Zoals bij elke Tweede Kamerverkiezing nam de Orde van Advocaten ook nu de verkiezingsprogramma’s onder de loep. Een prima initiatief, maar met de strikte definities van de Orde heet bijna elk zinnig plan ‘onrechtsstatelijk’, schrijft Geerten Waling.
Het klinkt lekker duidelijk: een commissie van de Orde van Advocaten heeft, zoals ook in 2021 en 2017, achttien verkiezingsprogramma’s onderzocht. Tien (!) partijen komen als onvoldoende rechtsstatelijk (ofwel: onrechtsstatelijk) uit de bus. Dat is meer dan in 2021 (zeven van de veertien onderzochte partijen) of in 2017 (vijf uit dertien). Onrechtsstatelijk of, nou ja, zij doorstaan ‘de toets aan de minimumnormen van de rechtsstaat’ niet. En daar zit wel een verschil.
Natuurlijk is het prima als maatschappelijke organisaties hun eigen analyse of ranking maken van verkiezingsprogramma’s. En er valt over bepaalde maatregelen, zoals het verbieden van gebedshuizen of heilige boeken (PVV), ook zonder veel discussie te zeggen dat die rechtsstatelijk problematisch zijn. Maar de Orde van Advocaten gaat veel verder.
Voor wie op de Noordpool staat, is elke richting zuidelijk. Zo werkt dat ook met de positie van de commissie van de Orde, die de traditionele rechtsstatelijke quickscan uitvoert. Als je precies gaat staan op het standpunt van de huidige rechtsstaat, inclusief grondrechten die zijn vastgelegd in de Grondwet en internationale verdragen, dan is bijna elk politiek voorstel tot verbetering daarvan al ‘onrechtsstatelijk’ te noemen.
Een strenger asielbeleid of zwaarder straffen, heet al ‘onrechtsstatelijk’
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?