Al het doemdenken dat de ongelijkheid zou groeien ten spijt, hebben de sociaal-democraten van de PvdA een halve eeuw het feest van de nivellering kunnen vieren. Nu is de partij bezig zichzelf op te heffen en op te gaan in klimaatpartij GroenLinks, schrijft Afshin Ellian.
De inkomensverschillen in Nederland zouden te groot zijn. Nederland zou een wreed, kapitalistisch land zijn geworden. De schuld werd neergelegd bij het neoliberalisme. Desalniettemin ruilt de PvdA haar streven naar inkomensnivellering in voor klimaatbeleid en wil ze opgaan in klimaatpartij GroenLinks.
PvdA moet, voordat ze zichzelf begraaft, kijken naar eigen verdiensten
Afshin Ellian
Prof.mr.dr. Afshin Ellian (Teheran, 1966) is hoogleraar encyclopedie van de rechtswetenschap en wetenschappelijk directeur van het Instituut voor Metajuridica aan de rechtenfaculteit van de Universiteit Leiden. Hij schrijft wekelijks onder meer over de idealen en vrijheden van de westerse cultuur.
Maar voordat de partij zichzelf opheft, moeten de PvdA’ers zich nog één keer de vraag stellen hoe en wat de partij op het gebied van inkomensnivellering heeft bereikt. Anders gezegd: beantwoord voordat je jezelf gaat begraven de vraag of je in de voorbije decennia successen hebt geboekt op het gebied van inkomensverschillen.
De PvdA’ers zijn niet langer geïnteresseerd in hun eigen verdiensten, maar die ga ik hier voor ze uitlichten. Zo kunnen ze zich ten minste voorbereiden op een waardige lijkrede bij de begrafenis van de Nederlandse sociaal-democratie. Persoonlijk ben ik geen voorstander van de PvdA-nivellering, maar ik negeer nooit de feiten.
Een vrije samenleving verkeert in gevaar wanneer er een onoverbrugbare ongelijkheid bestaat, vooral een ongelijke toegang tot zorg, onderwijs, basisbehoeften en veiligheid. De staat is niet de beschermer van radicale ongelijkheid. In het dagelijks leven moet de overheid juist welvaart bevorderen en haar beschermen.
Wanneer de overheid welvaart slechts voor een kleine groep bevordert en beschermt, komt de rest van de samenleving in opstand. Om voor iedereen de toegang tot basale diensten (zorg, onderwijs, basisbehoeften en veiligheid) te garanderen, verlangt de overheid solidariteit tussen haar burgers.
Paar procent superrijken is geen maatstaf voor meten van armoede
In de voorbije jaren opperden de linkse partijen (SP, PvdA en GroenLinks) dat de rijken rijker zijn geworden en de armen armer. Een bedenkelijke uitspraak. Want de superrijken, die een paar procent van de totale bevolking vormen, kunnen niet als maatstaf voor de meting van de armoede gelden.
Lees ook deze column van Gerry van der List: De vrije markt verdient meer verdediging
Ten opzichte van de superrijken zijn we steeds armer geworden. Wij kunnen immers niet zomaar multimiljonair of multimiljardair worden. Er is hiertegen wel een effectief middel: onteigening. Dat heeft de Cubaanse Fidel Castro gedaan. Werd Cuba daarmee een welvarend en rijk land? Werden alle Cubanen rijker? Nee. Castro heeft slechts de armoede verdeeld. De Cubanen zijn collectief armer geworden. Dat is dus beslist niet de oplossing.
De grote groepen burgers met een gemiddeld inkomen vormen de maatstaf voor het vaststellen van de mate van armoede in een land. Nivelleren is een feest, zei PvdA-partijvoorzitter Hans Spekman in 2012 over de plannen in het Regeerakkoord van Rutte II die de inkomensverdeling zouden veranderen.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?