Het vergelijken van Geert Wilders met Adolf Hitler is onzinnig en ongepast. Maar de ergernis over de generaliserende uitspraken van de PVV-leider over de wenselijkheid van minder Marokkanen valt goed te begrijpen.
Weinig politici kunnen zo grappig uit de hoek komen als Geert Wilders. Toen de PVV-leider te horen kreeg dat Hans Spekman om hem moest braken, zei hij dat dit een goede gelegenheid was voor de PvdA-voorzitter om eens een schone trui aan te trekken.
Dat is geestig, ja.
Boos
Toch gaat in dit geval de sympathie uit naar Spekman. Het valt te begrijpen dat hij zich boos toonde over de stelling van Wilders dat Den Haag beter af is met minder Marokkanen.
Niet: minder criminele Marokkanen of minder Marokkaanse uitkeringstrekkers of iets dergelijks. Nee, Wilders sprak over minder Marokkanen tout court, een generaliserende uitspraak die hij later herhaalde. Hij scheert daarmee een hele bevolkingsgroep over één kam.
Oprotten
Het is goed om vast te stellen dat – zeker jonge – Marokkanen relatief veel problemen hebben en voor relatief veel problemen zorgen. Discriminerend of niet, dit is een simpel feit.
Maar door de zinloze provocatie van Wilders krijgen alle, dus ook de talrijke fatsoenlijke, Marokkanen het gevoel dat ze niet welkom zijn en eigenlijk moeten oprotten. Dit ondermijnt het streven naar integratie.
Netjes
Het PvdA-bestuurslid Fouad Sidali meende te moeten reageren door in een tweet een vergelijking te trekken met Adolf Hitler. Even onzinnig als ongepast. Het trekken van parallellen met de Tweede Wereldoorlog doet een discussie zelden goed.
PvdA-prominenten hebben zich netjes gedistantieerd van Sidali, die zijn tweet inmiddels heeft ingetrokken. Verstandig. Het multiculturele debat moet zo zakelijk mogelijk worden gevoerd.
Isolement
Wilders wekt steeds meer de indruk het trekken van aandacht belangrijker te vinden dan het uitoefenen van invloed.
Hij kiest voor een destructieve koers. Hij omringt zich met jaknikkers, jaagt weldenkende sympathisanten weg en radicaliseert in een zelfgekozen isolement.
Fatsoen
Dat is jammer. De PVV vervult een waardevolle rol door problemen aan de orde te stellen waarvoor andere partijen lang de ogen hebben gesloten.
Maar nu bevestigt haar leider weer het linkse vooroordeel dat kritiek op het immigratiebeleid en het multiculturalisme samenvalt met stemmingmakerij. Terwijl het heel goed mogelijk, en ook nodig, is om zulke kritiek te leveren zonder de grenzen van het fatsoen te overschrijden.