Zoals we allemaal ongeveer dagelijks onder onze neus krijgen gewreven, deugt er van de kerk en dan speciaal de katholieke kerk, niet veel.
Vanochtend opende de Volkskrant, ooit katholiek, met wat scabreuze details uit de kennelijk bodemloze beerput van seksueel misbruik zoals dat is begaan door katholieken. Dat zal door menigeen verlekkerd en rillend van afschuw zijn gelezen.
Sensatie
Of het nodig is om details bij zulke artikelen te zetten, vraag ik me af. We kunnen ons allemaal wel iets voorstellen bij seksueel misbruik, nietwaar.
Maar goed, waarom zou je je de kans op sensatie laten voorbijgaan, of je nu een zogeheten kwaliteitskrant bent of niet.
Zootje
En zo kunnen allerlei tv-persoonlijkheden weer platte grappen maken en half verlekkerd, half zogenaamd geschokt ‘o, la, la’ zeggen over al die nare paters en priesters, en wat is het toch een slecht zootje, en het is maar goed dat die paus weg is, want die was tegen homo’s.
In een ademtocht wordt al het kwaad in de wereld in de schoenen van de kerk geschoven, want die hebben immers twist en tweespalt gezaaid en hoeveel oorlogen hebben ze niet op hun geweten!
Onderdrukking
Ongetwijfeld is de kerk, katholiek of anderszins, een mooie afspiegeling van de echte wereld, waarin seksueel misbruik, machtsmisbruik, onderdrukking ook een rol spelen. Of niet soms!
Evengoed begin ik me steeds meer te ergeren aan allerlei nitwits en cabaretiers en andere eendagsvliegen die op tv grappen maken over de kerk. Want inderdaad, nu zit die kerk zwaar in het verdomhoekje. En misschien is religieus machtsmisbruik niets nieuws.
Maar weegt zulk wangedrag op tegen al het ongelooflijke moois dat het geloof en dan vooral de katholieke kerk ons heeft gebracht?
Gelovigen
Kijk, daar hoor je niets over, vandaar dat ik het maar even zeg. Ik wil er namelijk toch wel graag even op wijzen dat zo ongeveer 90 procent van al het moois dat Europa te bieden heeft aan kunst en architectuur, te danken is aan de inspanningen van gelovigen.
Wel eens in een kathedraal geweest? Zelfs als je helemaal niets van de kerk moet hebben, ben je daar toch onder de indruk van het doorzettingsvermogen, de toewijding en het gevoel voor esthetiek van degenen die die kerk bedachten en bouwden.
Dat kostte tientallen jaren, de architect was vaak allang dood voor het ding klaar was, en dat deden ze toch maar met ongelooflijke toewijding en inzet. Ga een willekeurig museum in, en de fantastische, door het geloof geïnspireerde kunst vliegt je om de oren. Alles even mooi en dat al eeuwen lang.
Monniken
Luister naar een cantate van Bach en je hoort werkelijk hemelse muziek. Lang geleden was ik in Ierland, waar monniken in de zesde eeuw op twee afschuwelijk onherbergzame rotspunten een klooster stichtten. Om daar te komen, ging ik met een motorboot.
Maar zij moesten uren zwoegen in roeibootjes. Eenmaal op die rotspunt aanbeland werd het leven denkelijk niet echt prettig. Dat deden ze toch maar, een goede les in zelfopoffering. En dan nog de gigantische hoeveelheid boeken met wijsheden en raadgevingen, te beginnen met de bijbel.
Dom
Wat mooi en aantrekkelijk is aan Europa, is te danken aan de kerk.
Ik zou zelfs durven beweren dat de kunst er sinds de ontkerkelijking niet beter en mooier op is geworden. Het is dan ook dom en kortzichtig om de hele kerk en het geloof af te rekenen op de onzedelijke handelingen van wat paters en bisschoppen.