Thuis door corona: ‘Het huis wordt een gevangenis’

28 maart 2020Leestijd: 8 minuten

De coronacrisis vraagt om creativiteit in huis. Een jongleersessie van onder meer thuiswerken, lesgeven en de kinderen vermaken. Zeven verhalen van binnenblijvers.

Froukje Aben

Leeftijd: 40
Beroep: Freelance journalist
Getrouwd, twee kinderen: 5 en 8

Huidige situatie

‘Mijn partner werkt bij de GGD, dus die werkt nu heel veel. Ik ben daardoor het overgrote deel van de tijd thuis en geef de kinderen les.

‘Toen het bericht zondagavond kwam dat de scholen dichtgingen, hebben wij direct een dagschema gemaakt om structuur te behouden voor de kinderen. Zo hebben ze houvast en voorkomen we dat ze de hele dag achter een scherm zitten.’

 

Waar loop je tegenaan

‘Ineens met twee kinderen thuis zitten, is pittig. Ik ben plots fulltime leerkracht en ik probeer ook zelf te werken. Ik denk dat het hierin belangrijk is om te kunnen loslaten. Het is een andere situatie, dus wanneer het een dagje niet lukt, is dat ook oké. Je kunt niet van je kinderen verwachten dat ze elke dag van negen tot drie studeren.’

 

Oplossingen

‘Er is tijd om nieuwe vaardigheden te leren. Gisteren hebben we brooddeeg gemaakt en mijn oudste zoon doet een typcursus. De meester van mijn oudste zoon kwam ook met bewegend leren: we hebben een hinkelbaan gemaakt met de rekentafels. Nu gaat hij buiten hinkelen in plaats van binnen tafels stampen.’

Dagschema van de kinderen. Foto: Froukje Aben

 

Ian Burgers

Leeftijd: 21
Vierdejaars student International Business aan de Haagse Hogeschool

Huidige situatie

‘Ik werk vier dagen per week in Amsterdam bij Bloomreach en daarnaast had ik tot voor kort één dag per week les in Den Haag. Voor de bereikbaarheid woonde ik daarom doordeweeks in Utrecht. Door de coronacrisis woon en werk ik nu thuis bij mijn moeder in Dordrecht.”

Waar loop je tegenaan

‘Het voelt gek om thuis te werken en je collega’s niet elke dag te zien. Daarnaast nam het reizen naar mijn werk een groot deel van mijn tijd in beslag. Nu word ik wakker op mijn kamer waar ik vervolgens aan de slag ga en ook weer ga slapen. Ik hoef de deur niet meer uit. Voorheen bewoog ik meer door het fietsen naar het station en werk. Dit probeer ik te compenseren met hardlopen.

‘Ik heb het geluk dat mijn werk helemaal digitaal is. Ik kan thuis alles doen wat ik normaal op kantoor doe. Maar wanneer ik op kantoor koffie haal en een praatje maak is dat prima, en wanneer ik dat thuis met mijn moeder doe, heb ik het gevoel heb dat ik werk ontwijk.’

Oplossingen

‘Wat ik een fijn gevoel vind, is dat iedereen in dezelfde situatie zit. We doen virtuele koffies en lunches met elkaar.

‘Deze tijd is voor mij ook perfect om veel aan mijn scriptie te werken. Ik heb het gevoel dat je onder normale omstandigheden ook aan sociale isolatie moet doen wanneer je je scriptie schrijft. Er is nu nog een goede reden om dit ook echt te doen.’

Anke de Bruijn

Leeftijd: 32
Beroep: beleidsadviseur onderzoek en statistiek gemeente Schiedam
Getrouwd, een kind van 1 jaar

 

Huidige situatie

Mijn man is huisarts, dus die is fulltime op de huisartsenpraktijk. Daardoor werk ik nu thuis zodat ik ook de zorg voor onze zoon op mij kan nemen. Ik kan gelukkig heel makkelijk thuiswerken vanaf de computer. Onze zoon is nog zo jong dat hij constante zorg nodig heeft. Voorheen ging hij twee dagen per week naar de kinderopvang en de andere twee dagen paste een oma op. Dat is komen te vervallen.‘

 

Waar loop je tegenaan

‘Het huis wordt een beetje een gevangenis. Nu heb ik gelukkig een groot huis met een grote tuin, maar ik ben gebonden aan de zorg voor mijn kind en dat is wel even pittig. Een dreumes kan zichzelf nog niet vermaken, dus wanneer hij wakker is, kan ik niet werken. Het is ook spannend omdat mijn man diensten gaat draaien in het ziekenhuis. Daarmee lopen we wel een vergroot risico om ziek te worden.’

 

Oplossingen

‘Ik ga af en toe de tuin in en een rondje wandelen met mijn zoontje, maar verder is er eigenlijk geen oplossing. Hij is ook verkouden, dus ik kan een ander niet vragen om even op te passen. Als hij slaapt, doe ik mijn werk en wanneer hij wakker is, accepteer ik dat het even minder is. De situatie is veranderd en daar kun je niets tegen doen.’

 

Rudie de Smit

Leeftijd: 25
Programmeur bij Methylium BV

Huidige situatie

‘Ik woon samen met mijn vriendin in een studio in Delft. Dit is een heel kleine ruimte waarin we nu allebei thuiswerken. Mijn vriendin studeert aan de Universiteit Leiden, maar alle fysieke colleges zijn gestopt, dus zij volgt online colleges en ik werk fulltime vanuit huis.’

Waar loop je tegenaan

‘Het is lastig dat we maar één ruimte hebben. Ik moet voor mijn werk veel overleggen en bellen en dat is nu natuurlijk wel storend. Soms moeten we allebei tegelijk bellen, en dan kun je niet even naar een andere ruimte. We proberen het op te lossen door koptelefoons te gebruiken, maar het blijft vervelend.

‘In Delft zijn de supermarkten echt leeg. Afgelopen weekeinde zijn we drie supermarkten afgegaan voor een paprika. Gisteren lag er voor het eerst sinds tijden weer voldoende groente. Zelf hamsteren wij niet – waar zou ik het ook moeten laten in een studio?’

Oplossingen

‘Doordat we fulltime werken, hebben we ons eigenlijk nog niet verveeld. Afgelopen weekeinde zijn we naar het bos gegaan en het viel echt op dat mensen uitwijken en in de berm gaan lopen om elkaar te vermijden. We houden het in huis gezellig door op tijd te stoppen met werk, het huis goed schoon te houden en ’s avonds tijd te maken voor elkaar. Daarbij hebben we pas nog tien extra planten gekocht om voor te zorgen.

‘We slapen overigens een stuk beter sinds de maatregelen van het RIVM. Op donderdagnacht worden wij nog wel eens wakker van de hordes studenten die om vier uur, wanneer de kroegen sluiten, massaal naar de snackbar gaan. Daar hebben we nu geen last meer van.’

Rudie’s werkplek in zijn studio. Foto: Rudie de Smit

Walter van Ek

Leeftijd: 32
Leraar verpleegkunde en verzorging
Getrouwd, twee kinderen van 2 en 4

 

Huidige situatie

‘Voor ons als zorgopleiding was het onvermijdelijk dat het fysieke onderwijs zou stoppen. Onze studenten lopen stage op plekken waar coronapatiënten worden behandeld. Zij lopen een vergroot risico, en daardoor onze hele afdeling in het ROC. Het was wel even alle hens aan dek. We hebben in drie dagen het onderwijs gereorganiseerd zodat het volledig online aangeboden kon worden en we hebben het zo goed mogelijk aangepast op de situatie. Corona is een concreet voorbeeld dat we in online lessen behandelen. Op die manier proberen wij onze studenten zo goed mogelijk te begeleiden voor wanneer zij aan het ziekenhuisbed staan.

‘Ik geef mijn colleges vanuit huis terwijl er twee jonge kinderen om mij heen dwarrelen. Mijn vrouw werkt gelukkig ook thuis, dus we wisselen de aandacht voor de kinderen zo goed mogelijk af.’

 

Waar loop je tegenaan

‘De zorg is een fysiek beroep. Het liefst demonstreer ik hoe je een infuus inprikt en oefen ik het intensief met de leerlingen. Nu kan ik het slechts op afstand laten zien. Dat is een uitdaging.

‘Daarnaast lopen er twee kinderen rond die het ontzettend leuk vinden dat papa thuis is. Dit zorgt er wel voor dat tijdens een vergadering of gesprek er soms een kind op schoot kruipt, even in de camera zwaait of naast mij komt gillen om drinken. “Zo meteen” is een nog onbegrijpelijk concept. Zij snappen niet wat er aan de hand is. Normaal als papa en mama thuis zijn, hebben we volledige aandacht voor ze, maar nu moeten we ook werken. Zij kunnen ook nog niet zelfstandig werken, dus het is wel intensieve zorg die je aan je kinderen moet geven, terwijl je ook zo goed mogelijk les probeert te geven aan je leerlingen.

‘Ik vind het ook lastig om te zien dat er zo veel tekorten zijn in de zorg. Ik heb een achtergrond in de zorg, dus ik vind het moeilijk om thuis belangrijk werk te doen en niet aan het ziekenhuisbed te staan en directe hulp te verlenen.’

 

Oplossingen

‘Iedereen zit in hetzelfde schuitje. Wanneer mijn kinderen mijn les of vergadering verstoren, is er geen onbegrip. Het komt voor dat ik buiten een rondje loop omdat mijn zoontje zijn energie kwijt moet en ik intussen aan de telefoon zit met een stagebegeleider. We staan met zijn allen voor nieuwe uitdagingen waarvoor snel oplossingen worden bedacht. Mijn vrouw en ik geven elkaar zo veel mogelijk ruimte in huis en ik doe belangrijk werk door mijn studenten zo goed mogelijk te begeleiden bij wat zij meemaken op hun stageplekken. Maar mocht ik echt aan het bed moeten komen staan, dan zou ik dat absoluut doen.’

Stephanie Lones

Leeftijd: 23
Tweedejaars student Engelse Taal en Cultuur

Huidige situatie

‘Ik besloot al vrij snel in thuisisolatie te gaan omdat mijn moeder borstkanker heeft en werd geopereerd. Hierdoor wilde ik het risico zo klein mogelijk houden dat iemand ziek zou worden en de operatie niet kon doorgaan. Ik geef nu online mijn bijlessen, maar niet veel leerlingen melden zich hier nog voor. Ik kan gelukkig goed thuis studeren en werken omdat ik nog bij mijn ouders woon en daar een eigen kamer heb.’

Waar loop je tegenaan

‘Deze maand zou ik beginnen met een psychische behandeling waarop ik al sinds 2017 wacht, maar dat staat stil. Ik vind het heel lastig dat ik nog langer moet wachten en thuis zit zonder goede afleiding. Ook ben ik inmiddels ziek geworden, waardoor ik afstand moet houden van mijn moeder, terwijl ik haar ook wil helpen met dagelijkse taken die zij nu moeilijk kan verrichten. Maar zijn op korte termijn enkele operaties gepland waarvan we hopen dat ze natuurlijk wel kunnen doorgaan.’

Oplossingen

‘Ik ben blij dat de colleges weer zijn begonnen. Het is online, maar hierdoor heb ik weer structuur en routine in mijn leven. Mijn moeder kan natuurlijk geen bezoek ontvangen, maar mensen hebben heel veel bloemen en kaarten naar ons huis gestuurd. Dat is heel hartverwarmend.’

Ontvangen bloemen en kaarten. Foto: Stephanie Lones

Thieu en Joke Weekers

Leeftijd: 75 en 77
Gepensioneerd

 

Huidige situatie

‘We proberen zo veel mogelijk thuis te blijven en alleen naar buiten te gaan om boodschappen te doen. Wij hebben twee kleinkinderen van zestien en zeven en die mis je toch wel. Ik heb ze pas ook een kaartje gestuurd om te vragen hoe het gaat. Bij de kleinste had ik er stickers van poesjes op geplakt. Zo kun je er ook een beetje leuk mee omgaan.

‘Verder houden we contact via de telefoon. Je wilt graag weten hoe het met je kinderen gaat, dus we bellen geregeld, maar niet overbodig veel.’

 

Waar loopt u tegenaan

‘Het is natuurlijk een beperking dat we niet even langs kunnen bij onze kinderen. We schrijven en we bellen, maar we kunnen ze niet zien. Een paar dagen geleden hebben we wel iemand verloren uit onze kennissenkring en dan word je extra hard met je neus op de feiten gedrukt. We staan er alleen niet te lang bij stil. Uiteindelijk kunnen we niet anders dan ons goed aan de regels houden en hopen dat het aan ons voorbij gaat.’

 

Oplossingen

‘We zijn natuurlijk niet blij met de situatie, maar we vervelen ons gelukkig niet. Dat hebben we ook nooit gedaan. We houden veel van lezen en er is genoeg om op te ruimen. Kort geleden kregen we een filmpje toegestuurd van de kleindochter die een goocheltrucje had geleerd. Op deze manier lossen we het gemis een beetje op.’