De alternatieve feiten van de entourage rond Donald Trump zijn vooral van belang voor satirici in de Amerikaanse en Europese media. Maar de linkse alternatieve feiten zijn heel wat minder onschuldig, vindt Afshin Ellian.
‘Dit was het grootste publiek dat ooit een inauguratie heeft aanschouwd, punt uit. Deze pogingen het enthousiasme over de inauguratie te verminderen, zijn schandelijk,’ zei Sean Spicer, destijds Trumps woordvoerder. Ook Kellyanne Conway, een adviseur van president Trump, reageerde op de kritiek en zei dat de president in zijn inauguratiespeech alternatieve feiten benoemde.
Wellicht bedoelde Conway dat de president in zijn speech feiten onder de aandacht heeft gebracht, die men voorheen niet wilde benoemen. Daarop kreeg zij weer veel kritiek. De hel brak los. Er is een oorlog gaande tussen de westerse media en Trump.
Alternatieve media bestaan niet. Wel kijken de heersende westerse media met een alternatieve bril naar de gebeurtenissen. Het alternatieve feit is nu een politiek begrip. Het is eigen aan politici om de feiten naar hun hand te zetten. Wat overeind blijft, is de feitelijkheid van feiten. De politieke interpretatie mag nooit de feitelijkheid van feiten, dus de waarheid van feiten, tenietdoen.
De logica raakt uit de mode. Steeds hoger opgeleid, steeds minder in staat tot logisch redeneren. En: wie gesubsidieerd wordt, heeft dus gelijk. Lees dit commentaar van Syp Wynia >
Piketty, lievelingseconoom van dromerig links
Michiel Dijkstra, de economieredacteur van Elsevier Weekblad, schreef een boeiend artikel dat u nergens in de heersende media zal tegenkomen. De Franse econoom Thomas Piketty werd beroemd met zijn boek ‘Kapitaal in de 21ste eeuw’. Piketty werd de lievelingseconoom van dromerig links. GroenLinks nodigde hem uit om in de Tweede Kamer uit te leggen dat de inkomsten uit vermogen sneller groeien dan die uit arbeid. Jammer voor de Franse econoom, maar de stelling geldt niet voor Nederland. Dat blijkt onder meer uit het onderzoek ‘Ongelijkheid tussen huishoudens vanuit verschillende concepten’ van het Centraal Bureau voor de Statistiek in 2015.
Dijkstra schrijft dat volgens twee Amerikaanse economen Piketty de groei in inkomensongelijkheid schromelijk overschat: ‘Zo stelde Piketty in een onderzoek met Emmanuel Saez, een andere Franse econoom, dat de rijkste 1 procent van alle Amerikanen ruim 20 procent van al het inkomen in de Verenigde Staten mee naar huis neemt: dat is ruim tweemaal zo veel als in 1960, toen de rijkste 1 procent 9 procent van het nationale inkomen verdiende.
De Amerikaanse economen bij de Amerikaanse Belastingdienst en het Amerikaanse ministerie van Financiën, Gerald Auten en David Splinter, vergeleken het onderzoek van Piketty en Saez naar de inkomensverdeling met de cijfers en kwamen tot de conclusie dat het gewoon niet waar is: ‘Het deel van het nationale inkomen dat de rijkste 1 procent van de Amerikanen krijgt, is niet verdubbeld, maar slechts licht toegenomen.’ Piketty produceerde een alternatief feit. Een gevaarlijk alternatief feit!
De alternatieve feiten van de entourage rond Trump zijn vooral grappig en hoofdzakelijk van belang voor satirici in de Amerikaanse en Europese media. Deze alternatieve feiten zijn geen gevaar voor de politieke waarheid. Maar het alternatieve feit van Piketty tast de politiek wél aan. Zijn analyses worden door de linkse partijen immers als het vertrekpunt genomen voor de politieke debatten en het beleid. Dat is ernstig, want Piketty is een wetenschapper. Zijn analyse is op verkeerde data gebaseerd, die vervolgens als een belangrijke basis wordt gepresenteerd voor de politieke besluitvorming.
De middenklasse is de motor
Een ander sprookje dat door links en vooral door de Socialistische Partij wordt verteld, heeft betrekking op inkomensverschillen in Nederland. De armen worden steeds armer en de rijken worden steeds rijker! Uit CBS-berekeningen blijkt dat het besteedbaar inkomen sinds 2001 nauwelijks is veranderd. De ongelijkheid tussen lage en hoge inkomens wordt immers in de voorbije jaren via belastingen en premies verkleind. Er worden ook andere factoren genoemd: de herverdeling van de collectieve inkomens.
De herverdeling van collectieve inkomens leidt tot nivellering. Sinds 2001 zijn de opeenvolgende kabinetten in meerdere of mindere mate bezig geweest met nivelleren. Deze maatregelen treffen de middenklasse, die in het Westen onder druk staat. De lagere middenklasse wordt enigszins door een herverdeling beschermd. Niemand is tegen een bepaalde mate van collectieve herverdeling van rijkdom.
Maar als deze herverdeling een deel van de samenleving afhankelijk maakt van een ander deel van de samenleving, kan dit tot onevenwichtige en zelfs onrechtvaardige situaties leiden. De middenklasse is de motor, het kloppende hart van de democratie. De verkleining van de middenklasse leidt tot de groei van lage inkomens die ook nog afhankelijk zijn van de overheid. Die is niet meer in staat iedereen tevreden te houden.
Links was en is de meester van de alternatieve feiten. Maar die zijn een stuk minder grappig dan de alternatieve feiten van Trump.
Wilt u wekelijks het laatste nieuws over Amerika ontvangen? Meld u dan aan voor onze nieuwsbrief van American Dreamers!