Hoe Pechtolds D66 maar blijft drammen

D66 is uitgegroeid tot dé partij van hoger opgeleiden en de bestuurlijke elite, ook in het bedrijfsleven. Maar waar stáát de partij eigenlijk voor? Is D66 nou voor het individu of voor de staat? En waarom omarmt ze zo nadrukkelijk politieke correctheid en identiteitspolitiek? Syp Wynia over het politieke DNA van Pia Dijkstra, Kajsa ­Ollongren en Alexander Pechtold.

Voor Alexander Pechtold is ‘redelijkheid’ het DNA van zijn partij D66, zei hij op het laatste partijcongres, in november. ‘Het sterkste gen in het DNA van D66 is dat van de redelijkheid. De oplossingsgerichtheid. Het wars zijn van absolute zekerheden.’

Voor europarlementariër Marietje Schaake is dat ‘vrijheid’, zei ze afgelopen zomer op een roze aangeklede boot in de Amsterdamse grachten – ter gelegenheid van de Gay Pride. ‘Wij vinden dat iedereen zichtbaar zichzelf moet kunnen zijn, in Nederland en daarbuiten.’

Volgens Reinier van Dantzig, D66-lijsttrekker in Amsterdam bij de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart, is ‘gelijkheid’ het DNA van zijn partij. Hij sloot Forum voor Democratie uit van samenwerking, omdat Forum-leider Thierry Baudet ‘racisme’ zou hebben ‘vergoeilijkt’. ‘Dat gaat in tegen het DNA van D66 dat iedereen gelijk is,’ aldus Van Dantzig.

Voor Tweede Kamerlid Pia Dijkstra is haar initiatiefwet Voltooid leven juist ‘D66-DNA’, zei ze in december, toen ze aankondigde die wet – die euthanasie mogelijk maakt zonder dat daar een medische reden voor is – te willen doorzetten, tegen de zin van coalitiepartner ChristenUnie.