Waarom moet de burger betalen voor bestuurlijke porno in Wassenaar?

20 december 2013Leestijd: 2 minuten

De gemeente Wassenaar betaalt een oud-wethouder en drie raadsleden 151.000 euro om een einde te maken aan een rel rond een ranzig avondje op het gemeentehuis. Waarom hun rechtszaken en reputatieschade op de burger verhalen?

De een noemt het ‘seksrel’, de ander, iets deftiger, de ‘Wassenaarse nazit’. Na een raadsvergadering op 13 februari bleven naar verluidt negen raadsleden plus wethouder achter tot vijf uur in de ochtend, met achttien flessen drank.

De VVD-wethouder zou seksueel geladen teksten hebben gebezigd tegen een vrouwelijk raadslid. Iets als ‘met de gordijnen dicht en de kleren uit een lesje leren.’

Complot

De waarheid kwam nooit boven tafel, de wethouder ontkende en vermoedde een complot om hem ten val te brengen – wat inderdaad ook gebeurde – en de raadsleden gaven nooit openheid van zaken, noch weerlegden het vermoeden. Betrokkenen smeten publiekelijk met modder en zochten eerherstel via de rechter. Wat zich sinds februari ontspon was voorts een schrikbarend staaltje bestuurlijke porno.

Het moment surprême was een onderzoek van het Bureau Integriteit Nederlandse Gemeenten BV dat uitsluitsel moest geven over de gang van zaken, maar dat vier belangrijke getuigen niet hoorde. Die wilden niet omdat VVD-prominent Bas Eenhoorn als adviseur optrad.

Boek dicht

Wassenaar zegt het boek nu te willen sluiten. Voor de komende verkiezingen wil de gemeente schoon schip maken. Ongetwijfeld hebben juristen becijferd waarom drie raadsleden als vergoeding voor geleden schade 120.000 euro ontvangen en de wethouder 31.000 euro, de laatste ook ter vergoeding van de procedurekosten.

Waarbij de gemeente overigens ruim 50.000 kosten maakte aan het BING-onderzoek plus hoger beroep.

Waarheid

Een oud gezegde luidt: ’s avonds een vent, ’s morgens een vent. Dat acht gekozen volksvertegenwoordigers plus een wethouder met elkaar doorzakken op een gemeentehuis is al ongepast, dat ze met elkaar niet eens de waarheid kunnen vertellen is ronduit laakbaar.

Nog laakbaarder is een gemeente die op rekening van de burger verdere reputatieschade afkoopt. Hier had van meet af aan maar één oplossing gegolden voor alle negen betrokkenen: eerst aftreden, en daarna voor eigen rekening de schuldvraag en reputatieschade uitvechten.