Woensdag startte in Milaan de modeweek met de nieuwe najaarscollecties 2015/16 met de eerste Gucci-vrouwenmodeshow ontworpen door de tot nu toe onbekende Alessandro Michele. Een fascinerend, maar risicovol debuut dat vragen oproept. Bijvoorbeeld: dragen brave meisjes transparante kleren?
Met de prachtromantiek van Marc Jacobs uit de laatste show van de New York Fashion Week nog op het netvlies alweer vertrokken naar de modeweek in Milaan (helaas in een vliegtuig vol brullende en beukende Celtic-supporters). Niet dat het in de modewereld altijd even zacht en elegant toegaat.
Zo onthulde de New York Times nu dat Gucci-CEO Patrizio di Marco zeer tegen zijn zin afgelopen december plots is ontslagen door zijn superieuren bij de luxe Kering-groep (voorheen PPR)waarvan Gucci de moneymaker is.
Di Marco had gemeld dat hij tot zijn grote spijt ‘zijn kathedraal’ niet heeft mogen afbouwen. Ook zijn vriendin en moeder van zijn 2-jarig dochtertje, Gucci-hoofdontwerper Frida Giannini, vloog na 12 jaar bij Gucci de laan uit. Nogal oneervol, want zij en zelfs haar mannencollectie mochten begin dit jaar niet meer op de catwalk verschijnen.
In een paar dagen tijd werd in januari een geheel nieuwe Gucci-mannenmode uit de grond gestampt door een team waaruit de voormalige collega van Giannini, de Gucci-tassen- en accessoiresontwerper Alessandro Michele (42), inmiddels benoemd is tot de nieuwe creatieve leider bij Gucci.
Meisjesachtig
Een deel van de nogal meisjesachtige mannenmode (gebloemde pakken en sierlijke strikbloezen) uit de januari-show mocht nu ook weer meelopen.
Dat gaf aan dat de debuterende Michele continuïteit en toekomst ziet in een androgyn modebeeld voor Gucci. Een luxe merk, waarvan de resultaten nu onder druk staan en dat op zoek is naar een nieuwe identiteit.
Bekoelde liefde
Gucci is ook het merk dat in de succesjaren van ontwerper Tom Ford, die van 1994 Gucci tien jaar lang creatief leidde, en in mindere mate ten tijde van zijn opvolger Frida Giannini, graag ‘SEKS’ in hoofdletters spelde. En door dat sexy imago internationaal geliefd was. Een liefde die de laatste tijd bekoelde.
Nu droegen de Gucci-meisjes wel riemen met twee G’s (het Gucci-logo), ook heel wat transparante bloesjes en doorkijk-rokken en toonde veel huid, maar ze maakten geen uitgesproken sexy indruk. Integendeel, ze oogden ondanks alle bloot-effecten als de liefelijke en bedeesde zusjes van hun brave Gucci-broertjes.
Moederskleren
De catwalk in een oude metrogangen-sfeer was vooral gevuld met de speelse romantiek van het jonge, onschuldige meisje dat zich verkleed had in moeders kleren.
Vintage dameskleren zoals volwassen bontjassen, jurken met bloemdessins, lange plissé-rokken en tuttige strikbloesjes met hier en daar wat kinderlijke sloffen aan de voeten die nog het meest op langharige cavia’s leken.
Seks om zeep
Opmerkelijk hoe Michele het voor elkaar kreeg om met bewust naïeve romantiek de seks om zeep te helpen. En gek genoeg schuilde juist daar de eigenaardige kracht van deze Gucci-show en -collectie in.
Keurige jassen, grote vogelmotieven, alpino- en ijspetten, strikken onder de kin, flinke brillen op de neus, loshangend haar en ook jasjes met valse plooien (alsof ze te lang bewaard waren in een kleedkist) wonnen het van de sensualiteit.
Of Gucci het ook hiermee wint, is voorlopig een niet te beantwoorde vraag. De firma neemt met de drastische wending door zo’n relatief onbekende ontwerper wel een flink risico.
Geen Charlie
De omslag die modemerk Fay maakte was minder vergaand, maar toch opmerkelijk. Dit maal geen Charlie Brown-cartoonfiguurtjes die de vorige keren juist zo opvielen of fantasievolle combinaties.
Wel keurige ruiten voor korte, iets asymmetrische plooirokjes, veel decente korte en perfect gemaakte jassen(type militaire redingotes) en nette broeken in fluweel. Chic, uiterst draagbaar, maar alles bijeen refereerde de Fay-mode ook wel sterk aan saaie schooluniformen van rijke, niet erg speelse meisjes. Iets meer fun had geen kwaad gekund.