Het kabinet stelt minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem (PvdA) kandidaat voor een tweede termijn als voorzitter van de Eurogroep. De regering rekent op voldoende steun van de andere eurolanden.
Dijsselbloem gaat voor een tweede termijn als voorzitter van de Eurogroep. Dat maakte de minister vrijdag bekend. De Nederlandse regering stelt de minister kandidaat voor een tweede termijn, omdat de kans op succes groot genoeg lijkt te zijn.
Lobby-campagne
Eerder maakte de Duitse bondskanselier Angela Merkel bekend dat haar voorkeur naar de Spaanse kandidaat gaat. Maar het zijn landen als Frankrijk en Italië die hun stem aan Dijsselbloem willen geven.
De kandidaatstelling is het resultaat van een intensieve lobby-campagne van premier Mark Rutte (VVD). De minister-president ging met het portfolio van Dijsselbloem langs de hoofdsteden in de eurolanden om stemmen te ronselen. Volgens NRC Handelsblad is die campagne succesvol geweest. Een meerderheid van de achttien eurolanden zou bereid zijn de steun aan Dijsselbloem te geven.
Zwaar begin
Dijsselbloem werd begin 2013 benoemd tot Eurogroep-voorzitter voor een periode van 2,5 jaar. Zijn termijn loopt op 21 juli af.
Direct in het begin van zijn termijn moest Dijsselbloem direct aan de bak doordat Cyprus failliet dreigde te gaan.
Dijsselbloem liet rekeninghouders meebetalen aan het overeindhouden van de Cypriotische banken. Dit zorgde voor gemompel in grote eurolanden als Frankrijk en Duitsland. Sindsdien werd er aan zijn stoelpoten gezaagd.
Buitenspel
Dat werd alleen maar erger toen Pierre Moscovici, de Franse tegenkandidaat van Dijsselbloem die zelf liever Eurogroep-voorzitter was geworden, in de Europese Commissie terechtkwam bij Jean-Claude Juncker. Het tweetal slaagt er aardig in om de Nederlander buitenspel te zetten.
Sindsdien is het betrekkelijk rustig rond Dijsselbloem en lijkt er zelfs een tweede termijn voor hem in te zitten. Dat zal dan moeten gebeuren zonder de steun van uitgerekend Duitsland. Het was de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble die Dijsselbloem destijds naar voren schoof. Maar de tijden dat Nederland en Duitsland hand in hand lopen als het gaat om monetair beleid lijken nu echt voorbij.