Trump brengt Iraanse ayatollahs aan de rand van de afgrond

De linkse, postmoderne journalisten van CNN en andere westerse media waren verdrietig over het einde van de nucleaire deal met de Iraanse ayatollahs. De westerse journalisten creëerden een sfeer van angst, alsof de wereld aan de rand van de afgrond staat. Ten onrechte: op wereldschaal stelt de militaire macht van Iran niets voor. De wereld staat niet aan de rand van de afgrond. President Donald Trump heeft ons behoed voor een mogelijke afgrond.

Nu ga ik u de feiten vertellen die u niet van CNN of de NOS hoort. De nucleaire deal met het Iraanse regime is nooit goedgekeurd door landen die door het islamitische regime worden bedreigd. Zijn dat Frankrijk of Duitsland? Nee. Dat zijn Saudi-Arabië, Egypte, Israël en andere landen in de regio. Een deal zonder instemming van deze landen, is geen deal. Dat was de grootste fout van oud-president Barack Obama, geliefd bij CNN, NOS en andere linkse nieuwszenders. Na de deal met Iran dreigde een nucleaire wapenwedloop in het Midden-Oosten te ontstaan.

Nee, dames en heren, de wereld staat niet aan de rand van de afgrond. U vraagt zich misschien af waarom de Franse president Emmanuel Macron en de Duitse bondskanselier Angela Merkel de nucleaire deal met Iran dan willen redden. Zij waren in Washington namens hun grote bedrijven. Zij en de Iraanse ayatollah Khamenei zijn de enige partijen die baat hebben bij de nucleaire deal met Iran. Het gaat hier om miljarden euro’s. Dat is de echte reden dat ze de deal wilden redden. Maar het feest voor de grote Duitse en Franse multinationals gaat dus niet door.

Velen vragen zich af of de terugtrekking van Amerika uit de Iran-deal de betrouwbaarheid van de Amerikaanse regering zal aantasten. Nee, en wel om talloze redenen. De deal tussen Iran, China, Rusland, Groot-Brittannië, Frankrijk en Amerika is geen verdrag volgens het recht van al deze betrokken landen. Anders zou de deal door de parlementen van al die landen moeten worden geratificeerd. Dat is nooit gebeurd. In Amerika was de zittende president Obama bang om het als een wetsvoorstel voor te dragen aan het Amerikaanse parlement. Iedereen weet dat een presidentieel besluit weer door een volgende democratisch gekozen regering ongedaan kan worden gemaakt.