Draaiden de shows in Milaan voor de komende winter om comfort en bescherming van het mannenlichaam, in Parijs staan nu hart en hoofd meer centraal in de collecties die vooral vrijheid onderstrepen. Met risicovolle mode die soms qua stijl bizar uit de bocht vliegt.
Juist die gekke of uitgesproken smaken die afwijken van de geijkte traditie maken van Parijs een levendige, verfrissende en soms behoorlijk idiote modestad. Van over de hele wereld komen pers en inkopers er naar de shows kijken op zoek naar nieuwe voorzetten, verrassingen en trends in wording. Nou, die zijn er.
Opvallend is het enorme aandeel in het publiek van Aziaten waarvan een deel behoorlijk opvallend of gewoon mal gekleed gaat. Dat geeft meteen antwoord wie de kleurrijkste ontwerpen nu eigenlijk kopen. Japan, Zuid-Korea en ook steeds meer China zijn afnemers van de excentriekere alternatieven die over de catwalks in Parijs gaan.
Bonte jassen
Evenals in Milaan eerder deze week werden er in Parijs naast de populaire, extra ruime wollen joggingbroeken voor onder nette jasjes (een trend) talloze behaaglijke winterjassen getoond. Soms traditioneel van vorm, vaker een mengeling van klassieke mantel én militaire jas. Vooral op de parka wordt flink gevarieerd.
En jassen zijn ook een geliefde ondergrond voor opvallende dessins. Soms sterk grafisch en contrastrijk. Zo draaide een groot deel van de collecties van Valentino en van Kolor om jassen in bonte patronen en prominente vlakverdelingen.
Dessineerwoede is algemeen bij shows Parijs @LouisVuitton brak n persoonlijk record met patronen geïnspireerd op touw pic.twitter.com/2iLOiUADis
— john de greef (@johnelsevier) January 22, 2015
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Uitvergrote garendessins
Het luxe Louis Vuitton toonde ook veel opvallende dessins. Tot kabels uitvergrote draadjes waarvan de afbeeldingen op jasjes en truien deden denken aan oude houtsneden. Ze bleken geïnspireerd op het werk van de Britse excentriekeling Christopher Nemeth (1959-2010) wiens afwijkende ontwerpstijl vooral in Japan gewaardeerd werd.
Moedig van Louis Vuitton’s ontwerper Kim Jones om zo duidelijk een eigenzinnig voorbeeld te kiezen en er mode van te maken die past bij Louis Vuitton. Dat Vuitton een groot bagageverleden heeft werd daarbij niet vergeten. Modellen waren soms behangen met rugzakken, tassen, tasjes en mappen.
Expliciet
In het kader van ‘Vigipirate’, de verhoogde waakzaamheid en bestrijding van terrorisme in Parijs na de recente aanslagen, werden bij iedere show steeds weer de tassen van het publiek geïnspecteerd.
Het was de Belgische Walter Van Beirendonck die de opening van zijn Explicit Beauty-show aangreep voor een actuele verklaring op de catwalk. Op transparante tops had hij met veel handwerk teksten en afbeeldingen geplaatst. Dat opende met ‘Stop Terrorising Our World’ later gevolgd door de tekst dat een oog-om-een-oog de hele wereld blind zal maken en vele, soms wat gewaagde afbeeldingen.
Walter’s uniek artistieke werk, zeg gerust draagbare kunst, brengt veel wonderbaarlijks en interessants. Zoals jassen met een geheel andere uitvoering aan de achterzijde (historisch aandoende adelaars en tulpen) dan de voorkant. Of riante mantels in ikat. Dat is zo’n patroon waarbij de scheringdraden plaatselijk zijn geverfd en tijdens het weven verschuiven waardoor er een vlammend dessin ontstaat. Walter gaf er een geheel nieuwe kijk op met zijn vrolijke dessins.
Gluurgaten
Jassen vormden de hoofdmoot van de Rick Owens-collectie. Owens is een ontwerper die echt hoogst aantrekkelijke kleren maakt voor mannen (en vrouwen) die zich net wat alternatiever en duisterder willen kleden. Maar met zijn presentaties maakt hij het moeilijk om dat in te zien.
Waren vorige keer zijn typische modellen (hoekig lang en gothic slank) als lilawitte lijken geverfd, nu mochten ze vaak niet meer aan dan een jas. Dus geen ondergoed onder jassen die soms totaal verknipt of geëxplodeerd en weer willekeurig in elkaar gezet leken.
Met allerlei openingen en gaten op kruishoogte die de frontrow-zitters (ik was zo’n ‘bofkont’) teveel inzicht gaven. Het leidde de aandacht toch niet af van het bijzonder goed ontworpen en meer geklede deel van de Rick Owens-mode.
Pijnlijke ontgroening
Raf Simons liet zijn publiek staan rond een verhoogde runway in een hangar ver buiten het Parijse centrum. Geen comfortabele locatie om te komen, te verblijven of – nog erger – om er ooit weer weg te komen.
Maar het ultra-lange, slanke beeld dat de setting opleverde was onvergetelijk. Vooral omdat veel van de mouwloze hessen, de super-klassieke mantels en lange trenchcoats en de sluike broeken allemaal refereerden aan de prachtige, recente historie van Raf Simons. Een geschiedenis die hem van transformer van schooluniformen in 1995 en Kraftwerk-adept tot succesvol creatief hoofd van huize Dior heeft gebracht.
Lange witte jassen vol graffiti bleken een herinnering van Raf aan een pijnlijk ontgroeningsritueel. Zonder die kennis waren het vriendelijke accenten met een persoonlijk handschrift
MODEMEESTER Van Noten
Mode en emotie zijn niet het prerogatief van Vlamingen. Maar zoals ook Elseviers Hugo Camps zijn teksten (en doodsaaie geïnterviewden) poëtischer laat zingen, zo zijn sommige Vlaamse ontwerpers zoals Walter, Raf en Dries in staat om met kleren meer te ontroeren en de ziel te plezieren en te prikkelen dan anderen.
Dries Van Noten gaf blijk van zijn werkelijk enorm modetalent met een geweldig geslaagde collectie. Echt een proeve van MODEMEESTERSCHAP (inderdaad in kapitaal). En dat in een non-descripte remise.
De locatie deed er niet toe. Het licht focuste op alles wat nu en in de nabije toekomst de mode uit mag maken. Klassieke jassen, ook bewust binnenstebuiten, ingetogen kleuren en duistere dessins, maar ook een rijkdom aan glanzende decoratie.
En sportieve ontwerpen zoals brandweerjassen en casual wijde kakibroeken die samensmelten met klassieke jasjes en onverwacht vrouwelijke accenten die opeens ook heel stoer leken, omdat ze aan de omslagrokken van Schotse strijders deden denken.