Wageningse gifmoord: een gevecht tussen leugenaars

10 april 2013Leestijd: 2 minuten

Mijn favoriete misdaadauteur Michael Connelly noemt een rechtszaak een gevecht tussen leugenaars. Een mooi beeld, dat mij vandaag door het hoofd schoot tijdens de behandeling van de Wageningse gifmoord.

Op 12 mei vorig jaar overleed de zestigjarige Marian Heij onder verdachte omstandigheden in het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen. Sectie wees uit dat ze was vergiftigd met azide. Nog diezelfde avond werd haar 54-jarige man Nasr Edine S. aangehouden.

Deskundigen

Voor een reconstructie in het recente paasnummer van Elsevier sprak ik uitvoerig met haar familie, vrienden en (ex-)collega’s. Ook volgde ik de eerdere zitting waar het dossier aan de verdachte werd voorgehouden en de deskundigen van het Nederlands Forensisch Instituut werden gehoord.

Vandaag was het woord aan de officier van justitie en de advocaat. De officier had een sterk verhaal en zette alle bewijs in mijn ogen overtuigend op een rijtje. Het beeld ontstond van een manipulatieve verdachte die als een loverboy op leeftijd zijn vrouw financieel uitkleedde en daarna met azide uit de weg ruimde.

Twijfel

De advocaat, mr. Aart van Voorthuizen, stelde daar hoegenaamd niets tegenover. Met weinig respect voor de nabestaanden, de rechtbank en getuigen probeerde hij twijfel te zaaien.

Mijn collega’s en ik op de perstribune hadden moeite om niet zo nu en dan in lachen uit te barsten: hoe komt-ie erop! Zijn betoog was tenenkrommend. Geen enkel argument dat hout sneed.

Ziel

Voordat beide kemphanen de beurt kregen, las de zus van Marian namens de familie een indrukwekkende slachtofferverklaring voor. Die sneed mij door de ziel. Voor de familie is zo’n zitting loodzwaar en dat werd door de houding van de raadsman alleen maar erger.

De advocaat opperde de mogelijkheid dat Marian zelfmoord heeft gepleegd en dat de familie vervolgens op het geld uit was: ze was in gemeenschap van goederen getrouwd en haar man is na vier wijzigingen van het testament enig erfgenaam.

Vonnis

Op Twitter gokte ik op een eis van vijftien jaar. Het werd achttien jaar. Over twee weken horen we het vonnis van de rechters. Het zal mij niet verbazen als zij op vijftien jaar uitkomen. Terecht, wat mij betreft.

Ik voorspel dat de verdachte in beroep gaat. Maar ook een andere advocaat zal weinig voor hem kunnen doen. Het zou wel prettig zijn als die een wat andere toon aanslaat.

Volg Gerlof Leistra op Twitter