Regimes gebaseerd op politieke islam zullen altijd mislukken

12 februari 2014Leestijd: 4 minuten

Terwijl de ayatollahs hun nucleaire plannen uitwerken, staat het Iraanse volk in de rij voor een mandje voedsel. De situatie in Teheran bewijst dat een regime gebaseerd op de politieke islam altijd zal mislukken.

Allahu akbar, dood aan Amerika, dood aan Engeland, dood aan contrarevolutionairen en dood aan Israël. Dat horen we vanuit Teheran.

Het podium waarop Khamenei zat, was een balkon van minstens 2 meter hoog, en daaronder zaten de luchtmachtofficieren naar hem te kijken en te luisteren. De theologische troon staat hoog in de lucht; 35 jaar geleden overwon de islamitische revolutie van Iran. Het koninkrijk werd een islamitische republiek.

Mandje voedsel

Bij zijn aankomst in Iran beloofde de oprichter van de islamitische republiek gratis gas, elektriciteit en olie. De afgelopen dagen stonden duizenden arme Iraniërs in de rij voor een mandje met daarin twee kippen, een paar eieren, olie, een kilo rijst en een paar batterijen.

Het regime zelf heeft ontdekt dat in het land van de imams meer dan vijf miljoen mensen onder de armoedegrens leven – onvergelijkbaar met armoede in Nederland. Het was koud in Teheran. De mensen stonden uren in de rij. Ze maakten ruzie voor een mandje voedsel. Het ‘zuivere’ mohammedaanse regime van Iran vernedert dagelijks weerloze mensen.

Illusie

Waar de politieke islam aan de macht komt, verdampen alle sprookjes over rechtvaardigheid. De verminking van de menselijke waardigheid is het markantste resultaat van een islamitische regering.

Toen Khomeini landde in Teheran ging hij naar Beheshte Zahar, het grote kerkhof. Daar hield hij zijn eerste toespraak voor de door de illusie opgewonden menigte. Wij, stommelingen hadden ons moeten afvragen waarom de imam meer van dode dan van levende mensen houdt. Het volk was bezeten van bovennatuurlijke roes.

De Iraanse roes eindigde waar de imam begon: het kerkhof. Zonder een grafsteen liet hij zijn slachtoffers begraven in massagraven.

Failliet

Er zijn nog steeds idioten die binnen en buiten Iran het sjiitische engagement verdedigen. Het echte sjiitisme is een humane en perfecte beweging, beweren ze. Het lijkt alsof iemand zegt: de ware Sovjet-Unie en het ware nationaal-socialistische Duitsland zijn anders en humaner.

Wie enigszins logisch denkt, weet dat een regime gebaseerd op de politieke islam is gedoemd te mislukken. En daarmee is ook de statelijke moraal van het sjiitisme failliet gegaan. Het faillissement van de politieke islam is zonder meer ook een moreel faillissement.

Het regime dat feitelijk berust op tuig en onderdrukkingsorganen, beschikt over een uitgebreid nucleair project. Dient dat project om de komst van de Twaalfde Imam te bespoedigen?

Fatwa’s

Ayatollah Azizollah Khoshvaght, naaste familie van de Iraanse leider Khamenei, is enige tijd geleden heengegaan. Hij heeft zoals alle ayatollahs een goed leven gehad. Armoede en vernederding zijn voor de gewone Iraniërs, niet voor ayatollahs.

In die lange rijen waar de verschoppelingen voor een voedselmandje stonden te bibberen, heb ik geen enkele ayatollah gezien. Ayatollah Khoshvaght had achter de schermen nog een mooie baan: hij regelde fatwa’s over andersdenkenden. Met zijn geheime doodvonnissen liet hij een vooralsnog onbekend aantal andersdenkenden om het leven brengen.

Omdat ayatollah Khoshvaght familie was van Khamenei, was hij ook zeer invloedrijk.

Goede banden

Recentelijk publiceerde de BBC een reportage over ayatollah Khoshvaght. Volgens velen van zijn aanhangers had de ayatollah goede banden met de Twaalfde Imam. De nucleaire geleerden van Iran gingen vaak bij hem op bezoek en vertelden hem over hun nucleaire problemen.

De aanwijzingen en antwoorden van de ayatollah leidden altijd tot de juiste nucleaire oplossingen – natuurkunde en de Twaalfde Imam! Nu zegt de vrouw van Ahmad Roshan, een door een terreuraanslag omgekomen nucleaire officier, dat haar man goede banden had met deze ayatollah.

Uranium

Mevrouw Roshan zegt: ‘Mijn man is wel eens bij ayatollah Khoshvaght op bezoek geweest. Hij vroeg de ayatollah hoelang het zal duren totdat de Twaalfde Imam definitief op aarde wederkeert. Ayatollah Khoshvaght antwoordde: “Zijn komst is afhankelijk van wat jullie in Natanz aan het doen zijn.”‘

Natanz is een belangrijk nucleaire fabriek waar uranium wordt verrijkt. Aanvankelijk was het een geheime site. De overlevering zegt dat de komst van de Twaalfde Imam de laatste rechtvaardige oorlog tegen de ongelovigen zal betekenen.

In feite is dat de komst van Apocalyps. De ayatollah gaf een prominente plaats aan het verrijken van uranium en de komst van Apocalyps. Mahdi, de Apocalyps, is absolute waarheid  waarop de hoop van alle sjiieten is gevestigd.

Terwijl ayatollahs in Teheran het verrijkte uranium in een apocalyptisch verhaal dopen, staan de verschoppelingen in een rij voor een mandje voedsel.

Het islamitische regime is eigenlijk de apocalyptische aanval op Perzië en op de menselijke waardigheid.