Onbesuisd? Wat betreft Iran is Trump heel voorzichtig

Misschien heeft Trump een afkeer van het gebruik van wapengeweld inzake Iran, schrijft Bram Boxhoorn. Of vreest hij voor repercussies voor zijn herverkiezing: oorlogen zijn ook in de Verenigde Staten niet populair.

Met enige wijsheid achteraf valt meestal vast te stellen wat een politiek leider voor een land heeft betekend. Dat president Barack Obama onmiddellijk na zijn aantreden de Nobelprijs voor de Vrede in ontvangst mocht nemen, was daarom een aanfluiting. Hij had toen nog weinig tot niets concreet bereikt.

Nu pas – achteraf dus – kunnen we met enige zekerheid zeggen dat hij bij twee internationale gebeurtenissen een belangrijke onderscheidende rol heeft gespeeld. Allereerst was dat bij het afwenden van een diepe recessie van de Amerikaanse economie – en dus van de wereldeconomie – na de economische crisis in 2008.

En in negatieve zin speelde hij een rol bij het niet-naleven van de eigen belofte van het trekken van een ‘rode lijn’ in Syrië in september 2013. Rusland was daarna maar al te gretig om het machtsvacuüm in het conflict te vullen. Met alle ellende van dien.

Trump is bovenal onberekenbaar gebleken

Het is dus nog veel te vroeg om op dit moment al een balans op te maken van de betekenis van Trump voor het Amerikaanse buitenlands beleid. Maar een tussenstand op weg naar de presidentsverkiezingen over ruim een jaar is wel mogelijk. Gebleken is dat Trump bovenal onberekenbaar is gebleken bij het samenstellen van zijn team van veiligheidsadviseurs. Hij heeft van zijn veiligheidsraad in het Witte Huis een waar doorgangshuis gemaakt.