Een extreem gevaarlijke man, met nota bene een tbs-veroordeling op Curaçao, kon gewoon vrij rondlopen en in Den Haag een levensdelict plegen. Het toont aan dat het systeem allesbehalve sluitend is, schrijft Gerlof Leistra. Hoe kon dit gebeuren?
Afgelopen dinsdagochtend stak Jamel L. (56) in een Albert Heijn-vestiging in Den Haag – vlakbij het ministerie van Justitie en Veiligheid – een 36-jarige medewerkster dood. De man kreeg in 2018 op Curaçao tbs voor een reeks bedreigingen. Volgens de adviserende psychiater was hij ‘in ernstige mate gevaarlijk’. Hij is chronisch psychotisch, lijdt aan paranoïde wanen en is gewelddadig.
Omdat er op Curaçao geen tbs-kliniek is en geen enkele instelling hem daar wilde opvangen, bleef Jamel L. zonder behandeling. In Nederland en Engeland maakte hij zich al eerder schuldig aan onder meer poging tot doodslag, overvallen, geweld en bedreiging.
Jamel L. had dwangmedicatie en behandeling moeten krijgen
Op grond van zijn veroordeling tot tbs had de man dwangmedicatie moeten krijgen en in een Nederlandse tbs-kliniek een behandeling moeten ondergaan. Het lijkt erop dat er veel misging in de communicatie tussen justitie op Curaçao en in Nederland. Is er gevraagd hem in Nederland te behandelen?
Afgelopen maart stond Jamel L. voor de rechtbank van Rotterdam wegens doodsbedreigingen van ambtenaren in Zwijndrecht. Op een pro-formazitting bedreigde hij de hele rechtbank met de dood. Het Openbaar Ministerie wilde de verdachte in het Pieter Baan Centrum laten onderzoeken, maar volgens deskundigen was de noodzaak van observatie niet duidelijk.
Desnoods tegen zijn zin opnemen
Pardon? Hij was vijf jaar geleden veroordeeld tot tbs, niet behandeld en nog steeds gevaarlijk. Wat is er meer nodig om iemand op te nemen, desnoods tegen zijn zin? Met zijn strafblad en vooral met zijn psychische achtergrond had Jamel L. niet mogen vrijkomen.
Als een tbs-behandeling in Nederland vijf jaar na de uitspraak formeel niet meer zou kunnen, had hij in een forensische kliniek gemoeten wegens gevaar voor anderen. Nu was het wachten op een nieuwe geweldsexplosie.