Tijd om te stoppen met vakantiegeld

Vorige week beklaagden werkgevers in door corona getroffen sectoren zich erover dat zij moeite hebben om het vakantiegeld van hun werknemers uit te betalen. Hoog tijd om deze nodeloos bevoogdende en vooral risicovolle spaarvorm af te schaffen, schrijft Jeroen van Wensen.

Al meer dan honderd jaar krijgt de werknemer vakantiegeld van de baas. Dat begon met betaalde verlofdagen in 1910, in de jaren zestig van de vorige eeuw aangevuld door ‘het dubbele vakantiegeld’: tijdens het verlof wordt loon doorbetaald, plus een extra uitkering van 8 procent over het jaarloon (ongeveer een maandsalaris).

Iedereen naar Spanje

Traditioneel kreeg de werknemer vakantiegeld in mei, want de werknemer moest van dat geld met vakantie gaan. En het liefst met zijn allen tegelijk. Waarbij er dan weer wel zorgen waren over de vraag of de arbeider zich in Spanje met die extra zak geld niet te buiten zou gaan aan onzedig vertier.

Om die vaderlijke gevoelens (moeders zaten toen nog thuis zonder vakantiegeld) te formaliseren, kwam het vakantiegeld als verplicht  loonbestanddeel in de wet terecht. Alleen werknemers die meer dan 5.100 euro per maand verdienen, kunnen ervan afzien, en dat moeten werkgever en werknemer dan schriftelijk vastleggen.

Tegenwoordig gebruiken gezinnen vakantiegeld meestal niet meer voor vakanties, stelde het Nibud al lang geleden vast. Bij het ene gezin staat het maar wat te staan op de betaalrekening. Het andere gezin kan er eindelijk de betaalachterstanden mee inlopen, en leningen van afbetalen.