Grootheden in het voetbal als Christiano Ronaldo, Lionel Messi en Johan Cruijff hebben een schoonheid die niet vergaat, schrijft Hugo Camps. Een halve eeuw Cruijffianen in Barcelona is daarom van een aandoenlijke continuïteit.
De nieuwe voorzitter van FC Barcelona, Joan Laporta, is een gemuteerde Hollander. Hij was eerder al preses van de Catalaanse legende en liet zich toen kennen als aanbidder van Johan Cruijff. In die mate dat er in Camp Nou en omstreken werd gefluisterd dat de Verlosser de echte baas was. De separatist Laporta stemde gretig in met een Nederlandse kolonie in de Catalaanse hoofdstad. Omdat Cruijff niet beschikbaar was, benoemde hij Frank Rijkaard tot trainer van het eerste elftal, met Henk ten Cate als assistent.
Hugo Campsschrijft wekelijks een sportcolumn voor weekblad EW. Camps (Molenstede, 1943) schrijft voor EW sinds 1986 en maakte in die hoedanigheid vele markante interviews met topsporters.
Met de promotie van Laporta kan Ronald Koeman weer ademhalen. Barça kent een grillig seizoen met stroef voetbal en tegenvallende resultaten. Een felle noorderwind striemt over het klapstoeltje van coach Koeman. Hoelang nog, was de vraag van de socios? Sneeuwvlokje kreeg er bloedneuzen van, maar onderging het malheur als een Groningse stoïcijn. Met de nieuwe voorzitter heeft hij weer een paar schouders om op te huilen.
Ronaldo is een oude man geworden
De uitschakeling in de Champions League door Paris Saint-Germain was een nieuwe opdoffer. De heenwedstrijd was in Parijs verloren met 4-1, maar in Camp Nou regende het kansen op een remontada. Alleen verprutsten de oudjes van Barça hun geluk. De Champions League zonder Messi en Ronaldo is als een huwelijksfeest zonder geliefden. Ja, ook Cristiano is uitgeschakeld met Juventus. Ik heb hem nooit eerder zo verkleumd naar de kleedkamer zien lopen als die avond na de wedstrijd. Alom jicht in lijf en leden. Een oude man.
Van Lionel Messi weet je niet hoe hij zich voelt. Zijn iets te weelderige baard neemt alle kleur in het gezicht weg. Spreken doet hij ook niet met andersdenkenden. Lionel gedraagt zich als een plantaardig wezen met gouden voeten. Hij is nog zuiniger geworden in zijn commentaar op zijn goddelijke talenten. Wel is zijn liefde voor FC Barcelona enigszins vertroebeld. Aan de nieuwe voorzitter om de sluizen van verstandhouding weer royaal te openen. Dat vraagt om enige urgentie, want Manchester City jaagt met de dollars van een sjeik op een transfer van de Argentijn. En zoals bekend is vooral de vader van Lionel gevoelig voor pecunia.
Voetbalinstict grootheden blijft onnavolgbaar
Ik blijf een believer in de onvergankelijke schoonheid van Messi en Ronaldo. Ze mogen dan wat trager en bijziender zijn geworden met de jaren, hun voetbalinstinct blijft onnavolgbaar. Ook als ze naar de veertig oprukken overklassen ze nog iedereen in Europa. Alleen hebben oudere mannen meer nood aan warmte in huis. En daar ontbreekt het grootmachten als Barça en Juve weleens aan. Ze zijn té beursgenoteerd geworden. En de schulden slorpen alle aandacht op.
Lees ook van Hugo Camps: Qatar kun je in eigen land niemand meer aanrekenen
Voetbalclubs hebben de kilte van het bankwezen overgenomen. Dat zie je ook bij Ajax, dat walsend naar een nieuwe titel gaat. Edwin van der Sar en Marc Overmars zijn vergiftigde zakenmannetjes. De enige met de subtiele gevoelstemperatuur van de niet bezittende tribuneklant is coach Erik ten Hag. Wat een kundige lieverd. Ook niet bevorderlijk voor sociaal raffinement is dat clubbesturen lange tijd dynastieën zijn geweest. Van vader op zoon, en soms omgekeerd. Inspraak was iets voor groenteboeren. In beleid en bestuur van clubs moet iets veranderen. Alleen ziet het er niet naar uit dat de mentaliteit in de richting van meer democratisering zal gaan. Zelfs Ajax is een schijndemocratie. Bij PSV houden ze niet eens de illusie hoog.
Jordi Cruijff als technisch directeur van Barça
Barcelona zal de sportieve en financiële krater (1 miljard euro) moeten bevechten met een aantal nieuwe mensen die vrij zijn van dynastieke arrangementen. En daarbij valt weer de naam van Cruijff. Jordi Cruijff, de zoon van. De oud-international wordt genoemd als technisch directeur van Barça. De 47-jarige Jordi heeft zich toegelegd op het trainersvak op Cyprus en Malta, in China en Ecuador. Intussen draagt hij de filosofie van zijn vader uit en houdt hij diens nagedachtenis warm. Hij is ook een toeverlaat voor moeder Danny.
Het kan wat sentimenteel klinken, maar een halve eeuw Cruijffianen in Barcelona is van een aandoenlijke continuïteit in de vluchtige wereld van bal en man. Messi en Ronaldo mogen nooit worden vergeten, maar Johan Cruijff ook niet. Nu de politiek alle kroonjuwelen heeft versjacherd, moeten we dat ene museumstuk ter harte blijven nemen.