Op de vleesmarkt van het daten wordt geen vlees meer gegeten

22 juli 2020Leestijd: 2 minuten
Bron: unsplash

Terugbladerend in zijn balboekje constateert Constanteyn Roelofs dat hij de afgelopen jaren een lijst aan vegans, vegetariërs, flexi- en pescotariërs het hof heeft gemaakt. Dat heeft gevolgen voor zijn consumptiepatroon want: de vrouw bepaalt wat de pot schaft.

Wie de klassieker Pulp Fiction heeft gezien, zal zich vast de sleutelscène herinneren waarin boef Jules Winnfield (glansrol van Samuel L. Jackson) vraagt of hij een hapje mag proeven van de hamburger van een in ongenade gevallen confrère.

Constanteyn Roelofs

Wekelijks verkent historicus Constanteyn Roelofs de tragikomische tegenstrijdigheden in economie en maatschappij.

Hij heeft al lang geen hamburger meer geproefd: ‘my girlfriend’s a vegetarian, which practically makes me a vegetarian’.

Tot zover de macho met het zwarte pak en het pistool. De vrouw bepaalt wat de pot schaft. Op zich heeft mijn leven weinig gemeen met heroïnedealers in het L.A. van de jaren ’90, maar zie in 2020 nog maar eens te daten met een leuke jongedame van goede stand en met een keurige opleiding die nog uitgesproken vleeseter is. Even terugbladeren in het balboekje van de afgelopen jaren levert een lijst aan vegans, vegetariërs, flexi – en pescotariërs op. Het heeft navenante gevolgen voor mijn consumptiepatroon.

Zo slecht is minder vlees eten niet

Zo slecht is minder vlees eten niet, in verband met de rivieren van bloed die door ons land stromen. We leggen 650 miljoen opeetdieren per jaar om en dat kunnen we als land en planeet helemaal niet aan. We kunnen van deze boervriendelijke regering geen harde actie verwachten aan de productiekant, dus daarom moet de verandering beginnen bij de burger, maar dat is nog lang niet gemakkelijk.

Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) heeft deze week een policy brief gepubliceerd die er feitelijk op neerkomt dat het moeilijk is om de Nederlander van zijn karbonaadjes af te praten, doordat het eten van dode dieren kennelijk zeer diep in onze cultuur verankerd zit – om nog maar te zwijgen van al die Hele Normale Mannen die een klein beetje controle over hun lotsbestemming ontwaren in een leven van leaseauto’s en hypotheken door een zo complex mogelijke barbecue te kopen.

 

Pijnlijke Postbus 51-campagnes hangen in de lucht

Erg doortastend klinken de plannen niet. We moeten volgens het PBL door ‘nudges’, ‘influencers’ en ‘prikkels’ tot ‘alternatieve keuzes’ worden aangezet. U begrijpt: er moet weer een convenant worden getekend en er moeten weer stuurgroepen gaan polderen, gegarneerd met wat pijnlijke Postbus 51-campagnes die niet te bevoogdend over mogen komen. De burger moet zich immers wel een ‘eigenaar voelen van het proces’.

Laat het maar aan de ambtenaren over om vlees noch vis te maken van zo’n maatschappelijke verandering. De uiterst probate oplossing – namelijk dat alle barbecuende machomannen van Nederland gewoon een leuk plant-based vriendinnetje moeten zoeken – las ik dan weer niet terug in het rapport.