De feiten: Geert Wilders weet dat hij nog grover moet worden
Bron: X, de VolkskrantTerwijl de andere lijsttrekkers nog zomervakantie vieren, is Geert Wilders (PVV) al volop verwikkeld in de campagne. Hij weet dat hij grote moeite krijgt om zijn historische winst van 2023, 37 zetels, bij de komende verkiezingen te behouden.
Zeker nu de PVV geen resultaten kan laten zien van het kabinet-Schoof dat door Wilders zelf is opgeblazen, en nu hij praktisch is uitgesloten van deelname aan een nieuwe coalitie, moet de leider een stuk grover en harder campagne voeren dan vorige keer, toen hij zich zelfs relatief mild opstelde.
Aangifte na een bericht op X
Dat blijkt uit zijn anti-asieltournee langs Zwolle en Helmond, eerder deze zomer, en uit een bericht op platform X waarbij hij een cartoon plaatste met daarop een jonge, blonde, vriendelijke vrouw (‘PVV’) naast een gerimpelde, gemeen ogende vrouw met hoofddoek (‘PvdA’). ‘Aan u de keuze op 29 oktober,’ schreef de PVV-leider erbij.
Zeker in de vakantietijd, waarin er weinig politiek nieuws is, miste het digitale bommetje zijn uitwerking niet.
Meldpunt discriminatie.nl registreerde 2.500 meldingen binnen een paar dagen en maandag 11 augustus maakten veertien islamitische organisaties bekend aangifte te gaan doen: ‘Zowel de tolerantiegrens van moslims als de strafrechtelijke grens is rijkelijk overschreden.’
EW's visie: Wilders en zijn vijanden profiteren van zijn aandachtspolitiek, de kiezer niet
Door: Geerten Waling, redacteur DemocratieHet X-bericht van Geert Wilders is een botte provocatie van politieke, culturele en religieuze conflicten die sowieso steeds weinig nodig hebben om weer op te laaien.
Op zich heeft hij, als burger en zeker ook als politicus, het recht om die conflicten te benoemen en zelfs op te poken voor eigen electoraal gewin. Zo werkt een democratie nu eenmaal.
Zolang hij zich maar aan de wet houdt. Maar nu doet zich de absurde situatie voor dat juist de vraag of iets wettelijk mag, een (vermoedelijk bewust zo gekozen) campagnevehikel van Geert Wilders gaat worden.
Én van zijn tegenstanders, die graag een anti-PVV-campagne voeren en moslimhaat en zelfs islamkritiek stevig aan banden willen leggen.
Eerdere Wildersprocessen lang en ontwrichtend
Uit de eerdere twee strafprocessen tegen Wilders weten we hoe langdurig en ontwrichtend ze kunnen werken voor democratie en rechtsstaat. In het Eerste Wildersproces (2010-2011) werd hij vrijgesproken van groepsbelediging, nadat hij in 2007 de islam een ‘fascistische ideologie’ had genoemd en voorstelde om de Koran te verbieden.
In het Tweede Wildersproces werd hij vanwege zijn oproep ‘Minder, minder Marokkanen’ (2014) wel schuldig bevonden aan groepsbelediging. Het proces liep van 2016 tot 2021, toen de Hoge Raad uiteindelijk het cassatieberoep verwierp en daarmee de veroordeling (zonder straf) definitief maakte.
Juridisch mijnenveld, politiek prijsschieten
Voorlopig gaat het er niet om of Wilders in zijn recht staat met dit bericht, zeker zolang het Openbaar Ministerie niet besluit tot vervolging. Dat valt ook zeker af te raden, want Wilders heeft de tekening op X precies zo gemaakt (of laten maken) dat er geen groep of godsdienst bij naam wordt genoemd.
De onderschriften ‘PVV’ en ‘PvdA’ (de politieke partij die in Wilders’ ogen schuldig is aan de massa-immigratie en de ‘islamisering’ van Nederland), zeggen de goede verstaander genoeg. Maar is het een vorm van ‘opruiing, groepsbelediging en aanzetten tot haat, discriminatie of geweld’, zoals de indieners van de aangiften beweren?
Derde Wildersproces wordt vooral politiek spektakel
Een veroordeling zal er niet komen zonder andermaal een stevig, langlopend proces, met veel vooronderzoek, verhoren, vertragingstactieken en gedoe. Wilders is daarin meesterlijk gebleken en ook zijn aangevers hebben weinig te verliezen en veel te winnen. Een Derde Wildersproces wordt een juridisch mijnenveld, maar politiek is het prijsschieten.
Hoe vervelend het ook is voor wie een campagne wil voeren met zinnige discussies en inhoudelijke argumenten.
Beter is het de aandachtspolitiek van Wilders, en de gretigheid van zijn tegenstanders, niet van extra brandstof te voorzien. In een hete zomer moeten ook politieke vuurtjes zo snel mogelijk doven. Wie een koel hoofd prefereert, negeert Wilders.
Waarom Wilders ook in een volgend kabinet niets zal bereiken