Open brief van de dochter van kapitein Westerling over de film De Oost

15 mei 2021Leestijd: 7 minuten
Film De Oost

In een open brief schrijft Palmyra Westerling over haar vader Kapitein Raymond P.P. Westerling en de film De Oost. De film kiest voor de Indonesische invalshoek en vervalst de geschiedschrijving.

Geachte Lezer / Landgenoot, Ik, Palmyra Westerling (1971), dochter van Kapitein Raymond P.P. Westerling (1919), schrijf deze brief recht uit mijn hart en doe een beroep op de normen en waarden van ons land en waar wij als volk voor staan.

Palmyra Westerling (1971) is de dochter van Kapitein Raymond P.P. Westerling.

 

Ingezonden opinieartikelen worden geselecteerd door de redactie, maar vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs het standpunt van EW.

Nederland heeft een complex koloniaal verleden waar de meningen over zijn verdeeld. En laten wij voorop stellen dat welke oorlog ook, die met dit verleden gepaard is gegaan, geen winnaars kent maar alléén verliezers.

Zo ook ons koloniaal verleden rondom Nederlands-Indië waar ik persoonlijk mee ben opgegroeid. Ik omarm het en draag dit stuk geschiedenis met grote waardigheid en respect met mij mee. Daarnaast geef ik de geschiedenis door aan mijn zoon, de volgende generatie die het met net zoveel waardigheid en respect zal voortzetten.

Juist voor mijn zoon alsook voor mijn vader heb ik besloten deze brief te schrijven en te strijden voor rechtvaardigheid.

Opgroeiend als de dochter van Raymond Westerling heb ik veel meegemaakt rondom mijn vader en zijn verleden.  Ik kan met mijn hand op mijn hart zeggen dat de meeste ervaringen zeer positief waren toen ik opgroeide.

Ik heb veel bijzondere mensen ontmoet in mijn leven die uit eerste hand konden vertellen over de periode Nederlands-Indië, na de Japanse capitulatie en de daarop volgende Bersiap-periodes op verschillende eilanden. De dankbaarheid naar mijn vader toe was groot, hij kreeg ook de bijnaam ‘Ratu Adil’, wat Rechtvaardige Vorst betekent.

Zoals ook in Trouw aangegeven (publicatie 2 september 2020) was mijn vader echt een ‘mensen mens’ met veel respect voor mens, dier en zijn gezin. Daarnaast heeft hij ook altijd achter zijn besluiten en handelen gestaan, letterlijk tot op de dag dat hij dood ging (26 november 1987).

Bersiap

De Bersiap-periodes wordt gekenmerkt door de vele terreurgroepen die opstonden en vaak onder het mom van ‘nationalisme’ (na de Japanse capitulatie) hun eigen volk vermoorden. Hele kampongs, vrouwen en kinderen werden uitgemoord op de meest gewelddadige manier (van onder meer onthoofdingen tot spiesen en zelf het letterlijk in mootjes hakken van lichamen). Daar kunnen wij hier in Nederland, levend in vrede, met een Europese mindset niet bij, maar dit was wel de realiteit waarin de Nederlandse militairen zich bevonden.

Het geeft inzicht in hoe ernstig de geest van die tijd geweest moet zijn en met welke noodtoestand een ieder te maken had. En in die tijd had je niet de middelen van de huidige manier van oorlogsvoering, met de voorhanden middelen proportioneel optreden in een noodsituatie volgens de normen van toen. Wij in het hier en nu kunnen en mogen dan ook niet oordelen en met vingers wijzen over wat er toen gebeurd is.

Maar ja, zoals het spreekwoord zegt en nog steeds van toepassing is: De beste stuurlui staan aan wal!

Respect voor de geschiedenis

De huidige generatie, een paar uitzonderingen daargelaten, loopt naar eigen inzicht de geschiedenis te verkondigen zonder gegrond onderzoek en met de nadruk op een zeer subjectieve eenzijdige mening bezien vanuit de huidige geest van de tijd. Hierdoor vindt er een andere belichting plaats van de geschiedenis met een andere invalshoek en dat terwijl er bijna niemand meer leeft die een en ander kan verifiëren.

Wie zich oprecht wil verdiepen in de Bersiap-periodes, om zelfstandig een mening te kunnen vormen, zonder anderen na te praten, vraag ik om ‘Archief van Tranen’ van Pia Media te kijken. Deze tweedelige documentaire is gebaseerd op archiefmateriaal dat godzijdank goed bewaard is gebleven.

Gezien vanuit deze noodtoestand waren de zuiveringsacties noodzakelijk en dit wordt ook onderschreven in de Excessennota op pagina 42.

De Excessennota (op 2 juni 1969 aangeboden aan de Tweede Kamer en in 1995 herdrukt met een inleiding van  Jan Bank) geeft inzicht in de periode van 1945-1949. Een rapport dat is opgesteld toen de generatie nog leefde die uit eerste hand kon vertellen over de Bersiap-periodes.

Op deze zelfde pagina 42 wordt ook specifiek ‘Kapitein Westerling’ genoemd, omdat mijn vader de eerste was die zuiveringsacties op Zuid-Celebes heeft ondernomen.

LET WEL: In het rapport wordt hij ook vrijgesproken, daar hij zich bekommerde om de instemming van de bevolking en met de nodige zelfbeheersing zou hebben opgetreden. Deze uitspraak is gebaseerd op de conclusies van de commissie-Enthoven alsook de conclusies van de commissie-Van Rij/Stam.

In november 2019 is ook het boek van de heer Bauke Geersing uitgekomen, Kapitein Raymond Westerling. Jarenlange wetenschappelijke studies onderschrijven en bevestigen ook wat al in de Excessennota is vastgelegd, dat mijn vader een uitzonderlijk succesvol militair is geweest die met de nodige integriteit, respect en militaire loyaliteit zijn opdracht heeft vervuld. Zie ook de recnte publicatie van kolonel b.d.  Maarten de Jongh Swemer, Wij hebben ons leven aan Westerling te danken.

Feitelijk leven er bijna geen mensen meer die uit eerste hand kunnen vertellen en daarom is het nog belangrijker om integer met onze geschiedenis om te gaan omdat verificatie steeds moeilijker wordt.

Eigen (commerciële) belangen najagen

En het moge geen verrassing zijn, er lopen helaas nog veel mensen op deze wereld rond die zichzelf op een voetstuk proberen te plaatsen, hun eigen waarden en normen verloochenen door feiten te verdraaien en onwaarheden te verkondigen (letterlijk geschiedvervalsing) over de rug van anderen heen.

Over de rug van mijn vader, want de inmiddels mythologische figuur ‘Westerling’ verkoopt en is een publiekstrekker, en over de rug van de vele (Indische) Nederlanders, Molukkers, Ambonezen, Chinezen en andere etnische minderheden die slachtoffer werden van de Bersiap-periodes en uiteindelijk noodgedwongen hun geboorteland moesten verlaten.

Geschiedvervalsing

De sensatiefilm De Oost, die op 13 mei in première is gegaan, is hier een extreem voorbeeld van. De insteek van de film is dat de Nederlandse soldaten naar Nederland-Indië gingen om de Indonesische vrijheidsstrijd neer te slaan. Maar dit was niet zo, ze gingen naar Nederlands-Indië om de Indonesische terreur te bestrijden die daar vele (burger) slachtoffers maakte.

De heer Jim Taihuttu, de regisseur van de film en ook een achterkleinkind van de kolonisatie, heeft er bewust voor gekozen om de Nederlandse militairen, waaronder ook KNIL-soldaten van onder meer de Molukken en Ambon, af te schilderen als NAZI-oorlogsmisdadigers. Dit onder het mom van creatieve vrijheid met een multiperspectieve benadering.

En de heer Maarten Hidskes, die de film heeft vertaald naar een historische roman, wiens vader KNIL militair is geweest op Zuid-Celebes en die nu ineens zijn vader ‘oorlogsmisdadiger’ noemt in de uitzending van Nieuwsuur van 8 mei jl.! Gebaseerd op welk vonnis??? De gehele uitzending stond trouwens in het teken van knap montagewerk dat een zeer eenzijdige belichting ten doel had.

Voorbeelden van mensen die hun afkomst verloochen of zelf met een identiteitscrises te kampen hebben, hun eigen ego willen strelen door met het gevormde beeld door de jaren heen van de massa mee te buigen en voor de roem te gaan ten koste van iedereen.

Twee mannen die zelfs bereid zijn geschiedvervalsing te plegen om er zelf beter van te worden. Ik vraag de heer Jim Taihuttu en de heer Maarten Hidskes dan ook of zij zichzelf nog in de spiegel kunnen aankijken?

Maar dan krijgt deze hele kwestie rondom de film ook nog een vervolg.

Indonesische invalshoek

Zo blijkt de film gefinancierd te zijn vanuit Indonesië om juist de nadruk te leggen op de zogenaamde ‘onafhankelijkheidsstrijd’ in plaats van de Indonesische oorlogsmisdaden zoals gebeurd is tijdens de Bersiap periodes. Deze periode wil Indonesië liever onder het tapijt moffelen, bagatelliseren dan wel vergoelijken (aldus ook de Federatie Indische Nederlanders).

Verder willen de makers van de film er ook nog eens lesmateriaal aan koppelen voor onze Nederlandse middelbare scholen. Geschiedvervalsing in de vorm van lesmateriaal, en feitelijke onwaarheden doorgeven aan de volgende generatie!? Is dat waar ons land naar toe gaat? Waar is onze ethiek gebleven?

Foutief beeld van koloniale geschiedenis

Dit foutieve beeld van onze koloniale geschiedenis ten aanzien van Nederlands-Indië in stand houden, daarmee ook een hele bevolkingsgroep hier in Nederland wegzetten, als ook ‘Westerling’ hierbij als zondebok blijven benoemen, wordt blijkbaar op vele fronten geaccepteerd. Wie zwijgt stemt toe! Hoe belangrijk zijn de feitelijke waarheden en wat is er in de doofpot gestopt wat men niet wil openbaren?

Het is niet voor niets dat wij (de familie) geen toegang krijgen tot mijn vader zijn persoons- en militairen archief. Tijdens het hoger beroep werd aangegeven dat openbaring van mijn vaders archief nog schade aan zou kunnen richten aan derden. Daarbij werden de context en details achterwege gelaten alsook om wie, welke doelgroep het zou gaan.

Mijn beroep op u

Daarom een beroep op u, lezers van mijn brief en landgenoten, om deze fantasiefilm De Oost van regisseur Jim Taihuttu niet te ondersteunen en zeker niet het lesmateriaal af te nemen dat hieraan gekoppeld is. Dit geldt zeker ook voor de historische roman ‘De Oost’ van auteur Maarten Hidskes.

We leven gelukkig in een vrij land en persoonlijk kan ik niemand deze keuze opleggen. Wel kan ik aan u vragen om zelf een weloverwogen besluit te nemen nadat u de bronnen heeft geconsulteerd zoals onder meer vermeld in deze brief.

De rechter heeft de eis, om een disclaimer aan het begin van de film te plaatsen, afgewezen. Reden te meer u door middel van mijn brief te waarschuwen. Zeker zal er ook nog geageerd gaan worden tegen het gebruik van deze film in de vorm van lesmateriaal.

Graag wil ik ook de Stichting Federatie Indische Nederlanders, Maluku4Maluku en AURORE alsook nog vele andere veteranen organisaties bedanken voor hun steun, enorme inzet en strijd om geschiedvervalsing tegen te gaan en hiermee ons historisch erfgoed te bewaken.

Hoogachtend,

(was getekend)

Palmyra Westerling, dochter van Raymond Westerling