4 mei Dodenherdenking, 5 mei Bevrijdingsdag en 6 mei de dag dat Pim Fortuyn werd vermoord. Op 6 mei 2002 werd LPF-lijsttrekker Fortuyn op het Hilversumse Mediapark vermoord door Volkert van der Graaf. De radicale milieuactivist vermoorde Fortuyn om de zwakkeren, de minderheden te beschermen. Hij dacht wellicht dat hij met de moord op Fortuyn de geschiedenis vooruit zou helpen.
En misschien dacht Van der Graaf ook dat hij met deze politieke moord de politici en intellectuelen die Fortuyn hadden genazificeerd, een dienst kon bewijzen. Uiteindelijk belandde hij in de gevangenis, en niemand was bereid om hem te bedanken voor zijn ‘historische daad’.
Pim is er niet meer. Maar de problemen die hij aankaartte, zijn er nog wel.
Bevrijder van Kabul
Fortuyn zag de islamisering van Europa als een groot probleem, een ernstige bedreiging voor de vrijheid en veiligheid van Europa. Vanwege deze analyse werd hij door de gevestigde media – Elsevier uitgezonderd – neergezet als een racist. De Britse journalist John Simpson, de zogenaamde bevrijder van Kabul, had op 3 mei 2002 een interview met Pim Fortuyn. Simpson was daar om Fortuyn aan te klagen als een racist. Hij werd continu vergeleken met het toen nog extreem-rechtse en antisemitische Front National van Jean-Marie Le Pen.
Pim Fortuyn trok de deken van politieke correctheid over Nederland met een hardhandige ruk weg en bedreigde de gevestigde orde. Lees verder >
Fortuyn verloor zijn geduld en staakte het interview. Het was werkelijk een schandalige journalistieke vertoning. Simpson was helemaal niet geïnteresseerd in het Fortuyns politieke ideeën. Drie dagen later werd Fortuyn vermoord – niet door Simpson, maar door een terrorist.
Vijand
Desondanks is het interessant om dat interview nog eens door te nemen. Simpson, boegbeeld van de BBC, schreef deze woorden over Fortuyn en de islam:
‘So he quickly degenerated from a slightly menacing charm to outright rudeness – the worst thing politicians can do because it shows they are rattled. When I suggested that his criticisms of Muslims and of conservative Islam sounded to me like outright racism, the witty, measured calm quickly evaporated.
“Give me a definition of racism. You don’t know what a racist [is], because you have negroes who are Muslims, you have white men who are Muslims, you have yellow men who are Muslims, so how can you connect the Muslim religion and culture with a race? Then you are very stupid, Mr Simpson.”‘
René van Rijckevorsel – 6 mei, een dag om je eventjes te verkneukelen bij de gedachte hoe het ook geweest had kunnen zijn: Pim Fortuyn in het Catshuis >
Dat was 3 mei 2002. De aanslagen in Madrid, Londen, Amsterdam, Parijs, Kopenhagen en Brussel moesten nog gebeuren. De Britse elite had die aanslagen kennelijk nodig om te begrijpen dat wat Fortuyn de conservatieve islam noemde, in feite de moordzuchtige vijand van vrijheid, gelijkheid en democratie is.
Ware aard
Het is meer dan bizar om de woorden van de Britse journalist nu weer te lezen. De Europese media waren niet meer nieuwsgierig. Zij geloofden dat ze hun eigen dogma’s over de islam en de islamitische wereld moesten uitdragen. Door niet de waarheid te willen vertellen of te willen horen over de ware aard en bedoeling van het islamisme, waren Europese media ongewild een bondgenoot geworden van de salafisten en de jihadisten.
Simpson schrijft minzaam over de ontregelende manier waarop Fortuyn omging met media en politici: ‘But then, Pim Fortuyn is his own spin doctor; his press officer is simply a true believer who made shocked noises and tried to interrupt.’
Domheid
Ik vond en vind dat de politieke correctheid en het geloof in de linkse kerk zou leiden tot enige domheid. Simpsons houding is het zoveelste bewijs voor de juistheid van die stelling. Simpson had zich immers moeten afvragen waarom iemand in een democratische rechtsorde zonder een ‘spin doctor or press officer’ zoveel mensen achter zich kan krijgen.
Deze vraag had Fortuyn zelf beantwoord in zijn boek dat een paar maanden eerder was verschenen: ‘Het is een uitermate paternalistisch bestuurs- en sturingssysteem waarin de elites namens ons bedisselen en beslissen en ervan uitgaan dat zij weten wat wij willen en bovenal dat zij weten wat goed voor ons is. Het is een systeem van zaakwaarnemers dat slechts op grote afstand rekening met ons houdt.’
Ontregelend
En als Simpson de zojuist aangehaalde uitleg van Fortuyn had begrepen, kon hij inzien dat het Fortuyns ontregelende mechanisme zou werken in bijna alle westerse democratieën, omdat westerse elites zich autoritair, niet-democratisch en niet-communicatief opstellen. Zie de Amerikaanse presidentskandidaat Donald Trump. Ook hij ontregelt de elite.
Trump wordt het hoe dan ook, maar veel steun krijgt hij niet
Lees verder >
Ook Trump heeft geen ‘spin doctor or press officer’. Met weinig geld en eigen inspanning in de media heeft Trump de hele republikeinse elite buitenspel gezet. In Duitsland gebeurt nu hetzelfde met de partij Alternative für Deutschland.
Jammer genoeg is Fortuyn er niet meer. De problemen die hij bespreekbaar maakte, zijn er nog: islamisering, de politieke islam, migratie en het democratisch tekort.