Premium Lock Observaties uit het slaapkamerraam van Syp Wynia: Bij de brug van Hans van Mierlo

03 maart 2023Leestijd: 9 minuten
Zo'n klein stukje grachtengordel, zo boordebevol politieke geschiedenis. Foto: Thomas Schlijper

Hoe de Partij van de Arbeid van de gracht vertrok, Thierry Baudet kwam en Hans Mierlo na zijn dood een eigen brug kreeg.

Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.

Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier 

Vanuit de slaapkamer kijk ik uit op drie stukken gracht, bijeengehouden door twee bruggen: brug 18 en brug 19. De een overbrugt de Blauwburgwal. De andere overspant de Herengracht. Wie westelijk gaat loopt door de Herenstraat naar de Keizersgracht.

Hoe hoger in mijn huis, hoe lichter het wordt en hoe meer grachtgezicht, met een centrale rol voor brug 18. Die brug bleek begin 2021 plotseling Van Mierlobrug te heten: een cadeautje van het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam – met daarin D66-wethouders – aan D66, op voorspraak van datzelfde D66. D66 is groot in Amsterdam, steevast groter dan elders in het land en zeker groter dan op het platteland, hier ook wel ‘de provincie’ geheten.

D66 is sinds Hans van Mierlo in 1967 in een legendarisch filmpje langs de gracht banjerde (‘We zijn ongerust over de tanende invloed van de kiezer’) onderweg weliswaar het overgrote deel van de kroonjuwelen verloren, maar twee overwinningen zijn er zeker te vieren: het buitenspel zetten van het CDA landelijk (1994) en de PvdA plaatselijk, in Amsterdam (2014).

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Er kwam dat laatste jaar, in elk geval op het oog, een eind aan een eeuw absolute dominantie van de sociaal-democratie in Amsterdam. De hegemonie van de PvdA werd tot dan toe overal in de hoofdstad gevoeld en die was vaak extra pijnlijk voor D66, dat door de PvdA in de regel minzaam als nuffig jonger broertje werd behandeld.

Hans van Mierlo (1931-2010) was niet alleen mede­oprichter van D66, maar ook de voorganger van de D66-vleugel die steeds maar weer en nogal slaafs achter de PvdA aanliep. De PvdA vond D66 volstrekt overbodig, zoals ook de VVD dat vond. Het liefst hadden ze samen D66 opgegeten.

Maar in 2014 lukte de jonge plaatselijke lijsttrekker Jan Paternotte wat eerder onmogelijk leek: de PvdA onttronen als de grootste partij in de hoofdstad. Daar was best wat voor te zeggen: wie al zó lang de grootste is, kan iedereen naar zijn hand zetten en dat is reden genoeg om daar maar eens een eind aan te willen maken.

De eerdere almacht van de PvdA had van Amsterdam een éénpartijstaat gemaakt, met PvdA-ambtenaren, PvdA-bestuurders en PvdA-belangen. Als ergens de theo­rie opgeld deed dat bij elke sociale beweging binnen de kortste keren het eigenbelang de bestaansreden wordt, dan gold dat zeker voor de PvdA in Amsterdam.

Na zijn dood kreeg Van Mierlo zelfs zijn eigen brug

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog geen account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw