Sylvana Simons vreest voor haar veiligheid, na de publicatie van een carnavalslied en een beledigende video. Je kan het oneens zijn met de standpunten van de DENK-politicus, schrijft Gertjan van Schoonhoven, maar moet iemand dan meteen het land worden uitgedreigd?
Dit artikel verscheen eerder in Elsevier, op 24 mei 2016.
In Nederland wonen 3,6 miljoen ‘allochtonen’ die we, om de Tsjechische schrijver Ludvík Vaculík te parafraseren, ‘hier maar niet één voor één zullen opnoemen’. Drie is genoeg: Sylvana Simons, Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk.
Simons (45) is in Paramaribo geboren, maar in Nederland opgegroeid. Ze is een mooie ex-videojockey van TMF, moeder en presentatrice met een pittig privéleven achter de rug. Bang is ze niet. Eens haalde ze zich de woede op de hals van Surinaamse mannen omdat ze die onbetrouwbaar noemde. Nu krijgt ze woedend wit Nederland over zich heen omdat ze Zwarte Piet racistisch durft te noemen.
De andere twee, Kuzu en Öztürk, zijn in Turkije geboren, maar ook hier opgegroeid. Lange tijd vielen ze wat minder op dan Simons, maar daarin kwam verandering toen ze uit de PvdA werden gegooid omdat ze te Turks waren. Hun politieke beweging DENK kreeg de lachers op de hand, maar dat begint te veranderen. Hun kandidaat-Kamerlid Simons, althans, domineert al ruim een week de (sociale) media.
De racistische en seksistische bagger die zij over zich heen kreeg na een optreden bij DWDD is stuitend. Bedreigingen zijn haar deel, en op Facebook meldden duizenden zich voor een Sylvana-’uitzwaaidag’. Op 6 december. Angry white-humor om te lachen. Hier geldt het aloude Nederlandse spreekwoord: doe ’s normaal man.
Boeiende ontmoeting
Want wat is er nou helemaal aan de hand? Twee miljoen van de 3,6 miljoen ‘allochtonen’ hebben een niet-westerse achtergrond; van die twee miljoen (in toenemende mate hier geboren) proberen er nu drie met een politieke partij in de Kamer te komen – bij de volgende verkiezingen in de Kamer te blijven, eigenlijk.
Of ze dat lukt, is de vraag. Bekende kandidaten zijn geen garantie voor succes. Bovendien is DENK sinds vorige week een boeiende ontmoeting van Surinaams-matriarchale en Turks-patriarchale invloeden – of dat lang goed gaat, is de vraag. Maar als het goed gaat en DENK komt in de Kamer, wat dan nog?
Rotterdam kent de (net als DENK) multi-etnische moslimpartij Nida, die het daar behoorlijk goed doet. Maar verder is het – met twee miljoen niet-westerse ‘allochtonen’ – toch eerder verwonderlijk dat er al niet veel meer etnische partijen van enige betekenis zijn. Ouderen hebben al hun partij, dierenvrienden en bankiershaters ook. Dus waarom Nederlanders met hun roots in het buitenland niet?
Simons reageert: ‘Haat aangewakkerd door valse mediaberichten’
Valse nostalgie
Zeker. Je kunt de steeds verdere fragmentatie van de politiek betreuren. Je kunt de standpunten van DENK over Zwarte Piet of de Armeense genocide als abject verwerpen. Je kunt het betreuren dat immigratieland Nederland nu zijn eigen, beetje zeurderig-slachtofferige, tamelijk politiek-correcte minderhedenpartij heeft die de witte meerderheid tart.
Maar Nederland is de facto een immigratieland. Dat ontkennen, is valse nostalgie. En dus is de democratie niet alleen iets van de witte meerderheid. En is het zelfvertrouwen van die witte meerderheid echt zo klein dat iedereen die haar uitdaagt meteen het land moet worden uitgedreigd? Nogmaals: doe ’s normaal man. Je hoeft er niet op te stemmen.