Door maandenlange politieke verlamming in de Verenigde Staten ontbeert Oekraïne essentiële militaire steun. De Republikeinen zijn duidelijk de boosdoener, maar ook de politieke onkunde van de Democraten is goed zichtbaar. Joe Biden gaat niet vrijuit, schrijft Victor Pak.
Een winterse avond in Warschau, begin 2023. Aan de vooravond van het eenjarig bestaan van de Oekraïne-oorlog spreekt de Amerikaanse president Joe Biden felle woorden. De Amerikanen zullen achter hun bondgenoot blijven staan. De hulp zal naar Oekraïne blijven stromen, zodat het land uiteindelijk Rusland kan verslaan. ‘Wij zullen niet uitgeput raken,’ aldus Biden.
Een loze belofte, blijkt ruim een jaar later. Oekraïne vecht al maanden met de handen op de rug, nu Amerikaanse militaire steun uitblijft. Daardoor hebben de Russen veel meer slagkracht dan de Oekraïners, waarschuwde een Amerikaanse topgeneraal deze week.
Russisch overwicht dreigt te verdubbelen
De Russen hebben vijf keer zoveel artillerie als Oekraïne, zei generaal Christopher Cavoli in het Amerikaanse Congres. En dat verschil zal in enkele weken verdubbelen: van vijf naar tien keer zoveel.
De gevolgen van de ongelijke strijd zijn te zien aan het front. Rusland boekt terreinwinst in de regio’s Donetsk en Loehansk, en bombardeert de stad Charkiv veelvuldig omdat de Oekraïense luchtverdediging is uitgeput.
Oekraïne de dupe van Amerikaans egoïsme
Amerikaanse politici praten al dik een half jaar over een volgend steunpakket aan Oekraïne. Liefst 60 miljard euro ligt op de plank, klaar om uit te geven aan militaire steun – als het Huis van Afgevaardigden instemt.
De Senaat is al akkoord met dat pakket, waarin ook steun aan Israël en Taiwan is gereserveerd. Maar instemming van het Huis blijft uit. Dat valt te wijten aan de isolationistische koers van de Republikeinen. Hoofdschuldige is Trump-adept en Huis-voorzitter Mike Johnson. Die gijzelt de steun aan Oekraïne om tal van illegitieme redenen en weigert het voorstel plenair in behandeling te nemen.
Biden weet zijn partij niet te verenigen
Maar president Biden deelt in de schande. Hij slaagt er niet in zijn Democraten te verenigen om het voorstel los te wrikken uit de handen van Johnson.
Met het ondertekenen van een zogeheten discharge petition kan een meerderheid in het Huis een snelle stemming afdwingen. Maar er zijn vooralsnog te weinig ondertekenaars. Twintig Democraten weigeren, omdat zij het oneens zijn met Bidens Israël-koers.
Biden weet zijn eigen partijgenoten er niet van te overtuigen het grotere geheel te zien. En zo is Oekraïne de dupe van Amerikaans egoïsme.
Naast de Russische terreinwinst leidt het uitblijven van steun aan Oekraïne tot minder economische groei in de Verenigde Staten. Ruim 80 procent van de dollars uit het steunpakket zou vloeien naar de defensie-industrie in dertig Amerikaanse staten, zei minister van Defensie Lloyd Austin begin dit jaar.
Komt er alsnog een doorbraak?
Komende weken onderhandelt het Congres opnieuw over het steunpakket. Voor Oekraïne is het essentieel dat er een doorbraak komt. De Verenigde Staten zetten Oekraïne anders op een onoverbrugbare achterstand. De schande die daarmee gepaard gaat, straalt af op elke Amerikaan – en vooral op de president.