Terug naar een natie van lachende ogen. Topsporters geven het goede voorbeeld, schrijft Hugo Camps.
Elke keer als ik Suzanne Schulting zie, heb ik zin om te dansen. Voor wie niet weet hoe geluk eruitziet: één blik op Suzanne en je weet het. Ik ken geen sporters die authentieker en gretiger zijn in hun spontane vrolijkheid dan de shorttrackster uit Friesland. Afgelopen weekeinde bestreek het natuurtalent het hele podium op de WK in Dordrecht met de kracht van kolonialisme. De wereldkampioene allround won goud op de 500, 1.000, 1.500 en 3.000 meter. Als toetje pakte ze met de Nederlandse ploeg de wereldtitel op relay.
Hugo Campsschrijft wekelijks een sportcolumn voor weekblad EW. Camps (Molenstede, 1943) schrijft voor EW sinds 1986 en maakte in die hoedanigheid vele markante interviews met topsporters.
Shorttrack is niet bepaald een gezellige sport om bij achterover te leunen. De dames en heren vallen als vliegen. Aan Schulting is niets lomp. Ze gaat gepolijst door de bochten en alleen al bij het aantrekken van de schaatsen fascineert ze met haar amusante koppie. Suzanne is één brok gratie. Ik heb altijd zin om in haar blozende wangen te bijten. Ze is een topsportster van wereldklasse.
Ideale ambassadrice van de schaatssport
In Dordrecht werd ze emotioneel na het winnen van de 500 meter. Ze droeg haar rit op aan ploeggenote Lara van Ruijven, die in juli overleed. De tranen kwamen van diep. Alles aan Suzanne is doorleefd – succes en verdriet. Ze is de ideale ambassadrice van de schaatssport. Een wervelende verschijning met een poëtische uitstraling van kracht en snelheid. Een lekker babbelwater ook. Ze overklast de hele shorttrackwereld en leent zich daarbuiten voor mooie marathongesprekken in prikkelende conversaties. Hollands glorie, quoi.
Van een nog grotere intensiteit was de vreugde van Mathieu van der Poel na zijn zege in de Strade Bianche. Schaduwboksend en krijsend kwam hij op de Piazza del Campo in Siena over de streep. De jonge klassieker is in korte tijd het zesde monument onder de klassiekers geworden. Het is een zware wedstrijd in de Toscaanse heuvels over onverharde grindwegen in een idyllisch landschap. Sommigen noemen het de tuin van God.
Waar Van der Poel aan de start komt is hij gedoodverfde winnaar
Het meesterschap van Van der Poel was buitenaards. In volle klim naar de Piazza reed hij wereldkampioen Julian Alaphilippe droog uit het wiel. Het was een historische explosie van kracht. Een dag later, in Parijs-Nice, stonden de renners nog steeds met opengesperde kaken van verbazing.
Lees meer van Hugo Camps: Afscheid van de zwaan, Tom Dumoulin
Van der Poel won de Ronde van Vlaanderen na een bloedstollende sprint met Wout van Aert, de Amstel Goldrace na een fenomenale achtervolging en de Strade met een dubbele explosie. Waar hij aan de start komt, is hij de gedoodverfde winnaar. Spurtend of solerend à la carte. Mathieu laat de oude gloriejaren van Jan Raas herrijzen, de gewezen wereldkampioen die het wielrennen hermetisch heeft afgesloten en teruggetrokken leeft in Zeeland.
Femke is ook een beetje een diva in spe
Schulting en Van der Poel waren niet de enige topsporters die het afgelopen weekeinde kleur gaven aan de polder. Op de EK indoor in Polen raasde atlete Femke Bol naar goud op de 400 meter en de 4 x 400 meter estafette. De 21-jarige Amersfoortse roept herinneringen op aan Ellen van Langen in de vorige eeuw. De Nederlandse atletiek staat in bloei.
De luxe van succes was afgelopen weekeinde nauwelijks behapbaar. En dat in een land waar het sportbeleid van de regering een farce is van ongeloofwaardige bewindslieden. Femke is ook een beetje een diva in spe. Kortom, de bende die in het weekeinde actief was in diverse sportdisciplines legde een solide basis voor olympische dynamiek.
Sportweekeinde was instrument van optimisme
Lees ook van Hugo Camps: Geen vrouw kan zoveel pijn verdragen als Lucinda Brand
Zowel in de Strade als op het EK indoor is bewezen dat een lockdown voor sport meer een politieke maatregel is dan een medisch imperatief. Door het naleven van de regels is veel mogelijk. In die zin was het manna aan prijzen ook pionier voor meer vrijheid en minder kadaverdiscipline. Alleen de toeschouwers blijven aan de kunstmatige beademing van huisarrest. Dat is niet vol te houden, ook zij hebben recht op het onwezenlijke geluk van Mathieu.
Het succesvolle sportweekeinde was een instrument van optimisme. Er ontstond iets van nationale trots aan de grens van euforie. De uitzinnige vreugde van Van der Poel mag worden overgeplaatst naar maatschappelijke verhoudingen. Corona of niet, de armen moeten weer de lucht in. Terug naar een natie van lachende ogen en open monden.