Vorige week verscheen een onderzoek waaruit bleek dat het onverantwoord is om kinderen die langer dan vijf jaar in Nederland wonen gedwongen uit te zetten. Philip van Tijn vraagt zich af dat ook geldt voor jihadkinderen: velen van hen zijn langzamerhand ook al een kleine vijf jaar in het kalifaat.
Een statistisch onderzoek leidt zelden tot grote vrolijkheid. Maar er moet dezer dagen heel wat afgelachen zijn om het CBS-onderzoek over de relatie tussen het type, merk en soort auto en het aantal snelheidsbekeuringen. Want wat bleek: hoe ‘groener’ de auto, hoe vaker bekeurd (daarbij natuurlijk rekening houdend met het totale aantal auto’s van één merk of type).
Philip van Tijn
Philip van Tijn is bestuurder, toezichthouder en adviseur. Hij schrijft wekelijks op zondag een blog over de acutualiteit.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) registreert alleen en onthoudt zich bijna altijd van een analyse: die laten ze aan anderen over. Je zult het CBS in dit geval niet betrappen op een auto-variant van ‘links lullen, rechts zakken vullen’, maar het is verleidelijk om te constateren dat mensen die liever vandaag dan morgen de wereld willen vergroenen (in elk geval op dit gebied) zich het minst aan de wet houden. Het CBS komt wel met aanvullende informatie. Het zijn meer dan evenredig de ‘zakelijke rijders’ die in de fout gaan. Maar als diezelfde man of vrouw achter het stuur van de eigen, zelfbetaalde, auto zit, daalt het aantal boetes pijlsnel. Dus gewoon het menselijk karakter, niks de idealist die de wereld wil vergroenen. Elektrische auto’s zijn overwegend duurder en dat kan er wel af ‘van de zaak’. Wat is mooier dan de wereld willen vergroenen op kosten van de baas?
Wat wordt eigenlijk onderzocht?
Onderzoeken bieden schijnzekerheden. Ze eindigen altijd met de constatering dat er ‘meer onderzoek naar dit fenomeen moet plaatsvinden’, maar intussen geldt het al als laatste woord. Zo verscheen vorige week een onderzoek, ondertekend door een enorm aantal wetenschappers, waaruit zou blijken dat het onverantwoord is om kinderen die langer dan 5 jaar in Nederland wonen gedwongen uit te zetten. Ze zijn immers hier geworteld, erg kwetsbaar en kunnen zich in het land waar zij terechtkomen (het land dus waar ze vandaan komen) nauwelijks handhaven. Het is al vaak opgemerkt: dat is – als het al waar zou zijn; kinderen passen zich immers meestal snel aan – niet ‘onze schuld’ maar die van de ouders en hun advocaten die hun tijdelijk verblijf in Nederland eindeloos rekken. Maar ik ben vooral benieuwd naar het onderzoek van deze geleerden naar de situatie van de jihadkinderen: velen van hen zijn langzamerhand al een kleine vijf jaar in het kalifaat: zijn zij ook te zeer geworteld en daardoor te kwetsbaar om ze gedwongen naar Nederland te halen? Misschien moeten Jesse Klaver c.s. eens goed nadenken of dat geen verraad aan die kinderen zou zijn.
Het meest idiote recente onderzoek geeft aan dat het aantal vrouwen in de Top 2000 (die elk jaar woedt tussen Kerstmis en Oudjaar op Radio 2) al jarenlang daalt. Daarin moet verandering komen! Nu breekt mijn klomp pas echt. Ik kan me duizend thema’s voorstellen waar ‘discriminatie’ een rol zou kunnen spelen en soms is het goed dat zoiets wordt onderzocht. Maar juist hier lijkt me dit hoogst merkwaardig. Elk jaar brengen tienduizenden luisteraars hun stem uit voor die Top 2000: uit misschien wel honderdduizenden songs kiezen zij dus die tweeduizend. Daar zijn songs bij van Diana Ross, Aretha Franklin, Janis Joplin, Rihanna, Amy Winehouse, Ariane Grande en nog honderden anderen. Bij mijn beste weten lijden geen van deze mensen aan gender bias, zoals de onvermijdelijke socioloog, dr. Pauwke Berkers stelt. Op de website van de Erasmus Universiteit is te vinden dat Berkers (in 1977) te vroeg is geboren. Misschien ligt daar wel de oorzaak van zijn stellingname, maar daarnaar moet natuurlijk nader onderzoek worden verricht, het is maar een hypothese.
Oorzaak en gevolg moet worden onderzocht!
Nu de tegenhanger. Een tijd geleden ontstond een felle discussie met als aanleiding het uit de Middellandse Zee redden van migranten op gammele bootjes. De ene partij riep luid dat deze overwegend Afrikanen zeker verdronken zouden zijn, als reddingsboten ze niet tijdig hadden opgevist. De Aquarius werd hiervan het symbool. De andere partij stelde dat migranten zich alleen in gammele bootjes de zee op waagden, in de zekerheid dat ze door de Aqariussen dezer wereld gered zouden worden. Nu ligt de Aquarius aan de ketting en Artsen zonder Grenzen heeft laten weten dat ze deze reddingsoperaties staken. In een keurige krant lees ik: ‘Nu varen er helemaal geen reddingsschepen meer voor de Libische kust, met als gevolg dat er weer migranten verdrinken.’ Het fake nieuws zit zelfs in keurige kranten, want voor deze bewering wordt geen bewijs geleverd. Dáár moet nu eens onderzoek naar komen: de cijfers over de afgelopen jaren zijn er, nu die over de Aquariusloze toekomst. Ik hoop dat er niet één migrant meer verdrinkt, maar daarmee zouden ze de stelling van de mensenredders wel ondergraven.