Publicist en communicatieadviseur Onno Aerden geeft wekelijks ongevraagd advies aan iemand in het nieuws. Deze week aan voorzitter van vakbond FNV Han Busker: neem afscheid van potsierlijke jarentachtig-acties zoals die bij Picnic.
Het is geen sinecure om baas van een vakbond te zijn in deze tijden. Ledenaantallen hollen achteruit en de economische voorspoed ontneemt eventuele nieuwelingen veel argumenten om aan te monsteren. Toch moet u weten dat de bonden – in uw geval: de FNV, waarvan u de baas bent – ook zelf schuld dragen aan de wat meewarige houding waarmee de buitenwacht sommige van uw activiteiten beziet.
Onno Aerden
Publicist en communicatieadviseur Onno Aerden geeft wekelijks ongevraagd communicatie-advies aan iemand (m/v) die de publiciteit haalde.
Neem nu de actie bij het hoofdkantoor van online-boodschappenbesteller Picnic, afgelopen donderdag. Picnic, dat met elektrische busjes boodschappen uit eigen distributiecentra aan huis aflevert. Het snelst groeiende bedrijf van Nederland, allerwegen bewonderd om zijn innovatiekracht. De jonge medebedenker en topman Michiel Muller ziet, zo verklaart hij overal, de wereld als zijn markt. Zijn bedrijf geldt als een banenmagneet in binnen- en buitenland én wordt door massa’s mensen als een uitkomst gezien: de SRV-man, maar dan slimmer.
Maar uw bond is het er niet mee eens. Het oogt te flexibel allemaal. Al maanden voert u actie tegen het bedrijf, en donderdag was het dus weer zover.
Uw mensen kwamen aanzetten in een busje, ze hadden niet meer dan twintig van de vele honderden boze Picnic-werknemers opgetrommeld, uitstappen voor de deur, man erbij in glitterpak – het werd een openluchtspelshow. Waarbij de boze leden moesten draaien aan een rad van fortuin dat ze allerlei onheil voorspiegelde. Het beeld: de jaren tachtig terug van weggeweest. De opkomst en geforceerd vrolijke sfeer waren om te huilen – het was nog dat het weer aardig was. Er waren media op afgekomen, maar die schreven geen fijne stukjes. De teneur was toch: het is een droevig toneelstukje.
U lijkt geen antwoord te hebben op de flexibilisering van de arbeidsmarkt
Meer over dit onderwerp: Oude vakbond versus nieuwe economie
Ik ben geen principiële tegenstander van vakbonden, ik vind dat ze nogal eens de vinger leggen op de zere plek als het gaat om onderbetaling of slechte werkomstandigheden – bijvoorbeeld in de zorg of het onderwijs. Maar op de flexibilisering van de arbeidsmarkt lijkt u geen modern antwoord te hebben. Bij het merendeel van de Picnic-medewerkers, in tegenstelling tot die van een bedrijf als Uber overigens, kennelijk naar tevredenheid in loondienst, raakt uw oproep om ‘aksie’ dan ook opnieuw geen snaar. Er wórdt gewerkt aan een eigen cao, er kómt een gerechtelijke uitspraak over de ‘sector’ waarin die cao moet gelden – supermarkt of webwinkel.
U vecht de verkeerde oorlog.
Laatst spraken vakbondsvoormannen en -vrouwen zich op Radio 1 zorgelijk uit over de toekomst van hun metier. Reinier Castelein, de jonge voorman van vakbond De Unie, voorzag een einde van de vakbond binnen anderhalf decennium. Castelein innoveert er, net als bedrijven als Picnic, intussen lustig op los met onder meer een digitaal af te sluiten cao.
Stop met drammerige shows en treed naar buiten met relevante punten
Het zou u goed doen om in het spoor van die kleine vakbond definitief afscheid te nemen van de vorige eeuw en de potsierlijke, drammerige spelshows-op-locatie, en fris en modern naar buiten te treden met relevante punten. Die zijn er genoeg.
Succes.