De verwachting was dat de onderhandelingen tot ver in het weekeinde zouden voortduren, maar vrijdagavond was het dan toch zover: er ligt een akkoord op tafel tussen de Britse regering en de Europese Unie.
David Cameron vocht en overwon, zo zal hij dat ongetwijfeld zien. ‘Ik houd niet van Brussel, ik houd van Groot-Brittannië,’ zei de premier. Maar hij denkt dat zijn land beter af en sterker is en meer kan betekenen binnen de Unie. Het is nu aan de Britten.
Maar zijn de afspraken voldoende om hen ervan te overtuigen ‘ja’ te stemmen in het geplande referendum, waar de premier naar verwachting zaterdag nog de precieze datum van bekend gaat maken? Zijn critici – veelal eurosceptici – slijpen alvast de messen.
En wat doet Boris Johnson, de populaire burgemeester van Londen? Steunt hij Cameron, of sluit hij zich alsnog aan bij het Brexit-kamp? Kortom: kan een Brits afscheid van de Unie worden voorkomen? Hieronder in elk geval de belangrijkste afspraken uit het akkoord.
* Soevereiniteit. Lidstaten krijgen meer mogelijkheden nieuwe Europese wetsvoorstellen tegen te houden of veranderen, door middel van een zogenoemde rode kaart.
Als 55 procent van de parlementen in de 28 lidstaten inclusief een paar grote landen tegen is, wordt het voorstel introkken of aangepast. Groot-Brittannië wordt uitgezonderd van de verdragsterm ‘ever closer union’, die inhoudt dat EU-lidstaten politiek steeds verder integreren.
* Sociale zekerheid/immigratie: als het systeem van sociale zekerheid zwaar onder druk staat omdat burgers uit andere EU-landen hier een beroep op willen doen, dan kan een ‘noodremsysteem’ worden geactiveerd. Het land zou dan deze werknemers sociale uitkeringen gedeeltelijk mogen ontzeggen in de eerste vier jaar nadat ze zijn gaan werken.
Deze noodrem mag zeven jaar van kracht zijn, zonder mogelijkheden tot verlenging. Ook komen er strengere eisen voor het uitkeren van bijslag voor kinderen die niet wonen in het land waar de ouder werkt.
Die wordt berekend aan de hand van de levensstandaard in het land van herkomst. Dat mogen alle EU-landen direct gaan doen bij nieuwe aanvragen en vanaf 2020 ook voor al bestaande kinderbijslaguitkeringen.
* Economisch bestuur: Eurolanden zullen rekening houden met het effect van hun beslissingen op landen die de euro niet hebben. Op hun beurt mogen niet-eurolanden, waaronder Groot-Brittannië, geen maatregelen treffen die de eurozone schaden.
De afspraken worden pas van kracht als de Britten in meerderheid ervoor kiezen lid te blijven van de EU.