Heeft Hillary Clinton echt verloren door Russische hack?

16 januari 2017Leestijd: 4 minuten
Clinton. Foto: ANP

Donald Trump was niet mijn favoriete presidentskandidaat. Maar dit soort controversiële politici representeert wel de politieke werkelijkheid, de stand van zaken en de problemen in de westerse wereld. De tegenkandidaat, Hillary Clinton, negeerde volledig de problemen in Amerika. Zij was zelfs niet in staat om ze te benoemen.

De Democraten hebben nu moeite om hun verlies te erkennen en zijn niet bereid om te onderzoeken waarom miljoenen burgers op Trump hebben gestemd. Het lijkt erop alsof ze aan amnesie lijden. Dat wordt gesteund door de zittende president, Barack Obama.

Nu beweren sommige Democraten dat Clinton de verkiezingen heeft verloren vanwege ‘de Russische hack’. De Russen zouden daarmee de Amerikaanse presidentverkiezingen hebben gemanipuleerd en beïnvloed. Zijn er bewijzen voor deze bewering? Ik zal een reconstructie maken van de computerhack en vooral wat daardoor naar voren is gekomen.

Bijna 20.000 interne mails gehackt in juli 2016
Vlak voor de Democratische conventie in Philadelphia, op 22 juli 2016, zijn 19.252 interne mails van de Democratische partij openbaar gemaakt door WikiLeaks. Het betreft mails die tussen januari 2015 en mei 2016 zijn verstuurd. Op 29 juli meldde de FBI dat het de hack bij de Democratische partij aan het onderzoeken was. Maar al op 30 juli 2016 beweerde Clinton dat de Russen hun computers hadden gecheckt.

Dat is vreemd: hoe kon zij, terwijl FBI nog de oorzaak van de hack onderzocht, weten dat de Russische overheid de opdrachtgever was? Dat kon ook niet. Pas maanden later stelde de Amerikaanse regering officieel vast dat de Russische federatie achter de hack zat. En dat leidde tot diplomatieke sancties tegen Rusland. Het is dus niet helder hoe dit proces is verlopen. En nu de inhoud van de gehackte mails.

Clinton wilde aandacht afleiden van inhoud van de mails
Door in een vroeg stadium, en zonder nader onderzoek, Rusland te beschuldigen, wilden Clinton en haar team de aandacht vestigen op de buitenlandse vijand en niet op de inhoud van die gehackte mails.

Het betrof strikt genomen geen staatsgeheimen of andere gevoelige strategische informatie. De meeste berichten waren afkomstig van John Podesta. Hij was destijds de campagneleider van Hillary Clinton. Uit de mails blijkt hoe het heersende establishment van de Democraten bezig was om Bernie Sanders, de linkse uitdager van Clinton, te marginaliseren.

Toen die mails openbaar werden, moesten ze hun verontschuldiging aan Sanders aanbieden. Maar Sanders schaarde zich desondanks achter de presidentskandidaat Hillary Clinton. De gehackte mails hebben dus geen effect gehad op de interne verhoudingen tijdens de conventie en daarna.

Elsevier Boeken Wie had het zien aankomen, Donald Trump als president? Terwijl velen zijn kandidatuur belachelijk maakten, hield Elsevier-columnist Derk Jan Eppink vol dat Amerika best voor de New Yorkse vastgoedmagnaat kon kiezen. Bestel nu zijn boek De triomftocht van Trump>

Clintons banden met Wall Street-bankiers
Uit de geopenbaarde mails bleek dat Clinton warme banden onderhield met Wall Street-bankiers. Zij had achter gesloten duren tegen een vergoeding van 225.000 dollar een toespraak gehouden voor deze bankiers. Ondanks herhaalde verzoeken van Sanders wilde Clinton die toespraak niet openbaar maken.

De openbaarmaking zou het dubbele gezicht van Clinton onthullen: de harde kapitalist achter de gesloten deuren en de linkse feministische vrouw op het podium. Ook bleek wat voor intense banden er zijn tussen Clintons en CNN. Deels was dat openbaar: Donna Brazile, de vicepartijvoorzitter, was ook een belangrijke commentator bij CNN.

Familie Clinton is vooral een goedlopend bedrijf
Voor de rest bleek uit de gehackte mails dat de familie Clinton in de eerste plaats een goed draaiend bedrijf is: Bill Clinton verdiende soms 7.600 euro per minuut. Ook de liefdadigheidsorganisatie van de familie Clinton, de Clinton Foundation, bleek een dubieuze organisatie te zijn. Multinationals wilden via donaties en persoonlijke contacten met de Clintons politieke invloed kopen: de Zwitserse bank UBS, Ericsson, enzovoort.

Oud-president Bill Clinton verdiende in vijftien jaar ruim 155 miljoen dollar. Uit dit en meer gegevens rees het beeld op van een corrupte familie. Toch hebben ruim 60 miljoen Amerikanen op Hilary Clinton gestemd. De gehackte mails hebben dus hun doel gemist, anders zou Clinton veel minder stemmen hebben gehad.

Negatieve effecten van de mails werden gemarginaliseerd
De Volkskrant schreef op 12 oktober 2016 over de gehackte mails: ‘In plaats van in te gaan op de inhoud van de e-mails, doen Clinton en haar campagne verwoede pogingen om de stukken in diskrediet te brengen. Haar running mate Tim Kaine weigerde zondag op de inhoud in te gaan omdat voor hem niet vaststond dat ze inderdaad van Podesta waren. Het tweede deel van Clintons strategie is om erop te wijzen dat de Russen achter de hack zitten om Trump te helpen. In het debat zondag probeerde Clinton op deze manier aanvallen van Trump te ontwijken.’

Hier wordt goed aangeduid wat het doel was van de contrastrategie van Clinton: collectieve amnesie omtrent de inhoud van de gehackte mails. Die strategie heeft met behulp van massamedia (een meerderheid daarvan stond achter Clinton) de negatieve effecten van de gehackte mails geminimaliseerd.

Een cynisch beeld van de Amerikaanse democratie
Hier rijst de vraag wat de invloed van die gehackte mails zou moeten zijn. De kwaliteit van de Amerikaanse democratie staat op het spel. De Amerikaanse democratische idealen zijn niet verenigbaar met de cultuur en doelen van het Amerikaanse establishment.

Die mails waren niet schadelijk voor de democratie, omdat zij laten zien hoe de financiële markt de democratie wil manipuleren. En de democratie kan niet weerbaar zijn, als de integriteit van dergelijke belangrijke politieke partijen op het spel staat.

De gehackte mails leveren een cynisch beeld op van de democratie. Daarover heeft niemand het. Niet de openbaarmaking van de mails, maar het gedrag van politici is schadelijk voor de democratie.