Natuurlijk is er verdriet om en de compassie met de onschuldige mensen die door toedoen van mensensmokkelaars verdrinken in de Middellandse Zee. Maar Europa moet zich niet laten leiden door onnodige schuldgevoelens.
We leven in een spannende tijd, en niemand weet wat die tijd ons precies zal brengen. Nooit was de mensheid zo welvarend en – wetenschappelijk gezien – zo beschermd als in de tijd waarin we nu leven.
De medische ontwikkelingen hebben een revolutie teweeggebracht in onze wereld. Veel ziektes worden met succes bestreden, dat werd ooit voor onmogelijk gehouden. We kunnen met onze technologie alle mensen op aarde van voedsel voorzien.
De mens bevindt zich op de toppen van zijn kunnen.
Onwetendheid
Tegenover de wetenschappelijke en technologische realiteit staat de alledaagse werkelijkheid van miljarden mensen. Zij is minder rooskleurig.
Elke dag sterven duizenden aan bestrijdbare ziektes, van onwetendheid en aan voedseltekort. Daarnaast zijn er burgeroorlogen en regionale conflicten gaande waarbij naast duizenden doden en gewonden, ook miljoenen mensen ontheemd raken.
Het ongelukkige leven van miljoenen mensen op aarde heeft een grote volksverhuizing op gang gebracht. Het zijn geen vluchtelingen of asielzoekers, het zijn de volksverhuizers uit de 21ste eeuw.
Huiveringwekkend
Als de poorten van Europa worden geopend, verhuizen miljoenen mensen uit Afrika en het Midden-Oosten naar Europa. Dat is niet onbegrijpelijk.
De Middellandse Zee wordt voor een klein deel van de volksverhuizers een kerkhof. Ja, een klein deel: ruim 170.000 volksverhuizers hebben Europa wél bereikt. Huiveringwekkende beelden van mensen die op de Middellandse Zee ten onder gaan, zullen ons gauw verlaten, omdat andere huiveringwekkende beelden de beelden zullen verdringen.
Niet exclusief
Daarbij denk ik nu al aan de miljoenen illegalen in Zuid-Afrika die door geweld worden verdreven.
Racisme en discriminatie zijn nooit eigenschappen exclusief van Europeanen geweest: er is het zwarte racisme, het Perzische racisme, het Arabische racisme, het Chinese racisme, et cetera.
Natuurlijk kijkt de gemiddelde Europeaan met schuldgevoel naar de volksverhuizers die ongelukkigerwijs in de Middellandse Zee zijn gestorven.
Ongetwijfeld worden anoniem begraven volksverhuizers in Europa opgevat als een teken van het morele tekort van Europa: volksverhuizers kunnen slechts een Europees kerkhof bereiken.
Schuldgevoel
Het christelijke schuldgevoel zal het begrijpen van de tragedie van de volksverhuizer alleen maar verergeren.
Het christelijke schuldgevoel verduistert de reële aanpak van de oorzaken van de volksverhuizing. Europa is niet de oorzaak van de armoede en het geweld in delen van Afrika. Evenmin is Europa verantwoordelijk voor het jihadistische geweld in onder meer Kenia, Somalië, Libië, Nigeria en Mali.
De islam, met zijn radicale vertakkingen, is de eerste en de eindverantwoordelijke instantie voor het jihadistische geweld.
Bashar al-Assad
Ook de burgeroorlog in Syrië is niet veroorzaakt door Europa. President Bashar al-Assad en de islamisten zijn daarvoor verantwoordelijk. Het zijn de islamitische landen zelf die ervoor hebben gekozen om op het grondgebied van Syrië hun regionale conflict uit te vechten: een proxy-oorlog tussen de islamitische staat Iran en de islamitische staat Saudi-Arabië.
En er is het echte islamitische kalifaat: Islamitische Staat (IS), die alle andere islamitische staten overbodig wil maken.
Maar het was Europa dat de tiran van Libië verjoeg met bombardementen en hulp aan opstandelingen. Dat is helemaal waar. Het is ook waar dat Amerika ooit de tiran van Europa, Adolf Hitler uitschakelde.
Tirannie
Maar de Europeanen kozen er in 1945 voor om onder een democratisch regime te leven. Het oosten van Europa werd bezet door de Sovjet-Unie.
Ook de inwoners van Libië konden kiezen voor een vreedzame en zelfs een democratische samenleving, maar dat hebben ze niet gedaan. Dat is niet de schuld van de bevrijder.
Moeten we het Europa kwalijk nemen dat zij de tirannie in Libië niet heeft gesteund? Dat is een geopolitieke vraag.
Het christelijke schuldgevoel verduistert ook de gevolgen van de volksverhuizing. De invloed daarvan is enorm en negatief op maatschappelijke structuren. De kans dat er terroristen tussen de volksverhuizers zitten, is reëel. Bovendien zijn er geen banen voor de nieuwe immigranten.
Compassie
Daarnaast is het de vraag of zij die door schuldgevoel worden gedreven, bereid zijn om de grenzen helemaal open te stellen. Kan Europa een grote volksverhuizing uit Afrika en het Midden-Oosten aan?
Iedereen weet en voelt dat een grote volksverhuizing desastreus zou zijn voor Europa en voor de volksverhuizers.
Het verdriet om en de compassie met onschuldige mensen die door toedoen van mensensmokkelaars om het leven komen ten spijt: Europa moet niet met een ongepast schuldgevoel maar met gezond verstand deze volksverhuizing analyseren en begrijpen.
Niet populair
Ik maak me niet populair wanneer ik u midden in deze humanitaire ellende uitnodig om niet emotioneel, maar rationeel te denken en te handelen. Toch doe ik het.
De beste manier om in Mediterrane de smokkelaars te bestrijden, is de tijdelijke bezetting van de Libische kuststrook. Daar, en niet in de zee, noch bij de Italiaanse eilanden moeten de grenzen van Europa worden getrokken en bewaakt.
Stop daarom de volksverhuizing en red de volksverhuizers.