EU kan fluiten naar haar centen, zegt Boris Johnson

11 juli 2017Leestijd: 2 minuten
Boris Johnson - bron:AFP

De bedragen die de Europese Unie van Groot-Brittannië vraagt in het kader van de Brexit-deal ‘lijken buitensporig’ te zijn. ‘Als dit soort miljardenrekeningen bij ons worden neergelegd, kunnen ze in Brussel fluiten naar hun centen,’ beaamt de Britse minister van Buitenlandse Zaken Boris Johnson.

Op de vraag van een Britse parlementariër of de EU moet worden verteld dat ‘ze kunnen fluiten naar hun centen’, zegt Johnson:  ‘Ik denk dat de bedragen die ik heb gezien onbeschaamd zijn en dat “fluiten naar hun centen”  in dit geval een volledig gepaste uitdrukking is.’

Brexit zal niet goedkoop zijn

De EU heeft een rekening van tientallen miljarden euro’s aan het Verenigd Koninkrijk gestuurd, mede ter dekking van een deel van de toekomstige EU-budgetafspraken die nog zijn gemaakt gedurende het Britse lidmaatschap van de Unie. Jean-Claude Juncker, voorzitter van de Europese Commissie, zei in februari in het Belgische parlement dat een Brexit voor de Britten niet goedkoop zal zijn. Voor het exit-referendum deed het Verenigd Koninkrijk allerlei toezeggingen om Europese projecten te financieren.

Juncker wil dat het zich aan de afspraken houdt. ‘De Britten weten dat we ze geen korting gaan geven, of dat het allemaal gratis kan. De rekening wordt flink.’ De Oostenrijkse bondskanselier Christian Kern was de eerste die openlijk sprak over een bedrag van 60 miljard euro. Sommige leiders binnen de EU spreken zelfs over een rekening die kan oplopen tot 100 miljard. Johnson zei ook dat de regering geen plannen heeft gemaakt voor het geval een overeenkomst met de EU mislukt.

May wil ‘boos’ uit overleg stappen

Eerder onthulde de Britse krant The Telegraph dat de mogelijke gepeperde rekening die de Britten krijgen gepresenteerd, voor premier Theresa May reden kan zijn om in september boos uit het overleg te stappen. 10 Downing Street – haar kantoor – zou de Britse industrie en financiële sector hierop hebben voorbereid. Het idee is dat May met een dergelijke gefingeerde woedeaanval de Britse bevolking kan laten zien dat ze echt wel op haar strepen staat.

May kreeg na de verkiezingen van alle kanten kritiek – niet in de laatste plaats van haar eigen Conservatieve Partij. De kiezer gunde haar geen absolute meerderheid – terwijl ze daar wel op had ingezet – en toen was daar ook nog eens de brandende torenflat in Londen. Ze nam niet de moeite om met de slachtoffers en nabestaanden te praten – een kapitale inschattingsfout.