Lessen voor Sigrid Kaag van Sidney en Sidney

Een partijleider die, zoals Sigrid Kaag, op hoge morele toon ‘nieuw leiderschap’ belooft, kan zich bij het selecteren van kandidaat-Kamerleden geen bizarre blunders veroorloven, schrijft Roelof Bouwman.

Schandalen rond de privélevens van politici zijn, zoals bekend, van alle tijden en alle plaatsen. Dat heeft zo zijn voordelen. Bijvoorbeeld dat er historisch vergelijkingsmateriaal bestaat.

Neem de affaire rond het inmiddels opgestapte Tweede Kamerlid Sidney Smeets (D66). Die roept bijna als vanzelf herinneringen op aan het voortijdige vertrek van een andere Sidney die op het Binnenhof over zijn privéleven struikelde: Sidney van den Bergh. Het was in 1959 een rel van jewelste.

Vechtscheiding gooit roet in ministerschap

De zestigjarige Van den Bergh, topman van Unilever, was door VVD-aanvoerder Pieter Oud gestrikt om minister van Defensie te worden in de centrum-rechtse regeringsploeg van Jan de Quay (KVP). In een kennismakingsinterview met De Telegraaf (‘Met Sidney van den Bergh treedt een van Neerlands grootste industriëlen toe tot het kabinet’) werd kort gewag gemaakt van het feit dat de nieuwe bewindsman ‘driemaal gehuwd is geweest en eerdaags gaat hertrouwen’. Dat was in het Nederland van de jaren vijftig hoogst ongebruikelijk, maar natuurlijk geen halszaak.