Waarom viel Israël het nucleaire project van Irak aan?

16 januari 2013Leestijd: 4 minuten

Sommige leiders en volkeren leven in illusies. De werkelijkheid bestaat slechts uit de elementen die zij zelf hebben bedacht. In Afghanistan, Iran, Syrië en andere Arabische landen geloven ze in de voorzienigheid of in grensoverschrijdende complotten door de eeuwige vijanden in het Westen.

Er bestaan natuurlijk vormen van internationale samenzweringen in verschillende landen. Maar niet alles is een samenzwering.

Geheime gesprekken

Nu de geheime gesprekken van Saddam Hussein openbaar zijn geworden, is er een unieke mogelijkheid erachter te komen hoe een Midden-Oosterse leider achter de schermen de zaken analyseert.

Saddam Hussein voerde de gesprekken achter de schermen met zijn eigen staf, leger en inlichtingendiensten. De gesprekken zijn nu door enkele wetenschappers in boekvorm gepubliceerd: The Saddam Tapes. The Inner Workings of a Tyrant’s Regime. 1978-2001.

Val van de sjah

Saddam was van mening dat de val van sjah door de Amerikaanse regering werd bedacht en uitgevoerd. Maar waarom zouden de Amerikanen de sjah willen verwijderen? Omdat de Amerikanen dan hun legermacht in de Perzische Golf kunnen stationeren. Uiteindelijk zullen ze overeenstemming bereiken met de revolutionairen in Iran. Daarna zou Amerika Irak aanvallen, aldus Saddam in november 1979.

Er was toen niemand in Amerika die aan een aanval op Irak dacht. Daarentegen waren er genoeg Amerikaanse militairen en politici die ervan overtuigd waren dat Saddam juist tegen het Iraanse regime kon worden ingezet.

Aanwijzing

In deze gesprekken van Saddam zien we al een aanwijzing voor de oorlogen die zouden volgen: de oorlog tegen Iran en de oorlog tegen Amerika. Dat is bizar. De dictator leefde niet alleen in illusies, maar zijn waanbeelden organiseerden de gebeurtenissen.

In het Irak van Saddam Hussein hechtte het regime enorme waarde aan de ‘Protocollen van de Wijzen van Sion’. Dit antisemitische document was voor Saddam het licht van waaruit hij de Joden en de staat Israël kon begrijpen.

Gevaar

In een bijeenkomst over de aanval van Israël op het nucleaire project van Irak, sprak Saddam met zijn mensen over Israël en zijn eigen nucleaire project. Hij hield een lange geheime rede waarin hij zijn vertrouwelingen duidelijk maakte dat Israël over kernbommen beschikt en daardoor een gevaar vormde voor de Arabische landen en de islam.

De Israëliërs zouden alle Arabische landen willen overheersen. Hij eindigde zijn indringende rede over het Israëlitische gevaar met een verwijzing naar de geschiedenis van de islam: ‘And they will even reach the point of asking the Arabs to amend their history and to rewrite it with a new direction, including the history of Prophet Muhammad, peace be upon him, and his struggle with Beni Qaynuqa and Beni Nadir in Median.’

Gecamoufleerd

In 2003 hield hij een openbare rede over Joden; nu niet meer geheim en niet gecamoufleerd door het woordje ‘zionisme’.

History tells us that Western peoples and circles had played, for their own reasons, a role in directing Hulagu to the east indeed tot the Arab world in particular. The Jews and their supporters played a remarkably malicious role against Baghdad in the past and this conspiratorial, aggressive and wicked role is today reverting to them (…).

De onderzoekers komen tot de conclusie dat, gelet op de geheime gesprekken, Saddams antisemitisme ‘deep and abiding‘ was.

Toehoorders

Saddam geloofde echt in de Protocollen van de Wijzen van Sion. Maar had hij het steeds over zionisten? Nee, hij had het echt over Joden: ‘The Zionists are greedy, I mean the Jews are greedy. Whenever any issue relates to the economy, their greed is very high.

De toehoorders van Saddam wisten precies waarover hij het had: de Joden.

Saddams antisemitisme vond vruchtbare aarde in het Midden-Oosten. Volgens het Pew Research Center in 2006 zou in de door de islam gedomineerde landen het antisemitisme overheersen. Vooral in Egypte en Jordanië zou volgens Pew slechts 2 procent van de bevolking een positieve houding hebben jegens de Joden.

Grote oorlog

Uit deze opnames blijkt ook dat Saddam al tussen 1970 en 1980 aan de productie en het gebruik van kernwapens dacht. Hij droomde van een grote oorlog tegen Israël, samen met Syrië en Jordanië.

Op 24 maart 1979 vertelde hij zijn generaals dat zij ooit op de Golan-hoogvlakte tegen Israël zouden vechten. Om de productie van de massavernietigingswapens bij zijn mensen te legitimeren, beweerde Saddam dat Bagdad ooit door een kernbom zou worden getroffen, omdat Israël Iran van massavernietigingswapens zou voorzien. Uiteindelijk gebruikte Saddam zelf chemische wapens tegen Iran en de Iraakse Koerden.

Verwijderd

Wie naar dit soort documenten kijkt, begrijpt beter waarom Amerika Saddam heeft verwijderd. President George W. Bush verwijderde niet zo maar een tiran uit het Midden-Oosten, maar een tiran met concrete, agressieve plannen en waanbeelden.

Met terugwerkende kracht zien we nu dat als Saddam over kernwapens had beschikt, hij een existentieel en reëel gevaar zou zijn geweest voor het voortbestaan van Israël, maar ook voor de Perzen die hij als de satan beschouwde.

Elimineren

Wellicht beschikten de Israëliërs over Saddams geheime gesprekken. Maar dat konden ze nooit openbaar maken. Precies in deze ingewikkelde sfeer nam Israël de beslissing om het nucleaire project van Saddam te elimineren.

Kortom, Israël viel om twee redenen het nucleaire project van Irak aan: Saddam wilde er op den duur kernbommen mee produceren en Israël had te maken met een antisemitisch en brutaal regime dat daadwerkelijk bereid was Israël aan te vallen.