In de toekomst worden we dus door de omroeper in stations en treinen toegesproken met ‘beste reizigers’. Philip van Tijn ligt er niet wakker van, maar vraagt zich wel af wat de waarde is van genderneutraal zijn als we tegelijkertijd een strenge islamschool niet kunnen tegenhouden.
Waarom ik er niet kapot van zal zijn, die nieuwe NS-omroep? In de eerste plaats omdat ‘dames en heren’ belachelijk is. Immers, hoeveel mannen en vrouwen in een gemiddelde trein mag je tot dames en heren rekenen? In de tweede plaats omdat iemand in een trein met recht een ‘reiziger’ kan worden genoemd.
Maar vooral omdat ik er zelden of nooit in slaag ook maar íets te verstaan van wat door een speaker in de trein of op het station klinkt. Ik heb altijd aangenomen dat die berichten opzettelijk onverstaanbaar worden omgeroepen, omdat het meestal om vertragingen, omleidingen en ‘een aanrijding met een persoon’ gaat – die laatste mededeling is trouwens altijd al genderneutraal geweest.
Niet als een haringen in de ton
Zoals koning Willem II ooit in één nacht van absoluut monarch parlementair democraat werd (althans in naam), zo verging het Roger van Boxtel, president-directeur van de NS. In een vloek en een zucht was het geregeld, met als motivering van de ex-D66-minister: ‘ Onze mensen op de trein willen graag dat iedereen zich welkom voelt.’ Wat een onzin! Hetero’s, homo’s, LHBTIQ’ers of wie of wat ook voelen zich welkom als ze niet als haringen in een ton zitten en als de wc’s schoon zijn!
Volgens Elsevier Weekblad Gerry van der List heeft helemaal niet zo’n probleem met genderneutrale taal: ‘Waarom ook niet?’
Maar niettemin is plotseling de genderneutrale storm door ons land gejaagd. Afbraak van m/v-toiletten, genderneutrale documenten, afschaffen van geslachtsvermelding, ineens lijkt alles anders te worden. Lijkt, want de ontelbare vette grappen die je de afgelopen week overal kon horen, laten zien dat het ‘gewoon’ vinden van genderneutraliteit iets anders is dan wanneer Van Boxtel of de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan (PvdA) iets verordonneert. Cynisme is wel degelijk op zijn plaats; je kunt je afvragen of het intrinsiek iets verandert aan de wijze waarop de overgrote meerderheid mannen bekijkt die vrouw willen worden, vrouwen die man zijn geworden en alle andere variëteiten uit de LHBTIQ-bundel.
Amsterdam is helemaal niet ‘homohoofdstad’
Het vernislaagje is heel wat dunner dan we denken of hopen. En dat geldt al voor de houding tegenover homoseksuelen, ook al klopt Nederland zich al jaren op de borst over tolerantie, nee sterker: de vanzelfsprekendheid. Ronkend laat Amsterdam zich erop voorstaan ‘homohoofdstad’ van de wereld te zijn, maar dagelijks bewijzen incidenten hoe betrekkelijk en zelfs hoe onwaar dat is.
Daar komt nog iets bij. Want wat er aan de ene kant wordt gewonnen, brokkelt er aan de andere kant weer af. Je hoeft echt niet islamofoob te zijn om in gemoede te moeten constateren dat het overgrote deel van onze nieuwe landgenoten uit landen komt die niets willen weten van de genoemde minderheden. Natuurlijk kun je niet zeggen dat elke belijder van de islam een homohater is, maar wel dat het voor hen niet eenvoudig is zich aan deze hoofdstroom te onttrekken.
Voor zover ‘wij’ zelf deugen, moeten we er alles aan doen om dat er bij deze groep uit te rammen. Door echte inburgering, goede scholing, maar ook door strenge straffen als dat aan de orde is. Van dit alles is weinig te merken. Een vaderlandse week, waarin Amsterdam zijn formulieren verandert en de NS zijn mededelingen is weinig waard als we in diezelfde week via de wet niet de stichting van een streng-islamitische school kunnen tegenhouden, een school waar aan de leerlingen alles zal worden geleerd waarmee een genderneutrale samenleving niet blij is.