeste Chinezen Nederland niet kennen. Wie gaat ze vertellen dat hun geld hier welkom is?