President Barack Obama klonk strijdlustig tijdens zijn State of the Union. Maar niet te ontkennen valt dat hij voor cruciale maatregelen de steun van het Congres keihard nodig heeft.
Wie had verwacht dat Obama, die een bijzonder slecht jaar achter de rug heeft, met zijn jaarlijkse toespraak over de ‘Staat van de Unie’ sterk ideologisch uit de hoek zou komen met veel aandacht voor de nog steeds groeiende inkomensongelijkheid in Amerika, kwam bedrogen uit.
Dat was opmerkelijk, want er zijn deze herfst verkiezingen voor het leeuwendeel van het Congres. Dan moeten alle Democratische leden van het Huis van Afgevaardigden de strijd aanbinden met hun Republikeinse tegenstrevers.
In de linkervleugel van zijn eigen partij wordt al lang gemord omdat Obama zo weinig voor de liberals, de progressieven, doet en dat hij te weinig hun stokpaardjes berijdt.
Houdgreep
Hij had hun in zijn rede een steuntje in de rug kunnen geven, maar behalve de aankondiging dat hij het minimumloon voor mensen die voor de overheid werken met 3 dollar zou verhogen (tot 10,10 dollar), was daar weinig van te merken. De maatregel zal bovendien slechts gelden voor nieuwe contracten.
Voor deze laatste aanpassing heeft Obama het fiat van het Congres niet nodig, voor de verwezenlijking van bijna al zijn andere plannen wel. De Congresleden en het Witte Huis hebben elkaar al geruime tijd in de houdgreep en daardoor komt er weinig tot stand.
De president klonk strijdlustig en pragmatisch. Er waren weinig oratorische hoogstandjes
Pronkstuk
Op het cruciale terrein van de migratie gloort enige hoop. Het gaat er voornamelijk om de miljoenen illegalen een pad naar de legaliteit te bieden. Ook de Republikeinen zien, al was het maar om electorale redenen, langzamerhand in dat er iets zal moeten gebeuren.
Dit zou een pronkstuk in de prijzenkast van Obama kunnen worden – de wet op de ziektekostenverzekering is zo omstreden dat zij voorlopig de kwalificatie pronkstuk moet ontberen.
En zijn andere beloofde hoofdprijs, sluiting van terreurgevangenis Guantánamo Bay, is inmiddels zo’n moeizame kwestie geworden dat Obama’s hernieuwde oproep hierover gratuit klonk.